از گل‌های غیرمترقبه تا فرمول جوانی

به گزارش مجله خبری نگار، استقلال در ایام «پیش فصل» و اخیراً در نقل و انتقال‌های نیم‌فصل مجموعاً با ۸ بازیکن خود قطع همکاری کرده و طی هفته‌های اخیر فقط دو بازیکن جدید گرفته که یکی از آن‌ها (مردانی) ایرانی است و دیگری یک ازبکستانی (آمانوف) که مدتی زمان خواهد برد تا در این تیم جا بیفتد.

با این حال آبی‌های تهرانی در لیگ برتر بیست و یکم فوتبال کشور به فرمول‌هایی رسیده‌اند که اثر جدایی‌های وسیع نفرات را در تیم‌شان به حداقل رسانده و پیشتازی در جدول رده‌بندی را بدون تحمل حتی یک شکست به آن‌ها اختصاص داده است، البته کیفیت بالای کوین یامگا در خطوط میانی و حمله، بعضی بازی‌های خوب رودی ژستد دیگر «خارجی» صید شده استقلال و فراتر از آن جا افتادن سریع چند جوان مستعد در ترکیب این تیم در کسب موفقیت‌های این تیم سهم بسزایی داشته است، از این دست جوانان می‌توان به جعفر سلمانی، امیرحسین حسین‌زاده، مهدی مهدی‌پور، ابوالفضل جلالی و سبحان خاقانی اشاره کرد و براین نکته هم تأکید ورزید که زبیر نیک نفس که در «پیش فصل» از فولاد خوزستان به تهران آمد، تطابق سریعی با استقلالی‌ها پیدا کرد. زمانی که ترکیب ۳ نفره دفاع میانی آبی‌ها با همکاری یزدانی، مرادمند و دانشگر شروع به درخشش کرد، مصدومیت طولانی مدت عارف غلامی هم بی‌اثر شد و فرهاد مجیدی می‌توانست با درخواست جدایی عارف آقاسی که از نیمکت‌نشینی در بسیاری از روز‌ها دل پری داشت، در نیم‌فصل موافقت کند و از کوچ وی ضرری نبیند و روزبه چشمی بسیار پرتجربه‌تر را هم در اکثر روز‌ها روی نیمکت بنشاند.

به این‌ها بیفزایید نمایش خوب هر دو دروازه‌بان استقلال (حسینی و رضایی) را. با این توضیحات می‌توان فهمید که به رغم صحیح بودن پاره‌ای از ایراد‌های وارده به سبک و روش بازی آبی‌ها، نشستن آن‌ها در صدر جدول تصادفی نبوده است. یکی از خرده‌های اساسی و مهمی که بسیاری از کارشناسان و حتی نفرات سابق استقلال به ترکیب و شکل بازی تیم فعلی این باشگاه می‌گیرند، خرد و کوچک بودن گستره بازی این تیم، نداشتن تاکتیک‌های مشخص و متعدد در کار تهاجم و دل بستن به ضربات ایستگاهی و کرنرها، شوت‌های از راه دور و بهره‌گیری از اشتباهات فردی و لحظه‌ای حریفان برای گشودن دروازه رقبا است.

حرف مشترک همه این منتقدان این است که برد‌ها و پیشاهنگی استقلال بیش از هر چیزی مدیون اقبال مساعد و خوش‌شانسی‌های این تیم است و نه تنوع تاکتیکی و نه محصول اشراف مربیان این تیم بر هنر‌های بازی گروهی و طراحی پلن‌های متعدد. به گفته این دسته از افراد، استقلال فقط خوب دفاع می‌کند تا گل نخورد و سپس در برخی لحظات براساس اتفاقات و فرصت شانس‌ها و استفاده صحیح و حداکثری از این‌گونه فرایند‌ها و گلزنی هم نائل شود و کار حریفان را تمام کند.

نتیجه نهایی اظهارات منتقدان استقلال این است که این‌گونه بخت‌های خوب و «شانس‌آوردن‌ها» نمی‌تواند ابدی باشد و سرانجام روزی تمام و در آن روز و ایام بعدی کار آبی‌ها زار می‌شود؛ بنابراین فرهاد مجیدی به جای وارد شدن به بحث‌های بی‌سرانجام کلامی با مربیان و اعضای تیم رقیب (مانند آنچه در دیدار اخیر با ذوب‌آهن دیده شد و حرف‌های او توهین به کل شهر اصفهان هم تلقی شد) باید تمام هم و غم خود را روی رد دیدگاه‌های فوق، ارائه تصویر و تعبیری فنی‌تر از تیم خود و اتخاذ و اجرای تدابیر و تاکتیک‌های متنوع‌تری بگذارد که به تیم او غنا و وسعت عمل بیشتری را ببخشد و نقش اقبال و تصادف را در شب پیروزی‌های تیمش کمتر و سهم روش‌ها و نقشه‌چینی‌های فنی و اجرای تاکتیک‌های پیشرفته‌تر را بارزتر کند، در یک کلام او باید ثابت کند که یک مربی صاحب ایده‌هایی بسیار بیشتر از آنی است که تاکنون از او دیده‌ایم و حرف‌هایش فقط مبتنی بر طعنه و تسویه حساب با این و آن نیست و از متلک‌گویی و کرکری و جنگ با دشمنان فرضی و واقعی بسیار فراتر می‌رود.

هرچه باشد او فرمول جوانی و استفاده بهنیه از نفرات کم سن و سال و پرانگیزه را لمس کرده و به درستی به اجرا نهاده و راز گلزنی‌های غیرمترقبه و ۳ امتیازی را هم یافته و درحد نهایت از آن سود جسته است و حالا باید چیز‌هایی اضافه بر این موارد را هم رو کند؛ مواردی که بدون آن استقلال تیمی ناکامل نشان می‌دهد.

منبع: ایران