این ویتامین یار شما در شکست بیماری‌های مزمن!

به گزارش مجله خبری نگار،ویتامین B۱۲ یا کوبالامین به شکل گیری گلبول‌های قرمز خون کمک می‌کند و سنتز DNA را تسهیل می‌کند که از جهش‌های ژنتیکی در سلول‌های ما محافظت می‌کند.

وجود این ویتامین در رشد و عملکرد مداوم مغز و سلول‌های عصبی ما بسیار مهم است. به تازگی دانشمندان کشف کرده اند که این ریزمغذی، نقش کلیدی در برنامه ریزی مجدد سلولی و بازسازی بافت دارد.

محققان موسسه بارسلونا به منظور اعمال تغییرات سلولی در موش ها، مجموعه‌ای جدید از حرکات زیست شناسی را کشف کردند که نیاز به مقدار زیادی از ویتامین B۱۲ دارد.

این تیم تحقیقاتی یافته‌های خود را روی موش‌های مبتلا به کولیت اولسراتیو که یک بیماری التهابی مزمن روده است که توسط یک پاسخ ایمنی معیوب، منجر به آسیب به پوشش روده بزرگ می‌شود، تائید کردند. موش‌هایی که مکمل‌های ویتامین B۱۲ مصرف کردند، سلول‌های روده را تحت فرآیندی مشابه با برنامه‌ریزی مجدد سلولی قرار دادند، زیرا آن‌ها شروع به ترمیم پوشش معده کردند.

این یافته نشان می‌دهد که ویتامین B۱۲ ممکن است به بیماران مبتلا به عود‌های ناشی از بیماری روده کمک کند.

منوئل سرنو از موسسه IRB گفت: تحقیق ما نقش مهم ویتامین B۱۲ را در برنامه ریزی مجدد سلولی و ترمیم بافت نشان می‌دهد.

محققان روی برنامه‌ریزی مجدد سلولی تمرکز کردند که فرآیندی است که در آن سلول‌ها هویت خاص خود را از دست می‌دهند و توان تکثیر ساقه جنینی را به دست می‌آورند. اساساً این بدان معنی است که این سلول‌ها را می‌توان تشویق کرد تا بسته به فاکتور‌های رونویسی درگیر، به نوع خاصی از سلول تبدیل شوند.

با این حال، قبل از اینکه دوباره هویت جدیدی به آن‌ها اختصاص داده شود، یک حالت میانی وجود دارد که مورد توجه دانشمندان است، زیرا در این مرحله است که سلول‌ها انعطاف پذیری و تطبیق پذیری پیدا می‌کنند و آن‌ها را به گزینه‌های ایده آل در درمان‌های ترمیم اندام، رشد بافت و سایر موارد تبدیل می‌کند.

چگونه این ریز مغذی کوچک در این دنیای پیچیده تغییر شکل سلولی قرار می‌گیرد؟ برای تامین پلاستیسیته سلول ها، آن‌ها به ویتامین B۱۲ نیاز دارند تا فرآیند متابولیک متیلاسیون را تسهیل کنند. DNA سلول‌هایی که به‌عنوان مغز پشت این برنامه‌ریزی مجدد یا ترمیم بافت عمل می‌کنند، به مقدار زیادی متیلاسیون نیاز دارند بنابراین در آنجا ویتامین B۱۲ تامین می‌شود.

محققان در مطالعه خود کشف کردند که افزودن ویتامین B۱۲ این فرآیند را به میزان قابل توجهی تقویت می‌کند و در نتیجه باعث ترمیم بافت آسیب دیده می‌شود.

مارتا کواتچوا، سرپرست تیم تحقیقاتی می‌گوید: مصرف مکمل با ویتامین B۱۲ این عدم تعادل را تصحیح کرد، که منجر به افزایش عملکرد ژن و به طور کلی بهبود کارایی برنامه ریزی مجدد شد.

در مطالعه دیگری، سرانو با دانشمندان دانشگاه بارسلونا و کلینیک بیمارستان بارسلونا همکاری کرد تا به این نتیجه برسد که ویتامین B۱۲ در کاهش التهاب نیز نقش دارد.

آن‌ها متوجه شدند که میزان بالای ویتامین B۱۲ تأثیر معکوس بر میزان نشانگر‌های التهابی IL-۶ و CRP در جریان خون دارد. در موش‌های مسن، آن‌ها مشاهده کردند که B۱۲ مستقیماً این نشانگر‌ها را کاهش می‌دهد و به نوبه خود پاسخ‌های التهابی را در بدن کاهش می‌دهد.

هر دوی این مطالعات راه را برای کشف ویتامین B۱۲ به عنوان یک بلوک پایه در مبارزه با بیماری‌های مزمن و بیماری‌های مرتبط با افزایش سن باز می‌کنند.

ویتامین B۱۲ یک ریز مغذی است، به این معنی که آن را فقط می‌توان از رژیم غذایی به استثنای ویتامین‌ها به دست آورد. با این حال، تنها مقدار کمی از این ویتامین مورد نیاز است بدین صورت که مصرف روزانه توصیه شده برای مردان و زنان ۱۴ ساله و بالاتر ۲.۵ میکروگرم و برای افرادی که باردار هستند (۲.۶ میکروگرم) و شیرده (۲.۸ میکروگرم) کمی بیشتر است.

به طور کلی ویتامین B۱۲ با مصرف ماهی، جگر، گوشت قرمز، تخم مرغ، مرغ و محصولات لبنی مانند شیر و پنیر جذب بدن می‌شود. تمام مقادیر لازم را می‌توان در انواع غلات صبحانه غنی شده، شیر‌های گیاهی و جایگزین‌های گوشتی، به علاوه مخمر‌های تغذیه ای، محصولات مشتاق از عصاره مخمر و قارچ شیتاکه یافت.

شایع‌ترین بیماری ناشی از میزان پایین ویتامین B۱۲، کم خونی است که به دلیل شمارش ضعیف گلبول‌های قرمز خون، با علائمی مانند ضعف عضلات، حالت تهوع، خستگی و افزایش ضربان قلب ایجاد می‌شود. برخی داروها، اختلالات ژنتیکی و بیماری‌ها نیز می‌توانند جذب ویتامین B۱۲ را مهار کنند.

این مطالعه در مجله Nature Metabolism منتشر شد.