به گزارش مجله خبری نگار،مجتبی علیمددی در گفتوگو با خبرنگار در قم، در تشریح جزئیات پروژه پایش برخط چاههای مشاهده، اظهار کرد: وظیفه این شرکت به عنوان نماینده وزارت نیرو در استان، مطالعه و حفاظت از منابع آب است. در همین راستا و برای کسب شناخت دقیقتر و بهروز از سفرههای آب زیرزمینی، در هر دشت، شبکهای متشکل از چاههای پیزومتر یا مشاهدهای ایجاد شده است.
وی با اشاره به روش سنتی اندازهگیری ماهانه سطح ایستایی آب با دستگاه عمقیاب، از راهاندازی سیستم نوین پایش آنلاین خبر داد و گفت: خوشبختانه با توجه به فناوریهای موجود و با بهرهگیری از دستگاههای دادهنگار (دیتالاگر) ساخت یک شرکت دانشبنیان ایرانی، تعدادی از این چاهها را تجهیز کردهایم. دشت پایلوت این پروژه، دشت شریفآباد (قمرود) است که از ۱۷ حلقه چاه پیزومتر برخوردار میباشد.
مدیر مطالعات پایه منابع آب شرکت آب منطقهای استان قم ادامه داد: هماکنون ۱۰ حلقه از این چاهها به سیستم پایش برخط مجهز شده و اطلاعات سطح آب آنها به صورت آنلاین و در بازههای زمانی مشخص در اختیار شرکت قرار میگیرد. پیشبینی میشود تجهیز تمامی چاههای این دشت تا ۳ الی ۴ ماه آینده به پایان برسد.
علیمددی با تأکید بر اهمیت پایش و رصد منابع آب زیرزمینی، اظهار داشت: برای کسب شناخت از یک دشت به وسعت ۱۰۰۰ کیلومتر مربع، راهی جز اندازهگیری سطح آب چاههای بهرهبرداران، از جمله چاههای کشاورزی، وجود ندارد؛ اما این روش بهخودیخود دقیق نیست.
وی در توضیح دلیل این موضوع افزود: برای دستیابی به سطح واقعی آب، لازم است چاهها حداقل برای مدتی خاموش شوند، زیرا در زمان بهرهبرداری، اندازهگیری رقم دقیقی را نشان نمیدهد. به همین منظور، شبکهای از چاههای مشاهدهای یا پیزومتر در استان ایجاد شده که سابقه حفر آنها به سال ۱۳۵۲ بازمیگردد و بهتدریج تکمیل شده است.
مدیر مطالعات پایه منابع آب شرکت آب منطقهای استان قم، گفت: از طریق این چاههای ویژه، نوسانات سطح ایستابی، شیب سفره آب زیرزمینی، جهت جریان و تغییرات ذخیره آب زیرزمینی اندازهگیری میشود که فواید بسیاری دارد. تجهیز این چاهها به ابزارهای برخط، ضمن کاهش هزینهها، حجم تولید داده را افزایش داده و امکان بهاشتراکگذاری سریع آن را فراهم میکند.
علیمددی ادامه داد: هماکنون این دادهها بر روی تلفن همراه بنده و چندین تن از همکاران در دسترس است و دیگر نیازی به تکثیر کاغذی و توزیع میان کارشناسان داخل و خارج از سازمان نیست. این امر سرعت در تصمیمگیریها را بهطور چشمگیری افزایش داده و از اتلاف زمان و دشواری فرآیندها جلوگیری میکند.