به گزارش مجله خبری نگار، یک گروه بینالمللی از دانشمندان دریافتهاند که داروهای گروه مهارکنندههای P۲Y۱۲ (کلوپیدوگرل و تیکارگرلور) در مقایسه با آسپرین، در کاهش خطر حمله قلبی، سکته مغزی و مرگ در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب مؤثرتر هستند. این موضوع در مطالعهای که در BMJ (مجله پزشکی بریتانیا) منتشر شده است، گزارش شده است.
دانشمندان پس از تجزیه و تحلیل پنج مطالعه بالینی شامل بیش از ۱۶۰۰۰ نفر به این نتیجه رسیدند. مشخص شد بیمارانی که مهارکنندههای P۲Y۱۲ مصرف میکنند، در مقایسه با افرادی که فقط آسپرین مصرف میکنند، ۲۳٪ کمتر در معرض خطر ابتلا به حوادث جدی قلبی عروقی هستند. در عین حال، فراوانی خونریزی خطرناک در هر دو گروه قابل مقایسه بود.
آسپرین برای بیماریهای قلبی عروقی استفاده میشود، زیرا خطر لخته شدن خون، که از علل اصلی حملات قلبی و سکته مغزی است، را کاهش میدهد. این دارو بر پلاکتها، سلولهای خونی مسئول لخته شدن، تأثیر میگذارد و از "چسبیدن آنها به هم" جلوگیری میکند. این امر احتمال انسداد در شریانهایی که قلب یا مغز را تغذیه میکنند را کاهش میدهد.
معمولاً پس از استنتگذاری (قرار دادن یک ایمپلنت کوچک و منبسطشونده در شریان) یا حمله قلبی، به بیماران درمان دوگانه داده میشود - آسپرین و یک مهارکننده P۲Y۱۲. با این حال، پس از چند ماه، داروی دوم قطع میشود و به بیماران توصیه میشود که آسپرین را به تنهایی مصرف کنند. دادههای جدید نشان میدهد که ادامه مصرف مهارکننده P۲Y۱۲ به تنهایی ممکن است یک استراتژی مؤثرتر باشد.
طبق محاسبات دانشمندان، برای جلوگیری از یک عارضه جدی، ۴۶ نفر باید به این رژیم درمانی منتقل شوند. در عین حال، نویسندگان تأکید میکنند که چنین نتیجهگیریهایی نیاز به احتیاط دارد: تفاوتهای فردی امکانپذیر است و برای توصیههای نهایی، مطالعات بیشتری با مشاهده طولانیمدت مورد نیاز است.