علت و روش درمان ناهنجاری استخوان‌ها و پا چنبری چیست؟

به گزارش مجله خبری نگار،پای نوزاد در هنگام تولد به طرف داخل چرخیده که به اصطلاح پزشکی به آن پای واروس یا پای چنبری می‌گویند، که یک تغییر شکل مادرزادی است و می‌تواند یک طرفه یا دو طرفه باشد و روی یک یا هر دو اندام تحتانی اثر بگذارد. این تغییر شکل بر اثر موارد زیر است:

ناهنجاری استخوان‌ها

قرار گرفتن موقعیت بد استخوان‌ها نسبت به یک دیگر

ناهنجاری و جهت گیری ضعیف سطوح مفصلی

سفتی سطح مفصلی ناشی از کوتاه شدن عضلات، تاندون‌ها و رباط‌ها

علل و عوامل تولید کننده پای چنبری

پای چنبری یک نقص مادرزادی است یعنی ناهنجاری وقتی که کودک در رحم مادر است رخ می‌دهد، علت دقیق آن هنوز مشخص نشده است.

این ناهنجاری بیشتر در موارد زیر دیده می‌شود

وقتی که یکی از والدین یا خواهر و برادر آنها دچار پای چنبری بوده‌اند

در گروه‌های قومی خاص

اگر بعضی ناهنجاری‌های ژنتیکی دیگر هم وجود داشته باشد

به نظر می‌رسد که استعمال سیگار توسط مادر در دوران بارداری می‌تواند کمک به ایجاد پای چنبری کند. تحقیقات هم چنان ادامه دارد تا دلایل و عوامل ایجاد پای چنبری بهتر شناخته شود.

تشخیص

این ناهنجاری هنگام تولد و یا حتی قبل از تولد هنگام اکوگرافی (سونوگرافی) قبل از تولد مشاهده می‌شود با وجود این شدت چنبری بودن پا فقط پس از تولد با بررسی پای کودک قابل ارزیابی است. می‌توان آزمایش‌های تصویربرداری پزشکی نیز برای دیدن وضعیت استخوان‌ها و عضلات و تاندون‌ها و رباط‌ها نیز درخواست شود.

چه کسانی در خطر ابتلا هستند

پای چنبری یک ناهنجاری است که معمولا به طور متوسط یک یا دو نوزاد از هر هزار تولد به آن مبتلا است و بیشتر در پسر‌ها دیده می‌شود تا دختر‌ها

سیمپتوم‌های پای چنبری

شکل غیرطبیعی پا

پا به طرف داخل چرخانده شده است. در حالت استراحت پا می‌تواند بر روی لبه بیرونی استراحت کند و انگشتان پا تمایل به پائین دارند

پا و مچ پا پیشرفت و توسعه اش ضعیف است

پا و مچ پا کوچک‌تر از حد طبیعی است و تاندون آشیل کوتاه‌تر است

ناراحتی جسمی و زیبایی

در بدو تولد تغییر شکل پا بدون درد است، اما در صورت عدم درمان پای چنبری می‌تواند در راه رفتن اختلال ایجاد کند. کودک می‌تواند با تکیه دادن به لبه بیرونی پا راه رفتن را شروع کند و این باعث می‌شود اختلال ایجاد کند. کودک می‌تواند با تکیه دادن به لبه بیرونی پا راه رفتن را شروع کند و این باعث می‌شود که پوست سخت شود و باعث ایجاد پینه و زخم شود. داشتن پای چنبری پوشیدن کفش را دشوار می‌کند و همین طور از نظر زیبایی ایجاد ناراحتی می‌کند.

درمان پای چنبری

در حال حاضر از دو روش برای درمان پای چنبری استفاده می‌شود و در هر دو متد باید درمان در روز‌های اولیه پس از تولد شروع شود: درمان عمل کردن و روش ponseti

روش عمل کردن- مدیریت درمان با پوشیدن Femoro Pedial که دستگاهی است که روی تمام اندام تحتانی به طور دائم در طی ماه‌های اول انجام می‌شود و سپس با پوشیدن وسیله دیگری در شب‌ها که مشابه آن است درمان ادامه خواهد داشت.

برنامه‌های روزانه physiotherapy به مدت یک سال و سپس به تدریج فاصله زمانی آن بیشتر می‌شود

روش Ponseti

این روش مبتنی بر کف پا ومچ پا برای اصلاح موقعیت آن است و سپس پا گچ گرفته می‌شود و این گچ گرفتن را باید هر هفته عوض کرد. گچ گیری از انگشتان پا تا بالای زانو ادامه دارد. پس از ۶ بار تعویض گچ معمولا یک اصلاح تاندون اشیل لازم است. این عمل تحت بیهوشی عمومی برای ترمیم و زیاد کردن طول تاندون انجام می‌شود.

مرحله دوم استفاده از آتل مخصوص Ponseti Mitchell است که از دو کفش مانند است که به وسیله یک میله به هم وصل شده‌اند. از این آتل باید روز و شب استفاده شود تا موقع راه رفتن کودک برسد و سپس فقط در شب‌ها بسته می‌شود. وقتی که کودک توانست راه برود به توصیه متخصص استفاده از آتل معمولا در حدود ۴ تا ۵ سالگی ادامه دارد.

پیشگیری

از آنجایی که تا به امروز علت ایجاد پای چنبری مشخص نشده است هیچگونه اقدامات پیشگیری وجود ندارد از طرف دیگر با مراقبت‌های زودرس و به خوبی می‌شود از ریسک عود آن جلوگیری کرد. در واقع پیگیری از درمان مخصوصا استفاده از آتل تا پایان دوره درمان بسیار مهم است تا از ظهور مجدد پای چنبری جلوگیری شود. درمان پای چنبری در کودکان بزرگتر بسیار مشکل‌تر انجام می‌شود. 

منبع: اینفو