به گزارش مجله خبری نگار، مصرف اسیدهای چرب تأثیر قابل توجهی بر خطر ابتلا به سنگ کلیه دارد و بنابراین باید در استراتژیهای پیشگیری مناسب در نظر گرفته شود.
در یک مطالعه جدید، محققان دانشگاه جنوب چین اثرات اسیدهای چرب اشباع (SFA)، اسیدهای چرب تک غیراشباع (MUFA) و اسیدهای چرب چند غیراشباع (PUFA) را بر خطر ابتلا به سنگ کلیه بررسی کردند. نتایج در مجله Nature منتشر شد.
سنگ کلیه یک بیماری دردناک و شایع است که میتواند هر کسی را صرف نظر از سن یا جنسیت تحت تأثیر قرار دهد. کارشناسان تخمین میزنند که حدود ده درصد از افراد حداقل یک بار در طول زندگی خود دچار سنگ کلیه میشوند و مردان به طور کلی بیشتر از زنان از آن رنج میبرند.
رژیم غذایی، به طور خاص، نقش مهمی در خطر ابتلا به سنگ کلیه دارد و مصرف مایعات به ویژه مهم است. بسیاری از مبتلایان به این بیماری، نوشیدنیهای گازدار خیلی کم یا تقریباً فقط مینوشند.
اما طبق مطالعهی حاضر، مصرف اسیدهای چرب خاص نیز تأثیر قابل توجهی دارد. این مطالعه دادههای ۳۰۷۱۶ نفر را که در نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه (NHANES) شرکت کرده بودند، ارزیابی کرد.
محققان با استفاده از مدلهای رگرسیون، رابطه بین مصرف اسیدهای چرب و بروز سنگ کلیه را با در نظر گرفتن رژیم غذایی و فعالیت بدنی، در کنار سایر عوامل، تجزیه و تحلیل کردند. متخصصان همچنین اثرات نسبتهای مختلف اسیدهای چرب را بررسی کردند.
این تیم گزارش میدهد که این مطالعه نشان داد که مصرف بیشتر اسیدهای چرب اشباع، تک غیراشباع و چند غیراشباع با افزایش خطر ابتلا به سنگ کلیه مرتبط است.
برای مثال، افزایش ده گرم در مصرف روزانه اسید چرب اشباع با افزایش ۲۲ درصدی خطر ابتلا به سنگ کلیه و افزایش ده گرم در مصرف روزانه اسید چرب تک غیراشباع با افزایش ده درصدی خطر ابتلا به سنگ کلیه همراه بود.
محققان توضیح میدهند که افزایش مصرف روزانهی اسیدهای چرب چند غیراشباع به میزان ده گرم در روز، خطر ابتلا به سنگ کلیه را تا ۲۱ درصد افزایش میدهد.
به طور کلی، این مطالعه ارتباط بین مصرف بیشتر اسیدهای چرب در رژیم غذایی و افزایش خطر ابتلا به سنگ کلیه را نشان میدهد. علاوه بر مصرف مایعات، مصرف اسیدهای چرب نیز عامل مهمی در پیشگیری از سنگ کلیه است.
محققان نتیجه گرفتند که اکنون تحقیقات بیشتری برای شناسایی مکانیسمهای اساسی و ارائه مبنایی برای تنظیم توصیههای غذایی مورد نیاز است.
* اطلاعات ارائه شده صرفاً جهت اطلاع رسانی است و به عنوان توصیهای برای درمان بیماریها عمل نمیکند.