به گزارش مجله خبری نگار،با گذشت چند دهه از کشف حفرههای اسرارآمیز، دانشمندان مؤسسه تحقیقاتی آکواریوم خلیج مونتری و دانشگاه استنفورد فکر میکنند که الگوی عجیب حفرههای بستر اقیانوس را پیدا کردند.
نظریه عمومی پذیرفته شده این است که حفرههای کف اقیانوس محصول گاز متان یا حتی مایعات داغ هستند که به سمت بالا از داخل زمین جریان مییابند. در حالی که این گفته ممکن است در مورد حفرههای بستر اقیانوس در برخی از نقاط جهان صادق باشد، همیشه اینطور نیست و استثناءهای قاعده در حال افزایش هستند.
میدان Sur Pockmark در سواحل کالیفرنیا بزرگترین در نوع خود در آمریکای شمالی است. تقریباً به اندازه لس آنجلس است و بیش از ۵۲۰۰ حفره دارد. این سایت برای یک مزرعه بادی دریایی در نظر گرفته شده است، اما نگرانیهایی وجود دارد که وجود متان میتواند ثبات زیرساختها را تضعیف کند.
در یک سفر اخیر به Pockmarks Sur، که در عمق ۵۰۰ تا ۱۵۰۰ متری قرار دارد، یک ربات زیر آب که توسط محققان MBARI اداره میشود، "شواهد کمی" از دریچههای متان یا سایر جریانهای سیال پیدا کرد. در عوض، تیم فکر میکند که حفرهها احتمالاً از گرانش محض ایجاد شدهاند.
نمونههای کف دریا جمعآوریشده توسط ربات نشان میدهد که رسوبات حداقل در ۲۸۰۰۰۰ سال گذشته بهطور متناوب از یک شیب سرازیر شدهاند. آخرین جریان بزرگ ۱۴۰۰۰ سال پیش، احتمالاً از یک زلزله یا فروریختن شیب رخ داده است.
محققان MBARI استدلال میکنند که چنین رویدادهایی میتواند منجر به فرسایش شود؛ گفته میشود که میدان Sur Pockmark یکی از بهترین بسترهای دریا در سواحل غربی آمریکای شمالی است که به خوبی مطالعه شده است. با این حال محققان تا همین اواخر، نمیدانستند این خوکماهیها و مارماهیها هستند که کوچکترین سوراخهایی را که در مزرعهای مشابه در دریای شمال دیده میشوند، ایجاد میکنند.