به گزارش مجله خبری نگار، اداره مشاوره و سلامت روان دانشجویی دانشکده علوم پزشکی گراش به مناسبت فرارسیدن روز جهانی پیشگیری از خودکشی، در یادداشتی تعریف خودکشی، نحوه برخورد با افکار خودکشی در دیگران و علایم و نشانههای این خطر بزرگ را توضیح داده است.
متن کامل یادداشت را در زیر بخوانید:
پیشگیری از خودکشی یک چالش جهانی است. خودکشی به طور مداوم در بین ۲۰ علت اصلی مرگ و میر جهانی در تمامی سنین است. از هر ۱۰۰ مرگ در جهان، یک مورد نتیجه خودکشی است. بیش از نیمی (۵۸ درصد) از مرگهای ناشی از خودکشی قبل از ۵۰ سالگی اتفاق میافتد. نرخ جهانی خودکشی در بین مردان بیش از دو برابر بیشتر از زنان است. در بسیاری از کشورها از هر چهار خودکشی، سه خودکشی توسط مردان انجام میشود. بررسیهای انجام گرفته در ارتباط با آمار خودکشی در ایران نشان دهندهی روند افزایشی آن در سالهای اخیر میباشد.
خودکشی از دو لغت دارای ریشه لاتین یعنی sui به معنی خود و cide به معنی کشتن مشتق شده است. خودکشی عملی است که به قصد کشتن خود و خاتمه دادن به زندگی صورت میگیرد. این اصلاح زمانی به کار برده میشود که شخص عمدا و با آگاهی از نتیجهی آن، اقدام به از بین بردن خود میکند.
اگر با فکر خودکشی در دیگری مواجه شدیم چه کاری انجام دهیم؟
اول از همه نسبت به تردیدمان برای پرسیدن و درگیر شدن در چنین ماجرایی غلبه کنیم. هر کسی ممکن است یک زمانی به خودکشی فکر کند. اگر شک کردید درنگ نکنید و شما سر صحبت را باز کنید، حرف بزنید، همدلی کنید، انکار نکنید، با بیان جملاتی مثل جدی نگیر کوچک نمایی نکنید. فکر نکنید با نشنیدن و نادیده گرفتن، این افکار از بین میروند یا فراموش میشوند بلکه حتی در این حالت فرد احساس تنهایی و انزوای بیشتری میکند.
علایم و نشانههایی که میتواند خطر خودکشی را پر رنگ کند
جملاتی مانند:ای کاش مرده بودم، میخوام همه چیز را تمام کنم، از زندگی خسته شدم، خانواده ام بدون من بهتراند، بیشتر از این نمیتونم ادامه بدم، من آدم قبل نمیشم، از همه چیز خسته ام، من تسلیم شده ام
رفتارهایی مانند: جمع کردن قرص، وصیت نامه نوشتن، تعیین تکلیف امور مالی، برنامه ریزی تدفین، افزایش مصرف مواد و الکل، تغییرات رفتاری مثل داد زدن و عصبانیت کلامی و رفتاری
موقعیتهایی مانند: طلاق، طرد شدن ناگهانی از طرف عزیزان، ابتلا به بیماری جدید و کشنده، فوت یکی از عزیزان، ناامنی مالی، نقل مکان به ویژه اگر ناخواسته باشد