چرا رؤیا‌های بندر نقش بر آب شد؟ مازیار و استعداد‌های بکر، بدون پلن B

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: وقتی مهاجمان ملوان دو موقعیت عالی برای گل زدن را هدر دادند، چشم و حواسم به مازیار زارع بود که هر بار دو دستی توی سر کوبید؛ حال سرمربی جوان ملوان را در آن لحظات خوب می‌فهمیدم.

یک سال با جان کندن و زحمت شهر به شهر در لیگ یک بچرخی و بازی به بازی امتیاز بگیری و در سرما به خود نلرزی و در گرما کم نیاوری تا تیم را به لیگ برتر برسانی، باید هم جلوی استقلال در هفته دوم بابت فرصت‌هایی که روی سهل‌انگاری و کم‌تجربگی از دست رفت، دو دستی توی سرت بزنی.

مازیار زارع هفته اول را با حداقل فاصله (یک-‌هیچ) به پیکان که با مجتبی حسینی تیم خوبی ساخته، باخت؛ همه امید او به هفته دوم بود که جلوی استقلال خودی نشان بدهد. معلوم بود روی تیمش خوب کار کرده، اما وقتی مهاجم تیمت بغل پای ساده را نمی‌زند تا ملوان به گل برسد، یاد این قانون نانوشته می‌افتیم: «تیمی که گل نزند، گل می‌خورد!»

ملوان تیم خوبی بود؛ مثل روز‌های بازی مازیار، چغر، دونده، تخس و البته سر به هوا بود!

تیم ملوان و بازی‌اش به دلم نشست؛ فارغ از این بازی، ملوان تیم محبوب من است. اگر فقط یک بار در سن‌سیروس بازی‌های ملوان را دیده باشی، عشق مردم بندر به فوتبال را با تمام وجود حس می‌کنی.

پنجشنبه شب می‌توانست یک شب رؤیایی برای مردم بندر باشد. از آن شب‌ها که تا صبح شادی کنند و مثل صعود به لیگ برتر جشن بگیرند، اما مردم انزلی احتمالاً تا صبح افسوس موقعیت‌های از دست رفته را خوردند.

از این‌ها که بگذریم، کمی نگران ملوان شدم. این ملوان برخلاف زمان بازی مازیار و پژمان و سیدجلال، تیمی کوتاه قد، تکنیکی و سرعتی بود که روی زمین خوب بازی می‌کرد، اما روی هوا همیشه چالش داشت. ملوان با مهاجمان ریزه‌اش مثل کاظمین و بازگیر، با گوش چپ و راست سرعتی خود که در اختیار پدرام قاضی‌پور، میلاد شعبانلو، مجید عیدی و مهدی مؤمنی بود، بار‌ها استقلال را اذیت کرد و برای دقایقی چنان ته دل هواداران استقلال را خالی کرد که سپاهان در برد دو بر صفر هفته اول چنین نکرده بود.

برای ملوان کم تجربه، اما تکنیکی و سرعتی نگرانیم که در زمستان و زمین گل‌آلود انزلی که اغلب بازی روی زمین سخت می‌شود یا در دیگر شهر‌ها اگر به آب و هوای بد بخورد، پلن B و استراتژی‌ای برای بازی هوایی ندارد؛ این ملوان سال دیگر بازار نقل و انتقالات را پر از بازیکن می‌کند، اما با این نفرات، مازیار زارع باید فکری اساسی برای بازی هوایی، ارسال از کناره‌ها و فوتبال فیزیکی حریفان بکند. در غیر این صورت، با تمام بازیکنان و استعداد‌های بکر که ستاره‌های آینده فوتبال ایران هستند که تا دیروز نام‌شان را هم نشنیده بودیم، شاید آخر فصل، رویا‌های بندر نقش بر آب شود. تا دیر نشده، مازیار باید برای این معضل چاره‌ای اساسی بیندیشد.