به گزارش مجله خبری نگار، باستانشناسان اسپانیایی از موسسه مطالعات پیشرفته مدیترانه، عادات غذایی ساکنان شهر باستانی رومی پولنتیا در جزیره مایورکا (که با نام مایورکا نیز شناخته میشود) را کشف کردهاند. مشخص شده است که ۲۰۰۰ سال پیش، توکای آوازخوان یک غذای محبوب در رستورانهای خیابانی مشابه کافههای فست فود امروزی بوده است. این مطالعه در مجله علمی International Journal of Osteoarchaeology (IJO) منتشر شده است.
دانشمندان در طول کاوشهای خود در پولنتیا، که توسط رومیها در سال ۱۲۳ پیش از میلاد تأسیس شد، یک چاه فاضلاب عمیق (چهار متری) در کنار بقایای یک پاپینا، نمونهای باستانی از یک میخانه، پیدا کردند.
در میان استخوانهای پستانداران، استخوانهای ماهی و سفالهای شکسته مربوط به ۱۰ سال قبل از میلاد تا ۳۰ میلادی، بقایای توکاهای آوازخوان (Turdus philomelos) غالب بودند. نکته قابل توجه این است که بیشتر جمجمه و استخوانهای سینه حفظ شدهاند، در حالی که قسمتهای گوشتی (پاها، بالها) تقریباً وجود ندارند، که نشان میدهد این پرندگان به طور فعال به عنوان غذا مورد استفاده قرار میگرفتهاند.
دانشمندان اظهار داشتهاند که توکاها به روش خاصی تهیه میشدند: استخوان سینه برای پهن کردن لاشه و سرخ کردن سریع روی گریل یا ماهیتابه برداشته میشد. این کار گوشت را نرم نگه میداشت و روند پخت را تسریع میکرد - که از ملزومات کلیدی "فست فود" آن دوران بود. سوابق تاریخی تأیید میکنند که این پرندگان به تعداد زیاد در تورها صید شده و در فروشگاههای خردهفروشی فروخته میشدند.
با توجه به اندازه کوچک توکاها (با وزن حدود ۶۰ تا ۹۰ گرم)، ممکن است آنها را روی سیخ سرو میکردند، که قالب مناسبی برای غذاهای خیابانی است. علاوه بر پرندگان، منوی رستوران شامل مرغ و خرگوش نیز میشد که استخوانهای آنها نیز به وفور یافت میشد. قطعات سفالی نشان میدهد که گاهی اوقات غذاها در ظرفهای مخصوص سرو میشدند، شاید برای وعدههای غذایی خانگی.
محققان خاطرنشان کردند که سنت خوردن توکا تا به امروز در مایورکا باقی مانده است. به گفته وی، طعم آنها بیشتر یادآور شکار، مانند بلدرچین است تا مرغ. این مطالعه نشان میدهد که غذاهای خیابانی بخش جداییناپذیری از فرهنگ شهری رومیها بوده و محصولات فصلی مانند توکا به راحتی در رژیم غذایی روزانه گنجانده میشدند.