به گزارش مجله خبری نگار، در دورانی صنعت به ویژه نساجی در گیلان به عنوان قطب در کشور و خاورمیانه مطرح بود. کارخانههایی که روزی هزاران نفر را نان میداد اکنون خاموش و متروکه رها شدهاند. این روزها نفس برخی از واحدهای صنعتی موجود در گیلان و کشور نیز به دلیل ناترازی انرژی و قطعیهای مکرر برق به شمارش افتاده که اگر راهکاری پیدا نشود دچار خسارتهای بزرگ در بخش تولید و معیشت کارگران خواهیم شد.
در روزهایی که همه فکرها درگیر فرا رسیدن فصل گرم و قطعی برق بود، خبری از یکی از شرکت ریسندگی و بافندگی استان گیلان رسید مبنی بر ایده و خلاقیت یک کارگر نخبه در راستای رفع مشکل ناترازی برق و گاز؛ با دلی گرم و آکنده از امید به سمت کارخانه حرکت کردیم.
در طول مسیر شاهد شکوفاشدن برخی از درختان و نوید فصل بهار بودیم و امید در دلها موج میزد که میتوان با خلاقیت کارگران و مدیران داخلی در راستای رفع مشکلات کشور، غلبه بر چالشهای ایجاد شده از تحریمها و تقویت چرخهای اقتصادی کشور گام برداشت.
به این شرکت که رسیدیم صحبت از نبوغ و خلاقیت بود در حین بازدید و گفتوگو با حسین عذرجو کارگر نخبه این مجموعه در جریان جزییات طرح قرار گرفتیم. از آنجایی که کلیه تاسیسات کارخانه ریسندگی مانند بویلرهای بخار و دیگهای روغن داغ و... در سالن تاسیسات کارخانه مستقر هستند و باید پس از کارکرد این دستگاه ها؛ هوای فشرده و یا روغن داغ با دمای بالای ۳۰۰ درجه سانتیگراد به سالنهای تولید منتقل شود بدین جهت ایدهای شکل گرفت که بتوان در محل سالن تولید در کنار همین دستگاه ها، گرمایش مربوطه را تولید و به دستگاهها تزریق کرد تا از اتلاف انرژی به ویژه در راستای انتقال روغن داغ از بخش تاسیسات به سالنهای تولید جلوگیری شود که این امر صرفه جویی در مصرف گاز را نیز به دنبال دارد.
هم اکنون این طرح و ایده در یکی از استنترهای سالن اجرایی و تعداد ۸ عدد مشعل روی یک دستگاه مستقر شده است که علاوه بر انتقال هوای داغ به دستگاه، موجب میشود که نیازی به استفاده از رادیاتورهای دستگاه استنتر در پروسههای قبلی نباشد.
کاهش میزان مصرف برق در موتورهای دمنده مورد نیاز نیز از نتایج مثبت اجرای این طرح است. اجرایی شدن این طرح در ابتدای سال ۱۴۰۳، حدود ۵ میلیارد ریال هزینه داشته که علاوه بر توجیه اقتصادی و رفع مشکل ناترازی انرژی در این شرکت، قابلیت تعمیم به بسیاری از صنایع و دستگاههایی که نیازمند گرما و هوای فشرده هستند را دارد.
اما مهمترین نکته در اجرای این طرح، کاهش محسوس و ۵۰ درصدی مصرف گاز و برق است و اینکه میتوان با استفاده از ایده و خلاقیت راهکاری برای کاهش مصرف انرژی پیدا کرد. اگرچه مشکلاتی در مسیر تولید وجود دارد و همیشه سخن از تحریمها است، اما میتوان با ارائه طرحها و ایدههای خلاقانه و نو با کمترین هزینه در راستای رفع مشکلات ناشی از ناترازی انرژی، رونق تولید و حرکت چرخهای اقتصاد کشور گام برداشت. روایتی روشن از صنعت نساجی خاموش گیلان که اگر مورد توجه مسئولان قرار گیرد و به درستی تبیین شود میتواند نوید بخش احیای بسیاری از واحدهای مشابه و ایجاد اشتغال پایدار باشد.