حقایقی درباره تأثیر مستقیم مصرف خرما بر قند خون بدن

به گزارش مجله خبری نگار، با توجه به شیرینی طبیعی تاثیر آن بر قند خون ممکن است برای بیماران مبتلا به دیابت نگران کننده باشد.

در این مقاله به بررسی این موضوع می‌پردازیم که آیا خرما برای دیابت نوع ۲ خوب است یا بد؟

چرا خرما برای افراد دیابتی نگران کننده است؟

خرما شیرینی زیادی را در وعده‌ی کوچک تامین می‌کند. آن‌ها منبع طبیعی فروکتوز هستند، نوع قندی که در میوه یافت می‌شود.

هر خرمای خشک و بدون هسته (حدود ۲۴ گرم) حاوی ۶۷ کالری و تقریبا ۱۸ گرم کربوهیدرات است.

مدیریت سطح قند خون در افراد مبتلا به دیابت می‌تواند چالش برانگیز باشد و معمولا به افراد مبتلا به این بیماری توصیه می‌شود که از میزان مصرف کربوهیدرات خود آگاه باشند.

با توجه به محتوای کربوهیدرات بالای آن‌ها خرما ممکن است نگرانی‌هایی را ایجاد کند.

با این حال در صورت مصرف متوسط، خرما می‌تواند بخشی از یک رژیم غذایی سالم در صورت ابتلا به دیابت باشد.

یک عدد خرما خشک تقریبا ۲ گرم فیبر یا ۸ ٪ مقدار مورد نیاز روزانه را تامین می‌کند.

این بسیار مهم است، زیرا فیبر غذایی به بدن شما کمک می‌کند تا کربوهیدرات‌ها را با سرعت کمتری جذب کند که برای افراد مبتلا به دیابت بسیار مهم است. هرچه کربوهیدرات‌ها کندتر هضم شوند احتمال اینکه قند خون شما بعد از غذا افزایش یابد کمتر می‌شود.

خرما چگونه بر قند خون تاثیر می‌گذارد؟

شاخص گلیسمی (GI) روشی برای اندازه گیری اثر کربوهیدرات‌ها بر سطح قند خون است.

این مقیاس از ۰ تا ۱۰۰ اندازه گیری می‌شود و گلوکز خالص (قند) ۱۰۰ تعیین می‌شود.

کربوهیدرات‌های با شاخص گلیسمی پایین دارای GI حدود ۵۵ یا کمتر هستند در حالی که کربوهیدرات‌های با شاخص گلیسمی بالا GI حدود ۷۰ یا بالاتر دارند و کربوهیدرات‌های شاخص گلیسمی متوسط GI حدود ۵۶ تا ۶۹ دارند.

به عبارت دیگر غذایی با GI پایین باعث نوسانات کمتری در قند خون و سطح انسولین می‌شود.

از طرف دیگر یک ماده غذایی با GI بالا به سرعت قند خون را افزایش می‌دهد. این اغلب می‌تواند منجر به افزایش شدید قند خون شود به ویژه در افراد مبتلا به دیابت که بدن آن‌ها در کنترل این تغییرات ناتوان است.

افراد مبتلا به دیابت به طور کلی باید سعی کنند از غذا‌هایی با GI پایین استفاده کنند. این به آن‌ها کمک می‌کند تا سطح قند خون خود را مدیریت کنند. در مبتلایان به دیابت نوع ۲ قند می‌تواند در جریان خون جمع شده و به سطوح خطرناک بالایی برسد.

خوشبختانه با وجود شیرینی، خرما GI پایینی دارد. این بدان معناست که وقتی در حد اعتدال خورده شود برای افراد دیابتی بی خطر است.

یک مطالعه ۵ نوع رایج خرما را مورد بررسی قرار داد. مشخص شد که آن‌ها به طور کلی GI پایین بین ۴۴ تا ۵۳ دارند که بسته به نوع خرما‌ها ممکن است کمی متفاوت باشد.

هنگام اندازه گیری GI خرما در افراد مبتلا و بدون دیابت تفاوت معنی داری وجود نداشت.

یکی دیگر از معیار‌های تاثیر غذا بر قند خون، بار گلیسمی (GL) است. بر خلاف شاخص گلیسمی، بار گلیسمی بخش خورده شده و مقدار کربوهیدرات موجود در آن را مشخص می‌کند.

برای محاسبه بار گلیسمی از این معادله استفاده کنید: شاخص گلیسمی ضربدر میزان کربوهیدرات‌ها (به گرم) تقسیم بر ۱۰۰.

این بدان معناست که ۲ عدد خرما خشک (۴۸ گرم) دارای ۳۶ گرم کربوهیدرات و شاخص گلیسمی حدود ۴۹ است. بار گلیسمی این مقدار حدود ۱۸ محاسبه می‌شود.

کربوهیدرات‌های با GL پایین بین ۱ تا ۱۰ هستند. کربوهیدرات‌های با ​​GL متوسط بین ۱۱ تا ۱۹ هستند. در حالی که کربوهیدرات‌های GL بالا ۲۰ یا بالاتر اندازه گیری می‌شوند. این بدان معناست که یک میان وعده‌ی شامل ۲ عدد خرما دارای یک GL متوسط ​​است.

اگر مبتلا به دیابت هستید بیشتر از ۱ یا ۲ عدد خرما در یک زمان نخورید. خوردن آن‌ها در کنار منبع پروتئین – مانند یک مشت آجیل – همچنین باعث می‌شود کربوهیدرات‌های آن کمی کندتر هضم شوند و به جلوگیری از افزایش قند خون کمک می‌کند.

خلاصه

خرما دارای مشخصات تغذیه‌ای چشمگیر و شیرینی طبیعی است.

از آنجا که آن‌ها منبع طبیعی فروکتوز هستند ممکن است برای افراد مبتلا به دیابت نگران کننده باشند.

با این حال از آنجا که آن‌ها دارای شاخص گلیسمی پایین و بار گلیسمی متوسط ​​هستند برای افراد مبتلا به دیابت در حد متوسط ​​ایمن هستند، اما این به معنای بیش از ۱ تا ۲ خرما در یک زمان معین نیست. 

منبع:سومیتا