به گزارش مجله خبری نگار، این مثل را بیشتر برای تشویق به صرفه جویی بکار میبرند و میخواهند بگویند هر چیز اندک و بی اهمیت هم یک روز به درد میخورد.
آورده اند که ...یک روز مردی روستایی با پسرش میخواستند از دهی به ده دیگر بروند پدر سفرهٔ نان را برداشت و گفت آب هم در صحرا پیدا میشود. وقتی از کوچه باغها میگذشتند در راه یک نعل آهنی افتاده بود، پدر گفت: این را بردار که به کار خواهد آمد. پسر گفت: پدر جان، یک پاره آهن شکسته به چه کاری میآید، به زحمت برداشتن نمیارزد.
پدر دید که پسر هنوز زندگی را خوب نمیشناسد و به سختی نیفتاده و هر چیز کم ارزش در نظرش بی فایده میآید. دیگر حرفی نزد و خودش خم شد و نعل پاره را برداشت. رفتند و در آخر آبادی به دکان نعلبندی رسیدند، پدر آن نعل را به نعلبند فروخت و دو پول گرفت و رفتند تا رسیدند به دوره گردی که طبق گیلاس روی سرش گذاشته بود و میبرد در ده بفروشد. پدر با آن دو پول، یک مشت گیلاس خرید و در پاره کاغذی نگاهداشت و راه صحرا در پیش گرفتند.
روز گرمی بود و در راه آب نبود و پسر تشنه بود و از راه رفتن خسته بود و پدر و پیش پسر همراه هم میرفتند، پسر پرسید: بابا اینجاها آب نیست دهنم خشک شده؟ پدر گفت: چرا، آب هست به آن میرسیم، وقتی پدر دانست که پسر تشنه است، یک دانه گیلاس به زمین انداخت. چون پسر به آن رسید آهسته گیلاس را برداشت و خورد. دهنش که از تشنگی خشک شده بود ترو تازه شد. صد قدمی که رفتند باز پدر یک دانه گیلاس به زمین انداخت و سپس آهسته آن را برداشت و خورد و همین طور، هر صد قدم که میرفتند پدر یک دانه گیلاس به زمین میانداخت و پسر بر میداشت تا گیلاسها تمام شد و به آب رسیدند و زیر درختی نشستند. پدر گفت: یادت هست که گفتم نعل را بردار و گفتی به زحمتش نمیارزد؟
پسر گفت: یادم هست. پدر گفت: دیدی که من آنرا برداشتم و با پول آن گیلاس خریدم؟ پسر گفت: دیدم.
پدر گفت: من این گیلاس را برای تو خریدم، اما یکجا به تو ندادم تا این مطلب را بفهمی.
گیلاسها ۳۷ دانه بود و تو یکبار به خود زحمت ندادی که آن نعل را از زمین برداری، اما ۳۷ بار به خودت زحمت دادی و دانه دانه گیلاسها را برداشتی و دیدی که نعل پاره که در نظر تو خردو بی مقدار بود، چگونه برای رفع تشنگی بکار آمد، پس همیشه به یاد داشته باش که هر چیز که خوار آید، روزی بکار آید.
۱- این ضرب المثل اشاره به قناعت و صرفه جویی میکند؛ یعنی ذخیره اسباب و وسایل برای روز مبادا.
۲- یعنی هر چیزی را سریع دور نیندازیم، زیرا احتمال اینکه روزی به کارمان بیاید، وجود دارد.
۳- به این معنی است که وسایل به ظاهر بی مصرف، یک روزی ممکن است بیشترین کارایی را داشته باشند.
۴- یک شیء خوار و بی ارزش میتواند یک روز ارزشمند و مفید باشد.