ترکیبات آلوئه‌ورا میتوانند آلزایمر را مهار کنند!

به گزارش مجله خبری نگار/آنا،به گزارش «سای‌تک‌دیلی» (SciTechDaily)، شبیه سازی‌های رایانه‌ای نشان می‌دهد که مولکول‌های رایج موجود در آلوئه‌ورا ممکن است آنزیم‌های مرتبط با بیماری آلزایمر را مهار کنند.

دانشمندان ترکیبات درمانی بالقوه‌ای را در آلوئه‌ورا شناسایی کرده‌اند که می‌تواند امید‌های تازه‌ای برای درمان بیماری آلزایمر (AD) فراهم کند. مطالعه‌ای که در مجله Current Pharmaceutical Analysis منتشر شده است، از روش‌های مبتنی بر رایانه برای بررسی تعامل ترکیبات آلوئه‌ورا با استیل‌کولین استراز (AChE) و بوتیریل‌کولین استراز (BChE) استفاده کرده است؛ یعنی آنزیم‌هایی که نقش مرکزی در آلزایمر داشته و در تجزیه ماده شیمیایی مرتبط با حافظه یعنی استیل‌کولین دخیل‌اند.

آلزایمر شایع‌ترین علت زوال عقل است و به تدریج حافظه، تفکر و عملکرد روزانه را مختل می‌کند. این بیماری با تجمع پروتئین‌های سمی در مغز و کاهش ماده پیام‌رسان استیل‌کولین که برای یادگیری و حافظه حیاتی است مرتبط می‌باشد. دارو‌های فعلی که سطح استیل‌کولین را افزایش می‌دهند می‌توانند برای مدتی به بهبود علائم کمک کنند؛ اما روند پیشرفت بیماری را متوقف نمی‌کنند.

از درمان سنتی تا غربالگری دیجیتال

نویسندگان می‌نویسند: «از زمان‌های باستان، آلوئه ورا که اغلب به‌عنوان «گیاه معجزه‌گر» شناخته می‌شود، برای بیش از ۳۰۰۰ سال در فرهنگ‌های مختلف مورد استفاده قرار گرفته است». امروزه این گیاه به طور گسترده در محصولات مراقبت از پوست و سلامت کاربرد دارد؛ اما همچنین حاوی مجموعه‌ای از ترکیبات زیست‌فعال است که اکنون دانشمندان آنها را برای سلامت مغز مورد بررسی قرار می‌دهند.

«هدف اصلی این مطالعه شناسایی مهارکننده‌های بالقوه در میان ترکیبات زیست‌فعال آلوئه‌ورا است که قادر باشند به‌طور موثر آنزیم‌های استیل‌کولین استراز (AChE) و بوتیریل‌کولین‌استراز (BChE) را هدف قرار دهند».

تیم پژوهش چندین مولکول استخراج شده از آلوئه ورا غربال کرد و دریافت که بتا سیتوسترول برجسته‌تر از بقیه است.

«مریم خضراوی»، نویسنده اصلی پژوهش می‌گوید: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که بتا سیتوسترول (یکی از ترکیبات آلوئه‌ورا) دارای تمایل اتصال و پایداری قابل توجهی است که آن را به یک نامزد امیدوارکننده برای توسعه دارو تبدیل می‌کند».

با استفاده از داکینگ مولکولی و شبیه سازی‌های دینامیک مولکولی، پژوهشگران نشان دادند که بتا سیتوسترول به هر دو آنزیم AChE و BChE به طور قوی متصل می‌شود و به ترتیب دارای انرژی اتصال ‎۸٫۶−‎ و ‎۸٫۷−‎ کیلوکالری بر مول است؛ مقادیری که از ترکیباتی مانند سوکسینیک اسید بالاتر است.

خضراوی گفت: «این نتایج پتانسیل بتا سیتوسترول را به‌عنوان یک مهارکننده دوگانه برجسته می‌کند؛ ویژگی‌ای که می‌تواند در مدیریت بیماری آلزایمر بسیار مهم باشد».

ایمنی و ویژگی‌های دارویی

این پژوهش همچنین شامل تحلیل ADMET (جذب، توزیع، متابولیسم، دفع و سمیت) بود تا پیش‌بینی کند که این ترکیبات چگونه ممکن است در بدن رفتار کنند. نتایج نشان داد که بتا سیتوسترول و سوکسینیک اسید دارای ویژگی‌های مطلوبی هستند که نشان‌دهنده جذب مناسب و سمیت پایین است. «سمیر چتیته»، یکی دیگر از نویسندگان پژوهش، می‌گوید: «تجزیه و تحلیل جامع ما از پتانسیل این ترکیبات به عنوان عوامل درمانی ایمن و مؤثر حمایت می‌کند».

نویسندگان می‌نویسند: «در نهایت، بتا سیتوسترول و سوکسینیک اسید به عنوان نامزد‌های بالقوه دارویی برای درمان آلزایمر مطرح می‌شوند و بتا سیتوسترول به ویژه به علت فارماکوکینتیک مطلوب (نحوه رفتار دارو در بدن)، تمایل اتصال مناسب و واکنش‌پذیری شیمیایی امیدوارکننده است». آنها هشدار می‌دهند که این کار همچنان در مرحله شبیه‌سازی رایانه‌ای قرار دارد و مطالعات آزمایشگاهی و کارآزمایی‌های بالینی برای تایید فواید واقعی آن لازم است.

این پژوهش پایه‌ای برای بررسی‌های بیشتر درباره پتانسیل درمانی ترکیبات آلوئه‌ورا در بیماری آلزایمر فراهم می‌کند. پژوهش‌های آینده بر اعتبارسنجی تجربی و کارآزمایی‌های بالینی برای تایید این یافته‌ها متمرکز خواهد شد. خضراوی گفت: «رویکرد درون رایانه‌ای ما مسیر امیدوارکننده‌ای برای توسعه درمان‌های نوین بیماری آلزایمر ارائه می‌دهد».