به گزارش مجله خبری نگار، ساختار حقوقی هر باشگاه بزرگ مطمئنا یکی از مسائل مهمی است که باید از آن محافظت شود. وقتی در یک تیم به یک بازیکن حقوقی بسیار بیش از اندازه فوتبال او پرداخت شود و آن رقم به نسبت سایر حقوقهای باشگاه نامتعارف و بالا باشد، سایر بازیکنان هم درخواست چنین حقوقی را خواهند کرد و این قطعا میتواند ساختار یک تیم را به هم بریزد و تیم را وارد بحران مالی کند. به عنوان مثال بارسلونا در دوره جوزپ بارتومئو نمونه بارز این موضوع است. تمدید بزرگ و هنگفت قرارداد لیونل مسی که ابر ستاره بارسلونا و دنیای فوتبال بود باعث شد که سایر بازیکنان نظیر سرخیو بوسکتس، جوردی آلبا، لوئیس سوارز و بسیاری دیگر از بازیکنان نیز برای تمدید قرارداد خود، درخواست رقمهای نجومی کنند که شاید با لیونل مسی برابری میکرد، اما اینکه آیا واقعا همه این بازیکنان باید در سطح مسی حقوق میگرفتند شاید برای هوادارن آبی و اناریها سوال بی جوابی باشد.
در مقابل در تیم لیورپول سقف حقوق پرداختی، سالها روی عدد ۲۰۰ هزار پوند در هفته بود. رقمی نسبتا ناچیز نسبت به حقوق بسیاری از ستارههای فوتبال لیگ برتر انگلیس و علت آن هم این است که مدیران لیورپول به شدت روی ساختار حقوقی تیم خود و تراز مالی دستمزدها حساس بودند. آخرین تمدید محمد صلاح نیز پس از دو سال مذاکرات فشرده انجام شد که باعث شد حقوق او از ۲۰۰ هزار پوند در هفته، به ۳۵۰ هزار پوند در هفته برسد. حتی بارها شایعات جدایی صلاح از لیورپول شنیده شد، اما نهایتاً او تمدید کرد و با همین حقوق ماندگار شد تا مدیران باشگاه لیورپول نشان دهند هیچ نامی بالاتر از حفظ ارکان باشگاه انگلیسی نیست.