به گزارش مجله خبری نگار،دانشمندان دانشگاه ساوتهمپتون کشف کردهاند که باتلاقهای زغالسنگ باستانی در نیمکره جنوبی، آثاری از یک تغییر اقلیمی بزرگ را که تقریباً ۱۵۰۰۰ سال پیش رخ داده است، در خود دارند. این تیم بینالمللی از محققان نشان دادند که تغییرات ناگهانی در بادهای جنوب غربی در پایان آخرین عصر یخبندان، باعث رشد سریع اکوسیستمهای باتلاقی شده است. این مطالعه در مجله Nature Geoscience منتشر شده است.
برای دههها، زمینشناسان قادر به توضیح این موضوع نبودند که چرا پس از پایان عصر یخبندان، پیتلندها در سراسر نیمکره جنوبی - از آمریکای جنوبی و استرالیا گرفته تا جنوب آفریقا و جزایر زیرقطب جنوب - گسترش یافتند. اما مشخص شد که تغییرات در گردش جوی نقش کلیدی در این امر داشته است.
به گفتهی نویسندهی اصلی این مطالعه، دانشیار زوئی توماس، تغییر جهت باد به سمت شمال در حدود ۱۵۰۰۰ سال پیش، ترکیب آبهای اقیانوس منجمد جنوبی - بزرگترین مخزن طبیعی کربن سیاره - را تغییر داد. از آنجایی که پیتلندها ذخایر عظیمی از کربن هستند، رشد سریع آنها در این دوره نشان دهندهی بازسازی قابل توجه چرخهی کربن جهانی است.
پیتلندها زمانی تشکیل میشوند که خاکهای غرقاب، لایههایی از گیاهان پوسیده را در طول هزاران سال انباشته میکنند. دانشمندان با استفاده از تاریخگذاری رادیوکربن نمونههای پیت جمعآوریشده در سراسر نیمکره جنوبی، لحظاتی را تعیین کردهاند که آب و هوا برای رشد پایدار چنین اکوسیستمهایی به اندازه کافی مرطوب شده است. مشخص شده است که دورههای تشکیل فعال پیتلندها با تغییرات باد و تغییرات در غلظت دیاکسید کربن جو همزمان است.
مشاهدات اخیر نشان داده است که جریانهای جنوب غربی دوباره در حال تغییر مکان هستند، اما این بار به سمت قطب جنوب - روندی که با گرمایش جهانی فعلی مرتبط است. توماس هشدار داد که این امر میتواند توانایی اقیانوس در جذب کربن را تضعیف کند و در حال حاضر منجر به افزایش خشکسالی و آتشسوزیهای جنگلی در قارههای جنوبی شده است.
هایدی کاد، از دانشگاه ولونگونگ و از نویسندگان این مطالعه، خاطرنشان کرد که اگر بزرگترین جاذب کربن سیاره کارایی کمتری داشته باشد، سطح دی اکسید کربن جو حتی سریعتر افزایش مییابد و گرمایش جهانی را تشدید میکند.