ژن CDKN ۲ A و نقش تعیین کننده اش در تسریع سرطان

به گزارش مجله خبری نگار/برنا؛ پژوهشی جدید نشان می‌دهد ژنی که پیش‌تر به‌عنوان عامل تسریع‌کننده سرطان مری شناخته می‌شد، می‌تواند در مراحل اولیه بیماری نقش محافظتی ایفا کند.

تغییر درک ما از ژنتیک سرطان

ساینس دیلی اعلام کرد، پژوهشگران دریافتند جهشی ژنتیکی که مدت‌ها به‌عنوان عامل اصلی سرطان مری شناخته می‌شد، در مراحل اولیه ممکن است نقشی محافظتی داشته باشد.

فرانچسکا سیسکارلی، سرپرست این پژوهش و استاد ژنومیک سرطان در دانشگاه کوئین مری لندن، گفت: «ما اغلب تصور می‌کنیم که جهش در ژن‌های سرطانی خبر بدی است، اما این تمام ماجرا نیست. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که زمینه وقوع جهش‌ها بسیار مهم است و باید دیدگاه خود را درباره تأثیر جهش‌ها تغییر دهیم.»

بازنگری در عوامل خطر سرطان مری

در انگلستان تنها ۱۲ درصد از بیماران مبتلا به سرطان مری، بیش از ۱۰ سال زنده می‌مانند. این کشور یکی از بالاترین میزان‌های ابتلا به زیرنوعی از این سرطان به نام آدنوکارسینوم مری را دارد که موارد آن همچنان در حال افزایش است. این نوع سرطان از بیماری‌ای به نام مری بارت ناشی می‌شود، که در آن سلول‌های پوشاننده مری دچار تغییرات غیرعادی می‌شوند. با این حال، تنها حدود ۱ درصد از مبتلایان به مری بارت در سال به سرطان مبتلا می‌شوند.

در این مطالعه، پژوهشگران به بررسی این مسئله پرداختند که چرا برخی موارد مری بارت به سرطان منجر می‌شوند و برخی دیگر نه، تا به پیش‌بینی بهتر و درمان مؤثرتر آدنوکارسینوم مری کمک کنند. آنها داده‌های ژن‌خوانی بیش از ۱۰۰۰ بیمار مبتلا به آدنوکارسینوم مری و بیش از ۳۵۰ بیمار مبتلا به مری بارت را تحلیل کردند. نتایج نشان داد که نقص در ژن CDKN ۲ A در افرادی که مری بارت دارند، اما سرطان پیشرفت نمی‌کند، رایج‌تر است.

نقش دوگانه ژن CDKN ۲ A در پیشرفت سرطان

این پژوهش نشان داد که از دست دادن ژن CDKN ۲ A در سلول‌های طبیعی مری می‌تواند منجر به بروز مری بارت شود. اما در عین حال، این ژن از سلول‌ها در برابر از دست دادن ژن کلیدی دیگری به نام p ۵۳، که به "نگهبان ژنوم" معروف است، محافظت می‌کند. از دست دادن p ۵۳ نقش قابل‌توجهی در پیشرفت بیماری از مری بارت به سرطان دارد.

این پژوهش نشان داد که سلول‌های مستعد سرطان که هر دو ژن CDKN ۲ A و p ۵۳ را از دست داده‌اند، ضعیف شده و نمی‌توانند با سلول‌های اطراف رقابت کنند، که این امر از تشکیل سرطان جلوگیری می‌کند. با این حال، اگر سلول‌های سرطانی CDKN ۲ A را پس از پیشرفت بیماری از دست بدهند، بیماری تهاجمی‌تر شده و پیامد‌های بدتری برای بیماران به همراه دارد.

اهمیت کشف‌های علمی در بهبود درمان سرطان

نیشارنثی دوگان، مدیر تعامل علمی در مؤسسه تحقیقات سرطان بریتانیا، اظهار داشت: «گرچه میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان مری از دهه ۱۹۷۰ بهبود یافته است، اما این بیماری همچنان یکی از چالش‌برانگیزترین سرطان‌ها برای درمان است. این پژوهش اهمیت علم کشف را در درک پیچیدگی‌های سرطان و یافتن راه‌های جدید برای پیشگیری، شناسایی و درمان آن نشان می‌دهد.»

این کشف که امروز (۳ ژانویه ۲۰۲۵) در مجله Nature Cancer منتشر شده است، می‌تواند منجر به بهبود استراتژی‌های پیش‌بینی و پیشگیری از سرطان بر اساس پروفایل ژنتیکی افراد شود.