به گزارش مجله خبری نگار،چای سبز یک نوشیدنی باستانی است که به دلیل خواص دارویی و آنتیاکسیدانیاش شناخته شده است. به گزارش ساینس دیلی، دانشمندان ادعا میکنند که میتواند به مبارزه با چاقی و بهبود متابولیسم کمک کند.
این نوشیدنی مدتهاست که به دلیل اثرات مفیدش بر بیماریهای متابولیکی مانند چاقی و دیابت نوع ۲ مورد مطالعه قرار گرفته است. یک مطالعه اخیر که توسط بنیاد حمایت از تحقیقات ایالت سائوپائولو (FAPESP) تأمین مالی شده است، درک ما از مکانیسمهای عملکرد چای سبز را عمیقتر کرد و نشان داد که درمان با آن باعث کاهش وزن و بهبود قابل توجه حساسیت به گلوکز و مقاومت به انسولین در موشهای چاق میشود.
رزماری اوتون، سرپرست این مطالعه در دانشگاه کروزیرو دو سود در سائوپائولو، توضیح داد که انگیزه اولیه از کنجکاوی ناشی شده است، با توجه به این ادعا که چای سبز باعث کاهش وزن میشود.
برای مطالعه اثرات این نوشیدنی بر چاقی، تیمی از محققان موشها را با رژیم غذایی پرچرب و پرکالری و به اصطلاح "رژیم کافهتریا" که تقلیدی از رژیم غذایی غربی است، تغذیه کردند. پس از این مرحله، حیوانات به مدت ۱۲ هفته دیگر تحت آزمایش چای سبز قرار گرفتند. در این دوره، آنها به مصرف رژیم غذایی پرکالری ادامه دادند، اما به برخی از آنها عصاره چای سبز استاندارد با دوز ۵۰۰ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، که به صورت داخل معده تجویز میشد، داده شد.
اوتون توضیح داد: «این روش تضمین میکند که همه حیوانات دوز دقیقی را که میخواهیم مطالعه کنیم دریافت میکنند. اگر مثلاً آن را به آب اضافه کنیم، نمیتوانیم تعیین کنیم که حیوان واقعاً چه مقدار از این ماده را مصرف کرده است.»
برای انسان، این دوز معادل مصرف حدود ۳ گرم چای سبز در روز یا سه فنجان است. با این حال، به گفته این محقق، همه چایهای سبز تجاری استانداردهای کیفی لازم را ندارند. او خاطرنشان کرد که کیسههای چای آماده همیشه کمیت یا کیفیت مواد تشکیلدهنده را تضمین نمیکنند. اوتون گفت روش مصرف ایدهآل، استفاده از عصاره چای سبز استاندارد، مانند عصارههای موجود در داروخانهها است. این روش غلیظ استفاده از گیاه، وجود فلاونوئیدها، که اجزای تقویتکننده سلامت هستند، را در نوشیدنی تضمین میکند.
یکی از تفاوتهای روششناختی در این مطالعه، دمای کنترلشدهی محیط بود: حیوانات در محیطی با دمای خنثی ۲۸ درجهی سانتیگراد نگهداری شدند. در شرایط عادی، اتاقهای نگهداری حیوانات با دمای متوسط ۲۲ درجهی سانتیگراد نگهداری میشوند که برای موشها نشاندهندهی سرماخوردگی مزمن است.
این محقق افزود: «سرمای بیش از حد، مکانیسمهای تنظیمی جبرانی را در حیوانات فعال میکند و آنها را مجبور به صرف انرژی بیشتر برای حفظ گرما میکند. این میتواند اثر واقعی هر مادهای را پنهان کند. اگر حیوانات در معرض محیط سردتری قرار گیرند، اثر چای با فعال شدن مصرف انرژی ناشی از سرما افزایش مییابد. با این حال، با حفظ خنثی بودن دما، ما توانستیم اثرات چای سبز را به صورت «خالص» و بدون دخالت محیط مشاهده کنیم.»
یک مطالعه قبلی نشان داد که موشهای چاق که چای سبز دریافت میکردند، تا ۳۰ ٪ از وزن بدن خود را از دست دادند. اوتون خاطرنشان کرد که کاهش وزن ۵ تا ۱۰ درصدی برای یک فرد قابل توجه است. جنبه مهم دیگر این مطالعه، حفظ مورفولوژی عضلات بود. چاقی معمولاً باعث کاهش قطر فیبر عضلانی میشود، اما چای سبز از این آتروفی عضلانی جلوگیری کرد. اوتون توضیح داد که یکی از راههای ارزیابی عملکرد عضلات، بررسی قطر فیبر است - اگر افزایش یابد، نشان دهنده اجزای فعالتر عضلات است. او خاطرنشان کرد که چای سبز به نوبه خود توانست این قطر را حفظ کند و توانایی خود را در محافظت از عضلات در برابر اثرات مضر چاقی نشان دهد.
