به گزارش مجله خبری نگار، از «فیز»، گردوغبار به عنوان مقدار اندکی از خاک که با هوا جابجا میشود، حاوی «امضاهای» بیولوژیک و شیمیایی است که به عنوان اثر انگشت برای یک موقعیت مکانی خاص عمل میکند.
کارشناسان علوم پزشکی قانونی در استرالیا با هدایت دانشگاه «فلیندرز» مفید بودن تازهترین فناوری در این زمینه را مورد تاکید قرار داده و شماری از سایتهای میدانی را در استرالیای جنوبی برای پروفایلهای منحصر به فرد شیمیایی و بیولوژیک آنها مورد آزمایش قرار داده اند.
این دانشمندان در یک مطالعه جدید که در نشریه «علوم پزشکی قانونی بینالمللی: ژنتیک» منتشر شده است، میگویند: این کار مدرکی نیرومند است که اثبات میکند، میتوان گرد و خاک را به عنوان یک «مدیوم» در جمعآوری اطلاعات پزشکی قانونی گنجاند تا در آینده بتوان از آن به عنوان یک ابزار استاندارد استفاده کرد.
تحقیقات این محققان امکان پذیر بودن آزمایش حتی کوچکترین رد و اثری از گرد و خاک تا حد سه میلیگرم به عنوان شواهد و مدارک بالقوهای از مکان یا منشاء مواد نشان داده است.
دکتر «نیکول فوستر» محقق علوم پزشکی قانونی دانشگاه فلیندرز میگوید: گرد و خاک در همه جا پیدا میشود و بر روی لباس باقی میماند. ما با علم به این موضوع یک آزمایش میدانی انجام دادیم و اقلامی را در مکانهای مختلف در استرالیای جنوبی قرار دادیم تا گرد و خاک جمع کنند و سپس ببینیم آیا این امضاهای شیمیایی و بیولوژیک (باکتری و قارچ) بین مکانهای مختلف دارای تمایز هستند.
وی افزود: دریافتیم که گرد و خاک به دست آمده از هر کدام از اقلام حاوی پروفایلهای شیمیایی و بیولوژیکی منحصربه فرد برای هر مکانی بود. این ثابت میکند که میتوان از گرد و خاک به عنوان مدیومی در اطلاعات پزشکی قانونی استفاده کرد، اما پیش از وارد کردن ابزار در پروندههای پزشکی قانونی لازم است که کارهای بیشتری انجام شود.
هر چند هنوز راه زیادی در این حوزه میتوان طی کرد، اما محققان نتیجه گیری کرده اند که تحلیلهای شیمیایی و بیولوژیک از نمونههای گرد و خاک کاربردهای بالقوهای در علوم پزشکی قانونی نشان میدهد.