آسیب نخاعی چه بیماری‌هایی را در پی دارد؟

به گزارش مجله خبری نگار/به گزارش مرکز رسانه و روابط عمومی شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: آسیب طناب نخاع به شرایطی اطلاق میشود که نخاع به دلیل ضربات مکانیکی مانند سوانح رانندگی، سقوط از ارتفاع، فعالیت‌های ورزشی، تفریحی دچار آسیب شود.

دکتر افسانه زینل زاده درخصوص افزایش نرخ ابتلا به آسیب نخاعی و اهمیت توانبخشی در درمان آن، اظهار کرد: نرخ ابتلا به آسیب نخاع در جهان ۸۳ نفر به ازای هر یک میلیون نفر در سال است که در مردان ۵ برابر بیشتر از زنان اتفاق می‌افتد.

وی با بیان اینکه آسیب نخاع سالانه ۲۵۰۰ الی ۳۰۰۰ نفر در ایران را درگیر می‌کند که این مساله کیفیت زندگی فرد را از لحاظ جسمی، روحی و اجتماعی متأثر می‌سازد، خاطر نشان کرد: آسیب نخاعی بسته به اینکه کامل یا ناکامل باشند و اینکه در چه سطحی از ناحیه مهره‌های گردن تا کمر اتفاق بیفتد، منجر به اختلال در عملکرد سیستم اعصاب خودمختار، بی حسی و فلج شدن عضلات اندام‌های فوقانی و تحتانی می‌شود. همچنین در بسیاری از موارد عملکرد سیستم‌های قلبی-عروقی، تنفسی، بلع نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد و افراد از عفونت‌های ادراری مکرر و زخم بستر نیز رنج می‌برند.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد تصریح کرد: بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی حوادث رانندگی و سقوط از ارتفاع از جمله شایع‌ترین عللی هستند که منجر به آسیب ستون مهره‌ها می‌شوند.

وی گفت: در حال حاضر هیچ درمان استاندارد جراحی یا دارویی برای برگشت کامل آسیب نخاعی وجود ندارد، بنابراین رانندگی کم خطر و رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی و انجام اصول ایمنی در فعالیت‌های کاری و تفریحی می‌تواند تا حد بسیار زیادی احتمال بروز آسیب‌های نخاعی را کمتر کند. اما در صورت بروز آسیب نخاعی با ارائه خدمات توانبخشی توسط متخصصین مربوطه می‌توان عوارض ناشی از آسیب‌های نخاعی را تا حد زیادی کاهش داد.

دکتر زینل زاده بیان کرد: به طور معمول فرد ۴ تا ۶ ماه پس از ابتلا به آسیب نخاع که فاز حاد را پشت سر گذاشت از بیمارستان ترخیص شده و وارد فاز مزمن می‌شود. در این مرحله، فرد در اوج شروع عوارض ثانویه و در نیمه راه توانبخشی قرار دارد. زندگی بعد از آسیب نخاع بسیار چالش برانگیز و پیچیده است و نیازمند حمایت و تلاش قابل توجه از سوی جامعه توانبخشی دارد تا اطمینان حاصل شود که فرد علی رغم مشکلات موجود، می‌تواند به نتایج مثبت در زندگی و استقلال عملکرد دست یابد.

وی افزود: مطالعات نشان می‌دهد که انجام تمرین و فعالیت فیزیکی، پتانسیل فرد را درفعالیت‌های روزمره و مشارکت اجتماعی افزایش می‌دهد. به طور کلی آموزش چگونگی مواجه با آسیب نخاعی، کلید درمان خواهد بود. یک درمانگر می‌تواند با آموزش نحوه صحیح مواجه با امور روزمره فرد را از لحاظ جسمی به مدت طولانی تری فعال نگه دارد.

وی خاطرنشان کرد: درمان‌های فیزیوتراپی مرسوم که در افراد مبتلا به آسیب نخاعی مورد استفاده قرار می‌گیرد شامل استفاده از تحریکات الکتریکی، تمرین درمانی، تمرینات تعادلی، استفاده از دستگاه‌های هوشمند تعلیق وزن دینامیک، سیستم‌های رباتیک و توانبخشی از راه دور است.