بهداد لاهوتی، هنرمند مجسمه ساز با بیان اینکه به عنوان یک هنرمند جنبه زیباییشناسی و مفهوم برایش اهمیت ویژهای دارد، اظهار کرد: دوست ندارم مجسمههای تلخ و سیاه بسازم. هر چند مجسمههایم قابلیت این را دارند که مخاطب را به فکر وا دارند.
به گزارش مجله خبری نگار و به نقل از روابط عمومی انجمن هنرمندان مجسمهساز ایران، در سومین برنامه گفتوگو بر مدار مجسمه که توسط انجمن هنرمندان مجسمهساز ایران برگزار میشود، بهداد لاهوتی در گفتوگو با روحالله شمسیزاده از تجربیاتش درباره مجسمهسازی گفت.
لاهوتی در ابتدا درباره اینکه چگونه وارد عرصه مجسمهسازی شد، اظهار کرد: من در دوران مدرسه اصلا دانشآموز درسخوانی نبودم و در دبیرستان سه بار تغییر رشته دادم؛ ریاضی، تجربی و در نهایت علوم انسانی و در ۱۷ سالگی هم مدرسه را رها کردم و پس از تجربیات مختلف بلاخره ۹ سال بعد دیپلم گرفتم.
او گفت: زمانی که ۱۷ ساله بودم پدرم که دکتری ادبیات فارسی داشت، پس از سالها دوری به ایران بازگشت و در تهران و چند شهر دیگر ایران فروشگاه آباژورفروشی راه اندخت و در این فروشگاه بود که من با پول درآوردن آشنا شدم و آن جا بود که برای نخستین بار با آثار هنرمندان تجسمی نقاشان و به ویژه سفالگران آشنا شدم. در آن مقطع تاریخی به شکل امروزی گالریها در تهران فعال نبودند و اطلاعات هم نسلان من با هنرهای تجسمی بسیار کم بود و به همین خاطر هرگز تصور نمیکردم روزی مجسمهساز شوم.
لاهوتی یادآور شد: خیلی اتفاقی با یک استاد کار نجار به اسم انوش علیزاده که اتفاقا در آمریکا مجسمهسازی خوانده بود، آشنا شدم و مسیر زندگیام تغییر کرد. در کارگاه او بود که نجاری یاد گرفتم و به مجسمهسازی روی آوردم و نخستین کارگاهم را در سال ۱۳۷۵ در شهرزیبا راهاندازی کردم. پس از آن چند سال در سولقان کارگاه و سپس مدتی در خیابان انقلاب کارگاه داشتم و سالهاست که در شهرک صنعتی چهاردانگه کارگاه دارم.در واقع میتوان گفت که با عوض کردن هر کارگاه مسیر کاریام نیز عوض شد.
این هنرمند همچنین در سخنانی درباره راه نیافتن اثرش به بینال چهارم، گفت: نخستین بینالی که در آن شرکت کردم بینال چهارم بود و اثرم به بینال راه پیدا نکرد که از این بابت بسیار خوشحال هستم. درآن زمان آقایان آذری، شیخ الحکمایی و قشقایی اعضای کمیته رفاهی انجمن مجسمهسازان بودند و تصمیم گرفتند که نمایشگاه مردوین بینال را برپا کنند. در همین راستا به من پیشنهاد دادند که برای برپایی نمایشگاه به آنها کمک کنم که پذیرفتم و این گونه شد که سال ها با انجمن مجسمه سازان همکاری ام تداوم پیدا کرد. شرکت در این نمایشگاه و همکاری با کمیته نمایشگاهی موجب شد که خیلی زود با کارهای اجرایی نیز آشنا شوم.
لاهوتی درباره نمایشگاه گروهی شاگردان پرویز تناولی که در گالری اثر برگزار شد نیز توضیح داد: با توجه به این که من دانشگاه نرفته بودم باخبر شدم که آقای تناولی در موسسه ماه مهر کلاس مجسمه برپا کردهاند؛ من نیز ثبتنام کردم و شرکت در این دوره یکی از شانسهای بزرگ زندگی ام بود. بیشتر کسانی که در این دوره شرکت کرده بودند مجسمهسازی نخوانده بودند و تجربه ساختن حجم نداشتند. از هم دورههایم در این کارگاه میتوانم به حامد رشتیان، نسترن صفایی، مونا پاد، امیرعلی موسویزاده اشاره کنم.
او افزود: من در این کارگاه کار کردن با برنز را یاد گرفتم و پس از گذشتن ۱۰ جلسه توانستم چند کار برنزی بسازم. آقای تناولی از مجسمههایی که در این کارگاه خلق شد نمایشگاه ۴۰ سال، ۴۰ هنرمند را در گالری اثر برپا کرد که در نوع خودش اتفاق عجیب و مهمی بود.
این هنرمند در ادامه درباره تاثیر ارتباطات در روند کاریاش گفت: ارتباطات در دنیای کنونی حرف اول را میزند. من با اینکه ارتباطات گسترده و متنوعی دارم، هرگز نتوانستهام از این روابط به نفع کار شخصی خودم استفاده کنم، اما از این ارتباطات همواره به نفع کار گروهی سود بردهام.
لاهوتی همچنین درباره تجربه تکنیکهای مختلف، گفت: من با متریال و تکنیکهای مختلفی کار کردهام و یکی از نقدهایی که برخی به من میکنند این است که هر مجموعه با مجموعه قبلیام تفاوت دارد، اما خط اتصالی میان این مجموعهها وجود دارد که از نگاه منتقدان و پژوهشگران دور نمانده است.
لاهوتی با بیان اینکه به عنوان یک هنرمند جنبه زیباییشناسی و مفهوم برایش اهمیت ویژهای دارد، اظهار کرد: دوست ندارم مجسمههای تلخ و سیاه بسازم. هر چند مجسمههایم قابلیت این را دارند که مخاطب را به فکر وا دارند.
او در ادامه درباره فعالیتش در دوران قرنطینه گفت: با این که نمیدانستم پس از کرونا آیا کسی مجسمه میخرد یا نه، تعداد زیادی مجسمه ساختم و اصلا بیکار نبودم؛ اما متاسف شدم که برخی از همکارانم در این دوران حاضر شدند آثارشان را به نصف قیمت بفروشند؛ ای کاش سایت انجمن مجسمهسازان امکان نمایش و فروش آثار مجسمهسازان را فراهم میکرد.
*****
بهداد لاهوتی متولد ١٣٥٥ تهران است. او عضو هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمه ایران دوره ششم و هشتم بوده است. لاهوتی عضویت در شورای سیاستگذاری و دبیر اجرایی بینال هفتم مجسمهسازی تهران ١٣٩٦ و عضو شورای سیاستگذاری وانتخاب آثار سمپوزیوم هشتم تهران ١٣٩٥، دبیرسمپوزیوم پدیده مشهد ١٣٩٣، عضو شورای دبیران بینال ششم مجسمهسازی تهران ١٣٩١ و دبیر اکسپوی مجسمه ١٣٩٠ را در کارنامه کاری خود دارد و تاکنون شش نمایشگاه انفرادی در گالریهای «اران»، «سرو» و «ابن سینا» برپا کرده است.
منبع: ایسنا