به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاه کوبه در ژاپن کشف کردهاند که لارو زنبور ژاپنی Vespula shidai که به طور سنتی برای مصرف انسان پرورش داده میشود، رژیم غذایی بسیار متنوعتری نسبت به آنچه قبلاً تصور میشد، دارد. زنبورهای وحشی به طور قابل توجهی گونههای مهرهدار بیشتری نسبت به همتایان اهلی خود مصرف میکنند که ممکن است بر تعادل اکولوژیکی و رویکردهای پرورش پایدار تأثیر بگذارد. این مطالعه در مجله حشرات به عنوان غذا و خوراک (JIFF) منتشر شده است.
وسپولا شیدایی گونهای از زنبور است که لارو آن در ژاپن به عنوان یک غذای لذیذ شناخته میشود و به هاچینوکو معروف است. آنها در جنگلهای روستایی در مرکز ژاپن جمعآوری میشوند که به دلیل تنوع زیستی بالای خود مشهور هستند. با وجود سنت دیرینه خوردن این لاروها، اطلاعات دقیقی در مورد رژیم غذایی این زنبورها در طبیعت و اسارت وجود نداشته است. آخرین دادههای قابل توجه به دهه ۱۹۵۰ برمیگردد.
علم مدرن اوضاع را تغییر داده است: تاتسویا ساگا، متخصص حشرهشناسی، و تیمش از روشی به نام متابارکدگذاری DNA استفاده کردند که به آنها امکان میدهد بر اساس محتویات معده لاروها، گونههای خورده شده را تعیین کنند.
دانشمندان لاروهای لانههای وحشی و پرورشیافته در اسارت را تجزیه و تحلیل کردند. نتایج شگفتانگیز بود: لاروها بقایای ۳۲۴ گونه مختلف جانوری، از جمله حشرات، عنکبوتها، پرندگان، پستانداران، ماهیها، دوزیستان و خزندگان را مصرف میکردند. لاروهای لانههای وحشی بهویژه قابل توجه بودند - آنها نسبت به لاروهای کلونیهای اسارت، انواع بسیار وسیعتری از مهرهداران را مصرف میکردند.
این نشان میدهد که زنبورهای وحشی نقش مهمی در فرآوری لاشه و حفظ تعادل در اکوسیستم دارند، در حالی که زنبورهای پرورشی در درجه اول به غذای تهیه شده توسط انسان متکی هستند.
جالب اینجاست که هر دو طیف گستردهای از حشرات را میخوردند، که نشان میدهد زنبورها حتی در شرایط تولید مثل نیز نقش خود را در کنترل طبیعی حشرات حفظ میکنند.