دانشمندان فاش کرده‌اند که آیا خواب زیاد واقعاً برای سلامتی مضر است یا خیر.

به گزارش مجله خبری نگار،فید‌های خبری و رسانه‌های اجتماعی مرتباً به ما یادآوری می‌کنند که کمبود خواب برای سلامتی مضر است، خطر بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش می‌دهد، پیری را تسریع می‌کند و عملکرد مغز را مختل می‌کند. یک تیم بین‌المللی از دانشمندان، نقطه مقابل این موضوع - یعنی خوابیدن منظم بیش از نه ساعت - را زیر سوال برده‌اند. این موضوع توسط The Conversation گزارش شده است. خواب به اندازه تغذیه و فعالیت بدنی برای سلامتی اساسی است. در طول استراحت شبانه، بدن عضلات را ترمیم می‌کند، حافظه را توسعه می‌دهد و احساسات را تنظیم می‌کند. توصیه‌ها برای بزرگسالان بدون تغییر باقی مانده است: هفت تا نه ساعت. کمبود مزمن خواب با افزایش خطر حمله قلبی، سکته مغزی، دیابت، اختلالات اضطرابی، اختلالات سیستم ایمنی و حتی مرگ زودرس همراه است. این یک واقعیت اثبات شده است. اما این سوال که آیا خواب زیاد خطرناک است یا خیر، مدت‌هاست که بحث‌برانگیز بوده است.

یک تجزیه و تحلیل بزرگ از ۷۹ مطالعه که حداقل به مدت یک سال افراد را دنبال کرده بود، نشان داد افرادی که کمتر از هفت ساعت می‌خوابیدند، تقریباً ۱۴٪ افزایش خطر مرگ در طول دوره مطالعه داشتند. با این حال، افرادی که به طور منظم بیش از نه ساعت می‌خوابیدند، خطر مرگ حتی بالاتری - حدود ۳۴٪ - داشتند. داده‌های مشابهی در متاآنالیز‌های قبلی گزارش شده است. در نگاه اول، به نظر می‌رسد این شواهد مستقیمی از آسیب خواب طولانی است. با این حال، کارشناسان تأکید کردند که علت و معلول ممکن است معکوس باشد.

همانطور که محققان توضیح دادند، خواب طولانی مدت اغلب با شرایط پزشکی موجود همراه است. یک فرد ممکن است به دلیل تلاش بدن برای بهبودی، بیشتر بخوابد، نه به این دلیل که عادت بدی است. درد مزمن، افسردگی، اختلالات متابولیک، بیماری‌های قلبی عروقی و عوارض جانبی داروها، همگی باعث می‌شوند افراد زمان بیشتری را در رختخواب بگذرانند. در عین حال، کیفیت خواب آنها اغلب ضعیف است و سعی می‌کنند با خوابیدن طولانی‌تر آن را جبران کنند. به عبارت دیگر، خواب طولانی مدت ممکن است نشانه‌ای از مشکلات اساسی سلامتی باشد، نه عامل اصلی.

دانشمندان تأکید کرده‌اند که هنجار‌های خواب از فردی به فرد دیگر متفاوت است. برای مثال، نوجوانان از نظر جسمی به هشت تا ده ساعت خواب نیاز دارند و تغییر ریتم خواب آنها به سمت شب، فیزیولوژیکی است. بزرگسالان مسن‌تر زمان بیشتری را در رختخواب می‌گذرانند، اما خواب بیشتری ندارند. برای اکثر بزرگسالان، هفت تا نه ساعت همچنان یک راهنمای سالم است. به همان اندازه مهم است که یک روال ثابت، اجتناب از بیدار شدن‌های شبانه و کیفیت خوب خواب وجود داشته باشد - این امر تأثیر بیشتری بر سلامت نسبت به مدت زمان خواب دارد.

کارشناسان توصیه می‌کنند که وحشت نکنید. در جهانی که بسیاری از مردم سال‌هاست که کمبود خواب دارند، اطمینان از اینکه حداقل میزان توصیه‌شده خواب را دریافت می‌کنند، بسیار مهم‌تر از نگرانی در مورد افزایش آن است. اما اگر کسی ناگهان شروع به خوابیدن ده تا دوازده ساعت کند و همچنان خسته از خواب بیدار شود، وقت آن است که به خودش گوش دهد و موضوع را با پزشک در میان بگذارد. در این مورد، خواب ممکن است اولین نشانه این باشد که اتفاقی در بدن در حال رخ دادن است که نیاز به توجه دارد.

فعلاً، نتیجه‌گیری اصلی ساده است: خواب کافی مفید است؛ خوابیدن بیش از حد به خودی خود خطرناک نیست، اما می‌تواند نشان دهنده مشکلات اساسی باشد. بهترین کاری که می‌توانید برای سلامتی خود انجام دهید، ایجاد یک روال منظم، کاهش استرس، گذراندن زمان بیشتر در فضای باز در طول روز و ایجاد شرایط راحت برای یک استراحت شبانه خوب است.