سورپرایز پزشکی. یک ویتامین رایج که در درمان پانکراتیت کشنده موثر است

به گزارش مجله خبری نگار، مطالعه اخیر که توسط محققان دانشگاه سیچوان چین و دانشگاه لینکوپینگ سوئد انجام شد، نشان داد که سطوح بالای این ویتامین در خون به طور قابل توجهی شدت این بیماری را کاهش می‌دهد، که سالانه میلیون‌ها نفر را در بیمارستان‌ها بستری می‌کند و ۲۰ درصد از افراد مبتلا به موارد شدید را می‌کشد.

با توجه به یافته ها، که بر اساس تجزیه و تحلیل ژنتیکی دقیق و آزمایش‌های آزمایشگاهی پیچیده بود، یک رژیم غذایی غنی از B۱۲ می‌تواند به یک استراتژی پیشگیری و درمان امیدوارکننده تبدیل شود.

پانکراتیت حاد (AP) یک بیماری جدی گوارشی است که افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار می‌دهد و یکی از علل اصلی بستری شدن در بیمارستان در سراسر جهان است.

از هر ۵ بیمار حدود ۱ نفر به اشکال متوسط تا شدید بیماری مبتلا می‌شود که با نرخ بالای مرگ ومیر و ناتوانی طولانی مدت همراه است. حتی بازماندگان اغلب با عوارض مداوم مواجه می‌شوند که کیفیت زندگی آنها را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

با وجود جدیت و گسترش پانکراتیت حاد، پزشکان و دانشمندان هنوز قادر به توافق در مورد پروتکل درمانی استاندارد برای این بیماری نیستند. تا به امروز، هیچ داروی موثری وجود ندارد که بتواند آسیب لوزالمعده را در اوایل عفونت متوقف کند، دوره بحرانی که سرنوشت بیمار را تعیین می‌کند. این خلاء درمانی محققان را وادار می‌کند تا با زمان کار کنند تا دارو‌های جدیدی را تولید کنند که قبل از اینکه خیلی دیر شود، جان انسان‌ها را نجات می‌دهند.

برای رفع این مشکل، یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکتر کوانون فان از بیمارستان چهارم غرب چین دانشگاه سیچوان و دانشگاه لینکوپینگ در سوئد، مطالعه‌ای را تحت نظارت پروفسور دکتر شیانمینگ مو در بیمارستان غرب چین دانشگاه سیچوان انجام دادند. هدف آنها بررسی این موضوع بود که آیا ویتامین B۱۲ می‌تواند به پیشگیری یا کاهش شدت پانکراتیت حاد با استفاده از داده‌های ژنتیکی انسانی و مدل‌های حیوانی کمک کند یا خیر.

محققان شروع به تجزیه و تحلیل مطالعات ارتباط گسترده ژنوم (GWAS) برای تعیین ارتباط ژنتیکی با پانکراتیت کردند. آنها سپس از روش تصادفی سازی ماندلی استفاده کردند، روشی که از تنوع ژنتیکی برای تعیین رابطه علی بین عوامل غذایی و بیماری استفاده می‌کند. نتایج آنها نشان داد که ارتباط قوی بین سطوح بالای ویتامین B۱۲ در خون و کاهش خطر ابتلا به پانکراتیت در درجات مختلف وجود دارد.

سپس این تیم تعیین کردند که آیا ویتامین B۱۲ با استفاده از مدل‌های تجربی پانکراتیت در موش‌های اصلاح شده ژنتیکی فاقد ژن CD۳۲۰ مسئول جذب ویتامین B۱۲ اثرات محافظتی و درمانی بالقوه‌ای را نشان می‌دهد یا خیر.

این مطالعه از دو مدل مختلف پانکراتیت استفاده کرد: یکی برای نظارت بر پاسخ‌های اولیه آسیب پانکراس، و دیگری برای ردیابی پیشرفت پاتولوژیک پانکراتیت حاد.

نتایج نشان داد که ویتامین B۱۲ به طور مستقیم از سلول‌های پانکراس در برابر نکروز (مرگ غیرطبیعی سلول یا بافت) در مراحل اولیه پانکراتیت حاد محافظت می‌کند و بعدا نفوذ سلول‌های T را کاهش می‌دهد.

شایان ذکر است که افزایش مصنوعی سطح ویتامین B۱۲ در خون قبل و بعد از تحریک پانکراتیت نه تنها شدت بیماری را کاهش می‌دهد، بلکه باعث ترمیم بافت پس از آسیب لوزالمعده نیز می‌شود.

نتایج یک شگفتی علمی مهم را در مورد نحوه عملکرد ویتامین B۱۲ در پیشگیری از پانکراتیت نشان داد. برخلاف آنچه دانشمندان قبلا فکر می‌کردند که فواید ویتامین از طریق تأثیر آن بر برخی مواد شیمیایی در بدن مانند هموسیستئین و گلوتاتیون به دست می‌آید، به نظر می‌رسد که مکانیسم واقعی عملکرد کاملا متفاوت است.

محققان دریافتند که ویتامین B۱۲ عمدتا باعث تولید انرژی در سلول‌های لوزالمعده می‌شود و ATP را که سوخت اولیه سلول است، افزایش می‌دهد. این منبع انرژی اضافی از سلول‌ها در برابر مرگ زودرس (نکروز) محافظت می‌کند و به آنها کمک می‌کند تا بهتر در برابر التهاب مقاومت کنند.

این یافته‌ها زمانی تأیید شد که دانشمندان مشاهده کردند که دادن مکمل‌های ATP به طور مستقیم به موش‌های آلوده همان اثر محافظتی را دارد، حتی زمانی که ویتامین B۱۲ وجود نداشت.

این اکتشافات درک ما را از نحوه عملکرد ویتامین B۱۲ در بدن تغییر می‌دهد، زیرا به نظر می‌رسد که اثر اصلی آن در پانکراتیت به حمایت از انرژی سلولی بستگی دارد تا مکانیسم‌های دیگری که قبلا تصور می‌شد مسئول این محافظت هستند.

منبع: scitechdaily