دانشمندان همچنین بیان ژنهای مرتبط با متابولیسم گلوکز را ارزیابی کردند. درمان با چای سبز بیان ژنهای Insr، Irs۱، Glut۴، Hk۱ و Pi۳k را افزایش داد - ژنهایی که برای جذب و استفاده از گلوکز در عضلات مهم هستند. فعالیت لاکتات دهیدروژناز (LDH)، آنزیمی ضروری برای متابولیسم گلوکز، نیز بازیابی شد.
به گفته اوتون، شواهدی وجود دارد که چای سبز بر وزن حیوانات لاغر تأثیر نمیگذارد، که نشان میدهد این چای به طور انتخابی علیه چربی اضافی بدن عمل میکند. جنبه دیگری که دانشمندان بررسی کردند، تأثیر ترکیبات به صورت جداگانه بود. این متخصص تأکید کرد که چای سبز یک ماتریس پیچیده با دهها ترکیب زیست فعال است. او توضیح داد که دانشمندان تلاش کردند این ترکیبات را جدا کرده و اثرات آنها را به صورت جداگانه مطالعه کنند، اما عصاره کامل همیشه مؤثرتر است. بین ترکیباتی که به صورت جداگانه قابل تکرار نیستند، یک همافزایی وجود دارد.
این دانشمند همچنین خاطرنشان کرد که یکی از فرضیههایی که مکانیسم تأثیر چای سبز بر چاقی را توضیح میدهد، شامل آدیپونکتین است، پروتئینی که توسط سلولهای چربی تولید میشود و دارای عملکردهای ضد التهابی و تنظیمکننده متابولیک است.
با وجود نتایج دلگرمکننده مطالعه روی موشها، اوتون تأکید میکند که هنوز تعیین دوز ایمن و مؤثر چای سبز برای انسان امکانپذیر نیست. این امر در درجه اول به دلیل تنوع عصارهها و این واقعیت است که هر فرد رفتار متفاوتی دارد. به گفته او، مصرف مزمن، همانطور که در آسیا مشاهده میشود، ایدهآل است. به عنوان مثال، ژاپنیها در طول زندگی خود روزانه چای سبز مینوشند و میزان چاقی در این کشور پایین است. با این حال، این با نوشیدن چای به مدت پنج ماه و انتظار اثرات معجزهآسای کاهش وزن متفاوت است.
اوتون افزود: «ایده این است که از ترکیبات ایمن، طبیعی، مؤثر و باکیفیت استفاده شود. گیاه کاملیا این ویژگی را دارد. ما هنوز در حال مطالعه تمام ترکیبات درگیر هستیم، اما شکی نیست که چای سبز، به عنوان یک ماتریکس گیاهی سرشار از فلاونوئیدها، پتانسیل درمانی قابل توجهی دارد.»
شایان ذکر است که علم همیشه در تلاش برای توسعه راهحلهای عملی است. با این حال، نتایج مشاهده شده در حیوانات همیشه در انسانها تکرار نمیشوند. برای تلاش برای تبدیل این موضوع به واقعیت، در نظر گرفتن تمام جزئیات، مانند دمای محیط، مهم است. این اقدامات، قابلیت اطمینان دادههای ما را افزایش میدهد. دانشمندان هنوز تمام پاسخها را ندارند، اما هر بار به پاسخ نزدیکتر میشوند.
پیش از این، در ۱۱ سپتامبر، دکتر اکاترینا دمیترنکو از مردم خواست که از مصرف بیش از حد کافئین، علیرغم توانایی آن در بهبود هوشیاری، خودداری کنند. او توضیح داد که کافئین موجود در قهوه، چای و نوشیدنیهای انرژیزا، آدنوزین، مادهای که باعث خوابآلودگی میشود را مسدود میکند. او تأکید کرد که این امر هوشیاری و تمرکز را افزایش میدهد. با این حال، با گذشت زمان، فرد تحمل پیدا میکند و برای دستیابی به همان اثر، نیاز به مصرف بیشتر دارد.
منبع: iz