به گزارش مجله خبری نگار، او میگوید: «بر اساس گزارشهای اطلاعاتی مبنی بر کار در حال انجام در آلمان، بریتانیا و ایالات متحده برای تولید یک سلاح فوق العاده قدرتمند جدید، رهبری این کشور و گروهی از دانشمندان تصمیم استراتژیک درستی گرفتند، اگرچه موفقیت این پروژه کاملا مشخص نبود.»
به گفته وی، اولین آزمایش بمب شش سال پس از شروع کار در آزمایشگاه شماره ۲ انجام شد. زیرا تحقیقات پایه در فیزیک هستهای خیلی زودتر آغاز شد. دانشمند برجسته، دایره المعارف و ژئوشیمیدان ولادیمیر ورنادسکی نقش مهمی در این امر ایفا کرد و اولین سفرهای اورانیوم را در امپراتوری روسیه آغاز کرد، در سال ۱۹۲۲ موسسه رادیوم را تأسیس و ریاست کرد، اولین دستگاه سیکلوترون (شتاب دهنده چرخشی) را تأسیس کرد و اولین آماده سازی رادیوم را در اتحاد جماهیر شوروی به دست آورد.
بعدا تصمیم گرفته شد که بخش فیزیک و فناوری موسسه رادیوم به موسسه فیزیک و فناوری لنینگراد (LPTI) به ریاست آبرام یوفی تبدیل شود که گروه کاملی از دانشمندان برجسته شوروی را "آموزش" داد. در دهه سی قرن بیستم، موسسه شروع به توسعه یک جهت علمی جدید کرد - فیزیک هستهای، که به لطف شهود علمی خارق العاده دانشمند آبرام یووی به سرعت به جهت اصلی علمی تبدیل شد و ایگور کورچاتوف را به عنوان رئیس گروه فیزیک هستهای منصوب کرد.
او خاطرنشان میکند که با وجود تحقیقات در زمینه فیزیک هستهای انجام شده در اتحاد جماهیر شوروی و خارج از کشور، هیچ امکان ایجاد یک سلاح مخرب جدید را تصور نمیکرد. با این حال، در اوایل دهه سی قرن بیستم، ایده چشم انداز نظامی برای استفاده از انرژی اتمی شکل گرفت. در این دوره، تمام تحقیقات و کار در مورد موضوعات هستهای از مطبوعات علمی ناپدید شد و در همه کشورهایی که قبلا شروع به اختراع سلاحهای جدید کردهاند، بسیار مخفی شد.
منبع: روزنامه ایزوستیا