به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: بحث دروازهبانی در ایران مدتهاست به بیراهه رفته است. دروازهبانهای قدیمی سالی یک بار اشتباه میکردند و بابت همان اشتباه، تا مدتها شماتت میشدند. آنها از روحیه قوی و بدن قدرتمند بهره میبردند، اما دروازهبانان نسل جدید کاملاً با این دو مقوله بیگانه هستند. بارها این موضوع در کلاسهای مربیگری عنوان شده که مدل تمرین و حتی بدنسازی دروازهبانها با بازیکنان عادی متفاوت است.
مربیان تخصصی میخواهد و هر روز باید سطح روحی گلرها تست شود، اما در ایران، فقط با یکسری تمرینات عادی و روتین، با گلرها کار میشود و هیچ تغییری نمیبینیم. به همین علت، فراز و نشیب دروازهبانهای ایرانی بسیار بالاست؛ یک روز عالی و تسخیرناپذیر، اما روز دیگر پراشتباه و ناامیدکننده. اینها از ضعف آموزش است. اگر مربیان دروازهبانی با سطح فنی بالا به ایران میآمدند، قطعاً شرایط متفاوت بود. مربیان دروازهبانی که در ایران کار میکنند، چندان سطح بالایی ندارند و گرانقیمت هم نیستند.
این در حالی است که فوتبال ایران نیاز دارد تا در همه بخشها مدرن شود. اگر تمرینات با ترقی همراه باشد، دروازهبانی در ایران به شکل دیگری درمیآید و شاهد افزایش تعداد مدعیان حضور در تیم ملی خواهیم بود، اما امروز، فقط یک تعداد خاص و انگشتشمار هستند که شایستگی دعوت به کمپ تیم ملی را دارند. این معضلی است که هر چه زودتر باید حل و فصل شود.