به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: «دروازهبان خوب از پدر و مادر هم بهتره!» این جمله از عبدالله ویسی هنوز هم بهترین جملهای است که مربیان ایرانی در مورد این پست گفتهاند. کمتر پیش آمده که جملهای بتواند حق مطلب را به این خوبی بیان کند. آن سال که ویسی این حرف را میزد، دخسوس برزیلی سنگربانش بود.
با احتساب این جمله امسال لیگ ایران، انجمن اولیا و مربیانی است برای خودش! این همه گلر خوب که هر کدام را حساب کنی، میتوانند از هر پدر و مادری بهتر باشند. این را، اما کافی ندانیم. گسترش اش بدهیم به مقوله تیم ملی و دستکش شماره یکی که باید بین این جماعت تقسیم شود. حسین حسینی در استقلال و بیرانوند در پرسپولیس امسال در لیگ رقابتی دشوار را برای بهترین گلر لیگبودن تجربه میکنند.
امیرعابدزاده در پونفرادینا و پیام نیازمند در پورتیموننزه رقابت دشواری دارند. به اینها باید آدمهای دیگری را هم اضافه کرد. مثلاً مظاهری در سپاهان را چرا نباید جدی بگیریم؟ یا چرا علیرضا حقیقی را نادیده بگیریم؟ اخباری هم هست که امسال باید فرم نزولی سال قبلش را بهشدت اصلاح کند تا داخل بازی بماند. اسمهای دیگری هم هستند که در لیگ میدرخشند، اما بعید است در فاصله سه ماه مانده به جام جهانی برای تیم ملی شانسی داشته باشند.
این وسط، کدامشان میتوانند آمادهتر باشند؟ آنها که در لیگ اسپانیا و پرتغال بازی میکنند یا آنها که در لیگ ایران هستند؟ کدام مربی و کدام باشگاه میتواند دروازهبانش را به تیم ملی نزدیکتر کند؟ برای پاسخ به این سؤال چند ماه باید صبر کرد.