نفس باد صبا؛ شگفتی‌سازی اردن با مربی مراکشی

به گزارش مجله خبری نگار، جام جهانی ۲۰۲۲ قطر در حالی به پایان رسید که کمتر کسی فکر می‌کرد که مراکش بتواند یکی از چهار تیم راه یافته به مرحله نیمه نهایی آن رقابت‌ها باشد، اما شیر‌های اطلس این کار را انجام دادند و در نهایت به عنوان چهارمی جام جهانی رسیدند تا عنوان شگفتی‌ساز آن رقابت‌ها را از آن خود کنند. اتفاقی که به نوعی دیگر در قطر رخ داد و این بار این اردنی‌ها بودند که تمام نگاه‌ها را به خود جلب کردند.

تیمی که در مرحله گروهی جام ملت‌ها، عنوان سوم گروه E را به خود اختصاص داد که بیشتر به نظر می‌رسید یک استراتژی از سوی اردنی‌ها بود تا در مرحله بعد به یک تیم آسان‌تر برخورد کنند. این تیم در مرحله بعد با یک خوش‌شانسی بزرگ مواجه شد. زمانی که آیمن حسین مهاجم عراق پس از شادی گل جنجالی‌اش با کارت قرمز علیرضا فغانی مواجه شد و در این شرایط بود که اردن توانست ورق را برگرداند و بازی باخته را با پیروزی به پایان برساند. این تیم در مرحله بعد با گل به خودی وحدت هنانوف بازیکن پرسپولیس، تاجیکستان را از پیش رو برداشت تا راهی نیمه نهایی شود.

با این حال، شگفتی بزرگ دیگری در راه بود. جایی که اردنی‌ها با ارائه یک بازی برتر توانستند کره جنوبی را مغلوب کنند تا در میان شگفتی همگان راهی فینال شوند. یک اتفاق بزرگ که در تاریخ فوتبال اردن بی‌سابقه بود، اما شاگردان حسین عموتا این موفقیت رشک‌برانگیز را رقم زدند تا در آستانه کسب جام قرار بگیرند. حالا انگار نفس باد صبا مشک‌فشان شده بود و باز هم یک مراکشی دیگر، دوحه را به تسخیر خود درآورده بود.

عموتا که یکی از بازیکنان مراکش در دهه ۹۰ میلادی بود، حالا در کشوری هدایت اردن را برعهده داشت که با حال و هوای آن آشنا بود. او که سابقه بازی در السد و القطر را در کارنامه‌اش دارد، در دوران مربیگری هم چند سالی را در قطر و روی نیمکت السد سپری کرده و موفقیت‌های خوبی با این تیم کسب کرده بود. عموتا، اما در سال ۲۰۲۳ سرمربی اردن شد تا هدایت این تیم را در جام ملت‌ها برعهده داشته باشد.

روی کاغذ کمتر کسی شانسی برای شاگردان او قائل بود، اما وقتی عموتا تیم خود را در نیمه نهایی دید، شاید با خودش فکر کرد چرا او نتواند موفقیت مراکش در جام جهانی را این بار روی نیمکت اردن تکرار کند. تیم او با هنرنمایی بازیکنانی مانند موسی التماری از سد یاران سون‌هیونگ‌مین و یورگن کلینزمن گذشت تا فینالیست شود. البته اردن در ورزشگاه لوسیل با پنالتی‌هایی که اکرم عفیف با آن‌ها سه بار دروازه این تیم را باز کرد، بازنده شد و دستش از جام کوتاه ماند، اما یک بازنده سربلند نام گرفت تا پس از گذشت ۷۰ سال از انجام اولین بازی ملی‌اش، نام خود را در بین بزرگان آسیا ببیند.