کارگر پول بیمه می‌دهد، اما درمان نمی‌شود

به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: دبیر خانه کارگر استان در نشست خبری به مناسبت روز کارگر، بیان کرد: در همه دنیا، در روز کارگر، کارگران راهپیمایی می‌کنند، اما متاسفانه امسال هم علی رغم درخواست ما برای این راهپیمایی، به ما این اجازه داده نشد. او با اشاره به این که الان اغلب افراد با این مزدی که شورای عالی کار تصویب می‌کند رغبتی به کار کردن ندارند؛ اظهار کرد: مزد تعیین شده حداقل ۱۰ روز هزینه خانواده کارگران را پوشش نمی‌دهد و اغلب به اشتغال کاذب روی می‌آورند و همچنین باعث می‌شود که کارفرما از نیرو‌های بیگانه استفاده کند که این خود معضلات زیادی را به همراه خواهد داشت.

رسولی درباره موضوع درمان کارگران بیان کرد: کارگران به محض ورود به محیط کار باید بیمه اجباری شوند، بیمه باید طوری باشد که افراد تحت پوشش بعد از مراجعه روند معالجه را شروع کنند، اما به دلیل کمبود امکانات و تعداد بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها این اتفاق اصلا نمی‌افتد. حالا این درحالی است که کارگر پول بیمه می‌دهد، اما درمان هم نمی‌شود. شکلی شده که الان کارگران هم امنیت شغلی شان، هم معیشت‎شان و هم موضوع درمان‎شان در خطر است. دبیر خانه کارگر استان در ادامه با انتقاد از اقدام وزیر کار توضیح داد: درحالی که قانون کار بعد از چندین سال بررسی تعیین دستمزد را به صورت سه جانبه عنوان کرده، وزیر کار می‌خواهد تعیین دستمزد را به مجلس محول کند. باید گفت که در ایران اصلا سه جانبه گرایی وجود ندارد، ۷۰ درصد منابع کاری دست دولت است، بنابراین دولت که باید حکم بین کارفرما و کارگران باشد، حق کارگران را می‌خورد، امسال که شورای عالی کار عدد و رقم حساب نکرد و نماینده اصلی کارگران را نیز از جلسه بیرون کرد. ما می‌توانیم با کارفرمای خصوصی به توافق برسیم، کارفرما‌هایی هستند که از حقوق کار، دستمزد بیشتری می‌دهند، اما حریف دولت نمی‌شویم.

چرا تشکل‌های کارگری ضعیف اند؟

رسولی درباره تشکل‌های کارگری بیان کرد: تشکلات کارگری را آن‎چنان می‌چلانند که نمی‌توان با آن‌ها هیچ کاری کرد؛ این‌ها در شورا‌ها یک هیئت تشخیص دارند آن‌ها افرادی را تایید می‌کنند که کاملا مطیع باشند و بقیه را رد می‌کنند. باور کنید تشکل کارگری به آن معنایی که شما‌ها می‌گویید اصلا وجود ندارد.

او در ادامه اظهار کرد: به من می‌گویند چرا این موضوعات معیشتی و... را هر سال تکرار می‌کنم؛ پاسخ من این است، تا وقتی که درد در من جاری باشد چاره‌ای جز مطرح کردن این درد ندارم تا درمان شود.

خدابنده، عضو هیئت اجرایی خانه کارگر، با بیان این که باید با نگاه به تمام حوزه‌های معرفت شناسی، به بررسی موضوعات پرداخت، اظهار کرد: سیاست، فرهنگ، اقتصاد و موضوعات اجتماعی این چهار حوزه را تشکیل می‌دهند، و ما نمی‌توانیم مفاهیم را جدا از همدیگر در نظر بگیریم، حوزه سیاست اصلا به ما به عنوان یک تشکل، اجازه رشد نمی‌دهد، ما به لحاظ سیاسی در شرایط انسداد هستیم، با این وضعیت با این که اصل ۲۷ قانون اساسی در تشکیل راهپیمایی‌ها به شرط این که مخل امنیت نباشد و سلاح هم حمل نشود، صراحت دارد، اما ما نمی‌توانیم این راهپیمایی را انجام دهیم، با این وصف از نماینده کارگری چه توقعی خواهیم داشت؟ خدابنده با تاکید بر این که نرخ دستمزد در بین عوامل تولید در ایران تنها ۵.۷ درصد است گفت: عوامل تولید شامل سرمایه، زمین بنگاه و نیروی کار است، آمار دولتی نشان می‌دهد، این رقم از سال ۷۶ به ۵.۷ در سال ۹۰ رسیده است. این درحالی است که کشوری مانند ژاپن سهم نیروی کارش ۷۰ درصد است.

او با اشاره به این که شورای عالی کار عملا از دستور کار خارج شده است، بیان کرد: از میان ۹ نفر از اعضای شورای عالی کار، ۳ نماینده کارگری، امسال و پارسال اصلا مصوبه را امضا نکردند، اما تعیین دستمزد اتفاق افتاد، در این سیستم می‌خواهیم چه کار کنیم؟ خدابنده ادامه داد: اگر بخواهیم مبنایی صحبت کنیم، این طور باید صورت بندی کنیم، بعد از همه انقلاب‌ها نهاد‌هایی برای تثبیت آن شکل می‌گیرد، ولی کارکرد این نهاد‌ها بعد از گذشت سال ها، دیگر صرفا تثبیت نخواهد بود، اما ما هنوز کارکرد‌های ۴۰ سال پیش را داریم، اصلا نهاد‌ها امکان کارکرد مداخله را در سطح سیاسی ندارند چرا که ساز و کار آن را ندارند.

او با اشاره به این که ۵۴ درصد از جمعیت کشور کارگر رسمی هستند، گفت: آیا این جمعیت ظهوری در مجلس پیدا کرده است؟ تمام قوانین مجلس اگر ضدکارگری نباشد، غیرکارگری است. آمار دیگر به ما می‌گوید ۵ میلیون ما کارگر غیررسمی داریم، این‌ها اصلا مشمول قانون کار نیستند، یعنی هر دستمزدی را می‌توان به آن‌ها تحمیل کرد. باید بدانیم که بیش از ۹۰ درصد قرارداد‌ها نیز قرارداد موقت است. حالا شما در این فضای درهم ریخته چه توقعی می‌توانید داشته باشد؟ ما می‌خواهیم عمیق‌تر عمل کنیم، اما فضای سیاسی این امکان را به ما نمی‌دهد.