دانشمندان آزمایش خونی برای بهبود اثربخشی درمان سرطان ابداع کردند

به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاه RMIT و موسسه Doherty در استرالیا آزمایش خون جدیدی را توسعه داده‌اند که می‌تواند به شناسایی بیماران سرطانی کمک کند و درمان آنها را ایمن‌تر و مؤثرتر سازد.

یک آزمایش که برای اولین بار در نوع خود انجام می‌شود، می‌تواند به سرعت و تنها با استفاده از یک قطره خون از افراد مبتلا به لوسمی، نوعی سرطان خون، میزان اثربخشی نانودارو‌های مختلف مبتنی بر پلی‌اتیلن گلیکول (PEG) را در کشتن سلول‌های سرطانی و به حداقل رساندن عوارض جانبی ارزیابی کند.

نانوپزشکی از ذرات بسیار کوچکی، بسیار کوچکتر از یک سلول، تشکیل شده است که به روش‌های خاصی با بدن تعامل دارند. این ذرات کوچک برای رساندن مستقیم دارو‌ها به سلول‌های بیمار، مانند سلول‌های سرطانی، طراحی شده‌اند، در حالی که به سلول‌های سالم آسیبی نمی‌رسانند. برخی از نانودارو‌ها قبلاً برای استفاده بالینی تأیید شده‌اند، در حالی که برخی دیگر تازه در حال ظهور هستند و هنوز در محیط‌های پزشکی مورد استفاده قرار نمی‌گیرند.

دکتر یی (دیوید) جو، عضو شورای تحقیقات استرالیا در دانشگاه RMIT، این مطالعه را به همراه پروفسور استفن کنت از دانشگاه ملبورن، رئیس آزمایشگاه موسسه دوهرتی، با همکاری پروفسور کنستانتین تام، رئیس سرویس لنفوم در آلفرد، رهبری کرد.

آزمایشی که توسط این تیم به عنوان اثبات مفهوم توسعه داده شده است، هنوز در محیط‌های بالینی مانند مطب‌های پزشکان عمومی و بیمارستان‌ها در دسترس نیست، اما می‌تواند با همکاری شرکای صنعتی و حمایت دولت طی چند سال آینده توسعه یافته و به بازار عرضه شود.

محققان می‌گویند نوآوری آنها که در ACS Nano شرح داده شده است، گامی بزرگ در درک چگونگی تعامل نانودارو‌ها با سلول‌های خونی در بیماران مبتلا به سرطان خون است.

جو گفت: «مطالعه ما روشن می‌کند که چرا برخی از بیماران سرطانی نسبت به سایرین به درمان نانوپزشکی بهتر پاسخ می‌دهند. با درک این تفاوت‌ها، ممکن است بتوانیم درمان‌های شخصی‌سازی‌شده‌تر و مؤثرتری را برای بیماران مبتلا به سرطان خون ایجاد کنیم.»

در این مطالعه، سه نانوداروی مختلف مبتنی بر PEG بر روی خون ۱۵ فرد مبتلا به سرطان خون آزمایش شد.

محققان نانودارو‌ها را به‌طور جداگانه به نمونه‌های خون اضافه کردند که به مدت یک ساعت در دمای ۳۷ درجه سانتیگراد انکوبه شدند.

جو گفت: «ما ارزیابی کردیم که نانودارو‌های مختلف چقدر بر سلول‌های سرطانی خون و همچنین سلول‌های سالم مؤثر هستند. به این ترتیب، توانستیم تعیین کنیم که کدام درمان‌ها برای افراد مختلف مؤثرتر هستند.»

تحقیقات قبلی این تیم نشان داده است که اگر افراد سطح بالایی از آنتی‌بادی علیه PEG از واکسن‌های mRNA تولید کنند، درمان‌های mRNA در آینده برای بیماری‌هایی مانند سرطان ممکن است کمتر موثر باشند، زیرا بدن آنها دارو‌های درمانی را سریع‌تر دفع می‌کند. PEG یک ترکیب رایج در واکسن‌های mRNA است.

آنها همچنین دریافتند که پاسخ‌های ایمنی فردی نقش مهمی ایفا می‌کنند.

جو گفت: «در این مطالعه اخیر، ما بررسی کردیم که فرمولاسیون‌های مختلف نانودارو چگونه بر خون بیماران تأثیر می‌گذارند. ما دریافتیم که تفاوت در سیستم ایمنی افراد، بر میزان موفقیت این درمان‌ها در مبارزه با سلول‌های سرطانی و همچنین عوارض جانبی آنها تأثیر می‌گذارد.»

جو گفت، این تیم تفاوت‌هایی را در میزان آنتی‌بادی‌های PEG موجود در نمونه‌های خون هر فرد مشاهده کرد.

او گفت: «هرچه افراد آنتی‌بادی‌های PEG بیشتری در خون خود داشتند، این درمان‌ها در کشتن سلول‌های سرطانی کمتر مؤثر بودند. در واقع، این درمان‌ها برای سلول‌های سالم سمی‌تر بودند.»

مؤثرترین نانوذرات هدفمند علیه سرطان خون، فرمول خود این گروه از نانوذرات PEG خالص بود.

این تحقیق به توسعه نانودارو‌های نسل بعدی سرطان کمک خواهد کرد و انتخاب بیمار برای درمان شخصی‌سازی‌شده را بهبود می‌بخشد.

تام گفت یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که آزمایش‌های خون ساده می‌توانند برای شخصی‌سازی درمان‌های مبتنی بر نانوذرات نه تنها برای افراد مبتلا به سرطان خون، بلکه برای بیماران مبتلا به تومور‌های جامد مانند سرطان سینه و تخمدان نیز مورد استفاده قرار گیرند.

او گفت: «درک الگو‌های پاسخ ایمنی فردی می‌تواند با تنظیم فرمولاسیون نانوذرات متناسب با مشخصات ایمنی منحصر‌به‌فرد هر بیمار، منجر به توسعه درمان‌های مؤثرتر و ایمن‌تر شود.»

کنت گفت: «نوآوری ما پتانسیل بالایی برای شرکت‌های داروسازی دارد که به دنبال توسعه درمان‌های هدفمند برای سرطان‌هایی هستند که قبلاً غیرقابل درمان بوده‌اند.»

جو گفت: «ما متعهد به همکاری با رهبران صنعت برای توسعه مشترک این فناوری و تسریع پذیرش آن در عمل بالینی هستیم.»