اثبات تأثیر جدی ویپینگ در دوران بارداری بر جنین

به گزارش مجله خبری نگار، هر نفسی که یک نوزاد تازه متولد شده تنفس می‌کند، اوج یک فرآیند پیچیده رشد است که به شدت تحت تأثیر عوامل محیطی است.

در حالی که نشان داده شده است که سیگار کشیدن سنتی اثرات مضری بر رشد ریه جنین دارد، سیگار‌های الکترونیکی به عنوان جایگزینی ظاهر شده‌اند که اعتقاد بر این است که "ایمن تر" است، به ویژه در میان زنان باردار. با این حال، بخارات سیگار الکترونیکی حاوی نیکوتین، حلال‌ها و طعم دهنده‌هایی هستند که ممکن است مراحل حیاتی تشکیل ریه را مختل کنند.

با افزایش استفاده از سیگار‌های الکترونیکی در دوران بارداری، تحقیقات فوری در مورد تأثیر طولانی مدت آنها بر سلامت تنفسی ضروری است.

رشد ریه جنین در پنج مرحله اصلی اتفاق می‌افتد: جنینی، سودوآدنومیوز، کانولا، کیستیک و وزیکولار. این مراحل شامل تمایز سلولی پیچیده و تنظیم ساختاری لازم برای عملکرد ریه پس از تولد است.

عوامل محیطی، از جمله سیگار کشیدن مادر و آلودگی هوا، می‌توانند این فرآیند را در معرض خطر قرار دهند و منجر به کاهش ظرفیت ریه، ساختار غیرطبیعی راه‌های هوایی و افزایش استعداد ابتلا به بیماری‌های تنفسی شوند.

قرار گرفتن در معرض بخارات سیگار الکترونیکی منجر به معرفی مواد سمی در مراحل بحرانی رشد می‌شود. به عنوان مثال، نیکوتین به راحتی از جفت عبور می‌کند و در بافت ریه جنین ایجاد می‌شود و مسیر‌های سیگنالینگ سلولی لازم برای تشکیل راه‌های هوایی را تغییر می‌دهد.

مطالعات حیوانی نشان می‌دهد که غلظت نیکوتین در خون جنین می‌تواند با برخی از دستگاه‌های سیگار الکترونیکی (مانند JUUL) هشت برابر بیشتر از سیگار‌های معمولی باشد.

علاوه بر این، حلال‌ها و طعم دهنده‌های موجود در سیگار‌های الکترونیکی به استرس اکسیداتیو، عامل اصلی ذات الریه و اختلال عملکرد کمک می‌کنند.

استرس اکسیداتیو زمانی اتفاق می‌افتد که تولید گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) از مکانیسم‌های دفاعی آنتی اکسیدانی بدن فراتر رود.

بخارات سیگار الکترونیکی حاوی ترکیبات آلی فرار و ذرات ریز هستند که باعث آسیب اکسیداتیو می‌شوند. این می‌تواند منجر به التهاب، اختلال در تشکیل آلوئول‌ها و کاهش خاصیت ارتجاعی ریه در نوزادان شود.

مطالعات نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض بخارات سیگار الکترونیکی قبل از تولد یک پاسخ التهابی ایجاد می‌کند که با افزایش سطح اینترلوکین-۶ (IL-۶) و فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا (TNF-α) مشخص می‌شود. این عوامل التهابی می‌توانند بازسازی بافت ریه را مختل کنند، و احتمال ابتلا نوزادان به بیماری‌های تنفسی مانند آسم و بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) را در مراحل بعدی زندگی افزایش دهند.

قرار گرفتن در معرض نیکوتین در دوران بارداری با عوارض جانبی زیادی بر ریه همراه است، که با مسیر‌های سیگنالینگ گیرنده Notch و پروتئین WNT، که انشعاب برونش و تمایز سلول‌های اپیتلیال را تنظیم می‌کند، تداخل ایجاد می‌کند. مطالعات حیوانی نشان می‌دهد که فرزندان مادرانی که در معرض نیکوتین قرار می‌گیرند دارای ریه‌های کوچکتر، تأخیر در بلوغ آلوئول‌ها و افزایش مقاومت برونش هستند.

پروپیلن گلیکول (PG) و گلیسیرین گیاهی (VG)، اجزای اصلی مایعات الکترونیکی، تحت تجزیه حرارتی قرار می‌گیرند و محصولات جانبی سمی مانند فرمالدئید و استالدئید آزاد می‌کنند. این مواد به تحریک برونش و آسیب DNA در سلول‌های ریه کمک می‌کنند.

منبع: نیوزمدیکال