شیرجه در دل تاریخ با موزه‌ای در زیرزمین دفینه!

به گزارش مجله خبری نگار، گرچه این روز‌ها موزه جواهرات بانک ملی ایران که پشتوانه غنی کشور در حوزه طلا و جواهرات به حساب می‌آید، به روی بازدیدکنندگان بسته است، اما موزه «گوهر و آرایه‌های تاریخی» در ساختمان دفینه توانسته بخشی از این خلا را پر کند و عاشقان طلا و جواهر را به خیابان میرداماد بکشاند.

بازدبد از موزه دفینه؛ یک تیر و چندنشان

خیلی‌ها ساختمان دفینه را با شکل خاص نمای بیرونی اش در خیابان میرداماد می‌شناسند و برخی هم با نام تماشاگه پول آن را به یاد دارند. این ساختمان در میان همه برج‌ها و مراکز خرید میرداماد مانند نگینی است که طراحان و معماران آن تمام تلاششان را کرده‌اند تا ساختمانی زیبا خلق کنند. بنایی که نمای بیرونی آن هم ثبت ملی شده است. ساختمان موزه دفینه، با بازسازی جدید درحالی به روی مخاطبان گشوده شده که به چهار موزه تقسیم شده است. موزه پول، موزه هنر اسلامی و هنر جهان و موزه گوهر و آرایه‌های تاریخی که در این گزارش به موزه گوهر و آرایه‌های تاریخی می‌پردازیم.

این موزه را می‌توانید با خانواده، دوستان و آشنایان در هر شرایط سنی ببینید و لذت ببرید. هرچند که احتمالا خانم‌های خانواده از این موزه لذت بیشتری می‌برند. برای کودکان هم اگر داستان هر شی را بازگو کنید حتما به اطلاعاتشان اضافه شده و برایسان جذابیت ایجاد خواهد کرد. در این باره از راهنمایان موزه کمک بگیرید.

هرآنچه برای بازدید از این موزه باید بدانید

برای رفتن به ساختمان دفینه چند راه وجود دارد. اهالی خیابان‌های ولیعصر و میرداماد که مشکلی برای پیدا کردن این بنا ندارند. راه ارتباطی دیگر این است که در خیابان ولیعصر (ایستگاه میرداماد) از BRT پیاده شد و به سر خیابان دفینه رسید. از ایستگاه متروی میرداماد هم خودرو‌های عبوری با ۸ تا ۱۰ هزار تومان، شما را به موزه می‌رسانند. اما اگر خواستید با خودروی شخصی بروید، قبل از پل نرسیده به خیابان ولیعصر جای پارک پیدا کنید و یا به خیابان دفینه رفته و پشت موزه یعنی خیابان دامن افشار شانس خود را برای پیدا کردن پارکینگ امتحان کنید.

بلیت موزه ۷۳ هزار تومان است و می‌توانید با یک بلیت چند موزه را با هم ببینید. فقط سعی کنید از ساعت ۹ تا ۱۷ خودتان را به موزه برسانید و زمان تان را مدیریت کنید. البته اگر فرصت نکردید همه موزه‌ها را در یک روز ببینید، مدیران موزه با شما کنار می‌آیند و می‌توانید اعلام کنید که فردا هم برای دیدن مابقی موزه می‌آیید.

ضمنا شنبه‌ها را برای بازدید از موزه فراموش کنید، چون فعلا این ساختمان در روز‌های شنبه تعطیلی است.
همچنین به یاد داشته باشید که در این موزه نمی‌توانید خوراکی ببرید یا برای عکسبرداری فلاش بزنید. بردن مونوپاد را هم کلا فراموش کنید، چون خطر آسیب خوردن به اشیا یا شیشه‌های ویترین وجود دارد و این وسایل را از شما می‌گیرند.

گنجینه‌ای تاریخی که شما را شگفت زده می‌کند

موزه گوهر و آرایه‌های تاریخی یک طبقه زیرزمین قرار گرفته و گنجینه‌ای مهم به شمار می‌آید، به نحوی که برای ورود به آن باید از درب محکم گاوصندوقی شکل عبور کرد. برای بازدید افراد کم توان حرکتی هیچ مشکلی وجود ندارد، چون این بخش از موزه دارای آسانسور و ویلچر است.

در همین هنگام شما وارد یک فضای تاریک با ویترین‌های جذاب خواهید شد. به مسیر بازدید وفادار باشید، چون اینجا سیر تحول گوهر و آرایه‌ها را در دوره‌های مختلف تاریخی دسته بندی کرده‌اند و در طول بازدیدتان شگفت زده خواهید شد.

حتی اگر خانم نباشید و به طلا و جواهرات علاقه‌ای نداشته باشید باز هم وقتی توضیحات راهنمایان موزه را درباره این آثار بشنوید، نگاهتان به موزه و آثارش تغییر کرده و با دقت بیشتری ویترین‌ها را طی می‌کنید.

یکی از بهترین راهنما‌های این موزه، امین زاده درویش است که می‌تواند برای شما قصه هر کدام از آثار را بازگو کند آنقدر که آقایان هم به طلا و جواهرات علاقه‌مند شوند. از او بخواهید درباره شمشیر هخامنشی صحبت و نحوه استفاده از آن را به شیوه خودش برایتان بازگو کند.

خودتان را در آینه ناصرالدین شاه ببنید

تعدادی از آثار این موزه در دنیا بی نظیر هستند برخی از آن‌ها در هیچ موزه دیگری نمونه ندارد. برخی‌ها نیز به سفارش ایران برای حاکمان ساخته و وارد شده است.

در موزه گوهر‌های تاریخی که فضاسازی آن شما را یاد معادن نیشابور می‌اندازد، از گیره سر مفرغی لرستان تا شمشیر‌های شاهان، عصا‌های سلطنتی، طلا‌های هخامنشیان و زیورآلاتی که در عین ظرافت، بسیار ارزشمند هستند را خواهید دید. این زیورآلات از دوره‌های تاریخی و باستان قدمت دارند تا زمان حال که از طلا و جواهرات ارزشمند به فاخرترین شکل ممکن ساخته شده‌اند.

شما به عنوان بازدیدکننده می‌توانید در آینه‌ای که ناصرالدین شاه خودش را پیرایش می‌کرده، ببینید، صدای عصای داریوش را در کاخش بشنوید، حمل کیف زینتی ۳۰۰ گرمی الماس را تصور کنید و آرام آرام از موزه خارج شوید؛ منتها موقع خروج از این موزه، کیف تان را از کمد بردارید. مبادا حسرت داشتن تکه‌ای از جواهرات این موزه حواستان را از وسایلی که به امانت گذاشته‌اید، پرت کند!