اختلال عملکرد جنسی در زنان و کمبود یک ویتامین در بدن

به گزارش مجله خبری نگار، دکترمیترا مولائی نژاد روانشناس بالینی و متخصص سلامت جنسی در مقاله‌ای نوشت: کمبود آهن، به ویژه در زنان، یک عامل خطر برای اختلال عملکرد جنسی است که کمتر شناخته شده. کمبود آهن می‌تواند ناشی از عواملی مانند قاعدگی، بارداری، خونریزی غیرطبیعی رحم، کمبود‌های تغذیه‌ای و بیماری‌های مزمن و افزایش سن باشد.

علائم کمبود آهن زنان

کمبود آهن علاوه بر اینکه با اختلال عملکرد جنسی ارتباط دارد، می‌تواند علائمی مانند ضعف، خستگی، اضطراب، افسردگی و مشکل در تمرکز را ایجاد کند. با این حال، مطلب زیر که به بررسی رابطه بین کمبود آهن و عملکرد جنسی زنان می‌پردازد، بر اساس یافته‌های یک مقاله مروری است که در کنگره انجمن اروژینیکولوژی اروپا در اکتبر ۲۰۲۲ ارائه شده.

تأثیر کمبود آهن بر عملکرد جنسی زنان

مصرف کم آهن، عامل مهمی است که منجر به کمبود آهن در گیاهخواران، وگان‌ها و افراد مبتلا به اختلالات خوردن می‌شود. اختلالات خوردن اغلب همزمان با اختلال عملکرد جنسی رخ می‌دهد. اگرچه هر دوی این شرایط گاهی اوقات می‌توانند به تروما‌ها و آسیب‌های گذشته، قرار گرفتن در معرض خشونت و قلدری یا اعتماد به نفس پایین مرتبط باشند، اما ممکن است تا حدی به کمبود‌های تغذیه‌ای نیز مرتبط باشند.

ورزشکاران استقامتی، با وجود تجربه آمنوره (عدم قاعدگی)، ممکن است همچنان در معرض خطر کمبود آهن به دلیل رژیم‌های غذایی محدود، جذب ضعیف آهن به دلیل التهاب و افزایش از دست دادن آهن در عرق باشند. در حالی که پژوهش‌ها در مورد این موضوع پراکنده است، برخی از مطالعات نشان می‌دهد که اختلال عملکرد جنسی در افراد مبتلا به آمنوره مداوم بدتر است. ۲۵ تا ۵۰ درصد از زنان، پس از زایمان ممکن است کم خونی را تجربه کنند، که می‌تواند مشکلات جنسی موجود را که اغلب پس از زایمان وجود دارد، بدتر کند. بین ۴۱ تا ۸۳ درصد از زنان در چند ماه اول پس از زایمان دچار اختلال عملکرد جنسی می‌شوند، با مسائلی مانند میل جنسی کم، مشکل در برانگیختگی، مشکل در رسیدن به ارگاسم و درد در حین مقاربت (دیسپارونی).

کمبود آهن را می‌توان با بیماری‌های مزمن، التهاب و چاقی مرتبط دانست که در درجه اول به دلیل افزایش سطح هپسیدین در بدن است (هورمونی که نحوه استفاده بدن از آهن را تنظیم می‌کند). به طور خاص، التهاب و چاقی باعث تولید هپسیدین، کاهش جذب و آزادسازی آهن و ایجاد کمبود عملکردی آهن می‌شود. کمبود آهن عملکردی به حالتی اطلاق می‌شود که در آن بدن آهن کافی دارد، اما به درستی از آن استفاده نمی‌شود.

پژوهش‌ها در مورد تأثیر کمبود آهن بر عملکرد جنسی

پژوهش‌ها در مورد چگونگی تأثیر کمبود آهن بر عملکرد جنسی در افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن محدود است. با این حال، زنان مبتلا به بیماری مزمن کلیوی، که یکی از علل شایع کمبود آهن است، اغلب دچار اختلال در عملکرد جنسی نیز می‌شوند.

زنان مسن ممکن است پس از یائسگی، کاهش میل جنسی، حساسیت اندام تناسلی، مشکلاتی در برانگیختگی و خیس شدن واژن همراه با افزایش درد را در هنگام رابطه جنسی تجربه کنند. اینکه این مشکلات تا چه حدی در اثر کمبود آهن بدتر می‌شوند، نامشخص باقی مانده است، و بررسی عملکرد جنسی طبیعی در زنان در دوران یائسگی و تهیه پرسشنامه و ابزار‌هایی برای شناسایی اختلال عملکرد جنسی در این گروه سنی مهم است.

تحقیقات بیشتر در مورد کمبود آهن و اینکه چگونه ممکن است به اختلال عملکرد جنسی زنان کمک کند می‌تواند به روشن شدن استراتژی‌های درمانی آینده کمک کند.

درمان کمبود آهن در زنان

خبر خوب اینست که خوشبختانه، یک راه آسان برای افزایش سطح آهن یک فرد وجود دارد. نشان داده شده که مصرف مکمل‌های آهن خوراکی باعث بهبود عملکرد جنسی در زنان مبتلا به کمبود آهن می‌شود. اگر فکر می‌کنید ممکن است کمبود آهن داشته باشید، با درمانگر خود در مورد درخواست آزمایش کم خونی صحبت کنید تا بتوانید کمبود آهن را برطرف کنید.