آشنایی با عوارض و روش‌های استفاده از ماست و کفیر

به گزارش مجله خبری نگار،ماست غلیظ است و همیشه با قاشق میل می‌شود. می‌توان از آن به عنوان پایه در اسموتی‌ها یا سس‌ها استفاده کرد. ماست ساده معمولا طعم ترش دارد، اما می‌توانید آن را به صورت شیرین یا طعم دار هم بخرید.

در ادامه این مقاله به بررسی تفاوت‌های بین کفیر و ماست و همچنین روش‌های استفاده از آن‌ها می‌پردازیم.

کفیر و ماست چگونه تهیه می‌شوند؟ 

کفیر از ترکیب شیر یا آب با کشت اولیه کفیر ژلاتینی از باکتری ها، پروتئین‌های شیر و مخمر تهیه می‌شود. کفیر را می‌توان با هر نوع شیر تولید کرد از جمله:

*شیر حیوانی پر چرب
*شیر حیوانی کم چرب
*شیر سویا
*شیر نارگیل
سایر شیر‌های بدون لبنیات
گاهی کفیر با آب نارگیل درست می‌شود.

کفیر معمولا به مدت ۱۴ تا ۱۸ ساعت در دمای اتاق تخمیر می‌شود.

فرآیند تهیه ماست شبیه کفیر است، اما برای مدت زمان کمتری (دو تا چهار ساعت) تخمیر می‌شود و اغلب در محیطی گرم کشت می‌شود.

مواد مغذی موجود در ماست و کفیر 

ماست و کفیر هر دو منابع خوبی از مواد مغذی زیر هستند:

*پروتئین
*کلسیم
*پتاسیم
*فسفر
آن‌ها همچنین سرشار از ویتامین A و ویتامین‌های B مانند ریبوفلاوین، فولات، بیوتین و B۱۲ هستند.

قند کفیر کمی کمتر از ماست است، اما بستگی به برندی دارد که می‌خرید. بزرگترین تفاوت تغذیه‌ای بین این دو این است که کفیر حاوی پروبیوتیک بیشتری نسبت به ماست است. اگر به دنبال بهبود هضم یا سلامت روده هستید کفیر انتخاب بهتری است.

مقایسه ارزش غذایی ماست در مقابل کفیر 

یک فنجان کفیر ساده

*کالری: ۱۶۱
*پروتئین: ۹ گرم
*چربی: ۹ گرم
*شکر: ۷ گرم
*کلسیم: ۳۰۰ میلی گرم 

یک فنجان ماست ساده

*کالری: ۱۳۸
*پروتئین: ۷.۸ گرم
*چربی: ۷ گرم
*شکر: ۱۰.۵ گرم
*کلسیم: ۲۷۵ میلی گرم 

عدم تحمل لاکتوز 

کفیر به طور کلی توسط افرادی که عدم تحمل لاکتوز دارند به خوبی تحمل می‌شود. تصور می‌شود که آنزیم‌های موجود در کفیر ممکن است در واقع به تجزیه لاکتوز کمک کنند. یک مطالعه کوچک نشان داد که کفیر به طور کلی هضم لاکتوز را برای افرادی که عدم تحمل لاکتوز دارند بهبود می‌بخشد، اما تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

اگر دچار عدم تحمل لاکتوز هستید قبل از افزودن هر چیز جدیدی به رژیم غذایی خود حتما با پزشک خود مشورت کنید.

برخی از افرادی که عدم تحمل لاکتوز دارند می‌توانند ماست غنی از پروبیوتیک را بهتر از شیر هضم کنند.

پروبیوتیک‌ها 

کفیر سه برابر بیشتر از ماست حاوی پروبیوتیک است. کفیر حدود ۱۲ کشت باکتری زنده و فعال و ۱۵ تا ۲۰ میلیارد واحد تشکیل دهنده کلنی (CFU) دارد. ماست دارای یک تا پنج کشت باکتری فعال و شش میلیارد واحد تشکیل دهنده کلنی است.

پروبیوتیک‌ها ممکن است مزایای زیر را داشته باشند:

*افزایش عملکرد سیستم ایمنی بدن
*بهبود هضم غذا
*جذب بهتر غذا و مواد مغذی
*پیشگیری از عفونت (با محافظت در برابر باکتری ها)
همه انواع ماست‌هایی که در فروشگاه‌ها می‌بینید حاوی پروبیوتیک نیستند. برای انتخاب ماست غنی از پروبیوتیک روی برچسب به دنبال نوشته‌ی حاوی باکتری زنده باشید.

عوارض و مضرات ماست و کفیر 

اکثر بزرگسالان کفیر و ماست را به خوبی تحمل می‌کنند. با این حال برخی افراد عوارض جانبی خفیفی را از خوردن غذا‌های غنی از پروبیوتیک مانند کفیر تجربه می‌کنند.

ممکن است مشکلات گوارشی خفیفی از جمله گاز معده، نفخ یا یبوست را تجربه کنید به خصوص زمانی که برای اولین بار کفیر را به رژیم غذایی خود اضافه می‌کنید. اگر بعد از چند روز همچنان احساس ناراحتی می‌کنید با پزشک خود در مورد آنچه ممکن است باعث ایجاد مشکل شده صحبت کنید.

روش‌های استفاده از ماست و کفیر در رژیم غذایی 

ماست را می‌توان به تنهایی خورد، اما با میوه، عسل و گرانولا نیز خوشمزه است. همچنین می‌توان از آن به عنوان جایگزین خامه یا سس مایونز در انواع دستور العمل‌های خوش طعم استفاده کرد.

موارد زیر را امتحان کنید:

سالاد مرغ و ماست یونانی
گواکامول با ماست خامه‌ای
بستنی ماست توت فرنگی با گرانولا
شما همچنین می‌توانید نوشیدنی کفیر را به عنوان یک نوشیدنی به تنهایی امتحان کنید. اگر طعم ترش را دوست ندارید، می‌توانید آن را در اسموتی‌ها مخلوط کنید. حتی می‌توانید کفیر را جایگزین دوغ در دستور العمل‌ها کنید.

اگر می‌خواهید خلاقیت بیشتری داشته باشید، این دستور العمل‌ها را امتحان کنید:

چای لاته با کفیر
پودینگ چیا با کفیر و بلوبری  

خلاصه 

کفیر و ماست هر دو می‌توانند مکمل‌های سالمی به رژیم غذایی روزانه شما باشند. اگر به دنبال سالم‌ترین گزینه کفیر یا ماست هستید همیشه برچسب تغذیه را بررسی کنید. یک نسخه ساده و بدون طعم بدون شکر یا رنگ اضافه را انتخاب کنید. 

منبع:سومیتا