به گزارش مجله خبری نگار،محققان دانشگاه واسدا در ژاپن اثرات هفت نوع ورزش سبک و کوتاه مدت را بررسی کردند و دریافتند که همه ورزشها، به جز حرکات کششی ایستا با حرکات یکنواخت، جریان خون مغزی را بهبود بخشیده و چندین ناحیه از قشر جلوی مغز را فعال میکنند.
عملکردهای شناختی، که به عنوان عملکردهای فکری نیز شناخته میشوند، شامل تفکر، درک، حافظه، زبان، محاسبه و قضاوت هستند و در مغز انجام میشوند. قشر جلوی مغز (PFC)، که در لوب پیشانی قشر مغز قرار دارد، این عملکردها را کنترل میکند. تحقیقات نشان داده است که ورزش از طریق مکانیسمهایی مانند افزایش جریان خون مغزی، تغییرات ساختاری در مغز و تحریک نوروژنز، عملکرد شناختی را بهبود میبخشد. با این حال، ۸۱٪ از کودکان در سراسر جهان فعالیت بدنی کافی ندارند و در نتیجه سطح بالایی از رفتار بیتحرک و فعالیت بدنی ناکافی دارند. این کمبود فعالیت بدنی نگرانیهایی را در مورد تأثیر منفی آن بر رشد سالم مغز و عملکرد شناختی در کودکان ایجاد کرده است.
یک مطالعه اخیر که در Scientific Reports توسط دانشجوی دکترا، تاکاشی نایتو از دانشکده تحصیلات تکمیلی علوم ورزشی دانشگاه واسدا، به همراه اساتید کائوری ایشی و کوئیچیرو اوکا از دانشکده علوم ورزشی دانشگاه واسدا منتشر شده است، ایدههایی برای راهحلهای بالقوه ارائه میدهد. این مطالعه اثرات ورزش کوتاهمدت و کمشدت را بر افزایش جریان خون مغزی در کودکان بررسی کرد.
نایتو میگوید: «هدف ما توسعه یک برنامه ورزشی کمشدت و قابل دسترس برای همه است که با هدف بهبود عملکرد مغز و کاهش رفتارهای کمتحرک در کودکان انجام شود. ما امیدواریم که این برنامه را از طریق یک تلاش مشترک در مدارس ترویج و اجرا کنیم.»
برای بهبود عملکرد شناختی، توسعه برنامههای ورزشی که جریان خون مغزی را افزایش میدهند، بسیار مهم است. در حالی که مطالعات قبلی فواید ورزش متوسط تا شدید را بر عملکرد شناختی اثبات کردهاند، تغییرات جریان خون مغزی در طول ورزش با شدت کم، به ویژه در کودکان، هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است. برای پر کردن این شکاف، این تیم یک مطالعه آزمایشی برای بررسی اثرات ورزش کوتاه مدت با شدت کم بر همودینامیک قشر جلوی مغز (PFC) انجام داد. آنها بر تمریناتی تمرکز کردند که به راحتی و بدون تجهیزات خاص، مانند حرکات کششی، میتوان آنها را در محل انجام داد. برای این منظور، از طیفسنجی مادون قرمز نزدیک عملکردی (fNIRS)، یک تکنیک تصویربرداری که تغییرات جریان خون مغزی را از طریق غلظت اکسی-هموگلوبین اندازهگیری میکند، استفاده شد.
این مطالعه شامل ۴۱ کودک سالم دبستانی و دبیرستانی بود. به کودکان هفت نوع مختلف تمرین کمشدت با اقدامات احتیاطی ایمنی مناسب آموزش داده شد. این تمرینها شامل کششهای رو به بالا، کششهای شانه، چرخش آرنج، چرخش تنه، شستن دستها، شست و انگشت کوچک و تعادل روی یک پا بود. تمرینها در حالت نشسته انجام شدند، به جز تعادل روی یک پا، و الگوهای حرکتی به مدت ۱۰ و ۲۰ ثانیه ادامه داشتند. محققان سطح اکسیهموگلوبین را در حالت استراحت و در طول تمرینها ثبت و مقایسه کردند.
نتایج این مطالعه بسیار امیدوارکننده بود و افزایش قابل توجهی در سطح اکسی-هموگلوبین در چندین ناحیه از PFC را در طول تمام اشکال ورزش در مقایسه با حالت استراحت نشان داد. با این حال، هیچ تغییر قابل توجهی در سطح اکسی-هموگلوبین در طول کشش استاتیک با حرکت یک طرفه مشاهده نشد. نایتو با خوش بینی توضیح میدهد: "با ترکیب انواع تمریناتی که به راحتی جریان خون را به PFC شناسایی شده در این مطالعه افزایش میدهند، ممکن است بتوان یک برنامه ورزشی ایجاد کرد که هر کسی بتواند به راحتی آن را برای بهبود عملکرد اجرایی در کودکان انجام دهد. همچنین ممکن است در آینده برای جلوگیری از زوال شناختی در بزرگسالان و سالمندان استفاده شود. "
محققان میگویند این مطالعهی پیشگامانه، گامی مهم در جهت مبارزه با رفتارهای بیتحرک و فعالسازی عملکرد مغز در کودکان است و از این طریق از رشد جسمی و روانی آنها حمایت میکند. اگرچه این مطالعه نشان داد که حتی ورزشهای کوتاهمدت و کمشدت نیز میتوانند جریان خون مغزی را به قشر جلوی مغز افزایش دهند، اما تحقیقات بیشتری برای تأیید اینکه آیا چنین ورزشی واقعاً منجر به بهبود عملکرد شناختی میشود یا خیر، مورد نیاز است.