به گزارش مجله خبری نگار، محققان تأثیر ورزش بر رشد تومور در موشهایی که سلولهای سرطان سینه به آنها تزریق شده بود را بررسی کردند. آنها موشها را به دو گروه تقسیم کردند: یک گروه رژیم غذایی پرچرب (۶۰٪ کالری از چربی) را دنبال کردند و برای ورزش اختیاری به آنها چرخهای گردان داده شد، در حالی که گروه دیگر به عنوان گروه کنترل، رژیم غذایی معمولی را دنبال کردند.
با استفاده از تکنیکهای ردیابی گلوکز و گلوتامین، تیم پس از چهار هفته مشاهده کرد که موشهای ورزش کرده در مقایسه با موشهای غیرورزشکار، تقریباً ۶۰٪ کاهش در اندازه تومور را تجربه کردند. (برخی سلولها، از جمله سلولهای سرطانی، برای رشد سریع خود به گلوتامین به عنوان منبع انرژی متکی هستند.)
موشهای فعال همچنین پس از ورزش، جذب گلوکز بیشتری را در عضلات قلبی و اسکلتی نشان دادند و جذب گلوکز در تومورها کاهش یافت. این یافتهها محدود به سرطان سینه نبود؛ بلکه در موشهای مبتلا به ملانوما نیز مشاهده شد که در آنها اندازه تومور کوچکتر بود و جذب و اکسیداسیون گلوکز در تومورها کاهش یافته بود.
این مطالعه نشان داد که ورزش قبل از ظهور تومورها - که به عنوان "آمادگی از پیش موجود" شناخته میشود - نتایج مثبت مشابهی را نشان میدهد، زیرا به بهبود ترکیب بدن و آمادگی جسمانی عمومی کمک میکند، که ممکن است به محافظت در برابر رشد بعدی تومورها کمک کند.
توزیع مجدد گلوکز به عضلات به جای تومورها نقش کلیدی در کاهش رشد تومور دارد، اما مکانیسمهای دیگری نیز در این امر دخیل هستند. محققان تغییراتی را در ۴۱۷ ژن مرتبط با متابولیسم انرژی و سایر مسیرهای متابولیکی، همراه با کاهش تنظیم پروتئین mTOR (یک آنزیم پروتئینی حیاتی در بدن که به عنوان یک "سوئیچ کنترل" کلیدی در رشد و متابولیسم سلولی عمل میکند) شناسایی کردهاند که ممکن است در کاهش توانایی تومورها در رشد و استفاده از اسیدهای آمینه نقش داشته باشد.
محققان دادههای ژنتیکی حاصل از مطالعات روی زنان مبتلا به سرطان سینه را تجزیه و تحلیل کردند و نتایج نشان داد که تنظیم ژنهای هدایتکننده گلوتامین و لوسین در عضلات زنانی که ورزش میکنند، افزایش یافته است. اگرچه اندازه نمونه محدود بود، اما شباهت بین مسیرهای متابولیکی در انسان و موش نشان میدهد که ورزش ممکن است به مهار رشد تومور در انسان نیز کمک کند. (لوسین نقش مهمی در عضلهسازی، تنظیم رشد سلولی و متابولیسم پروتئین دارد.)
نویسندگان این مطالعه ادعا میکنند که گنجاندن تناسب اندام در درمانهای سرطان و درک چگونگی استفاده از گلوکز پس از ورزش میتواند راههای جدیدی را برای درمانهای ضد تومور باز کند و اهداف درمانی بالقوهای را، به ویژه برای بیمارانی که قادر به ورزش نیستند، آشکار سازد.
این مطالعه در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شد.
منبع: مدیکال اکسپرس