به گزارش مجله خبری نگار شما وقتی یک داستان جن و پری را میخوانید و از آن لذت میبرید شاید تصور کنید که مؤلف کتاب آن را از خود ساخته است. البته اگر کتاب در زمانهای جدید نوشته شده بود، ممکن بود این موضوع حقیقت داشته باشد.
داستان سرایان بزرگ فقط آنچه را از اسلاف خود شنیده بودند به سادگی نقل میکردند و این داستانها از هزاران سال پیش باقی مانده بود.
بعضیها معتقدند که بسیاری از افسانههای پریان بر اساس خاطراتی قرار گرفته است که حقیقتا” اتفاق افتاده است. ولی البته شخص باید برای پی بردن به ماهیت این افسانهها به کنه واقعی آنها پی ببرد. طبیعت انسانی شائق چیزهای ناشناخته و اسرارآمیز است و به همین جهت وقتی این افسانهها از پدران به پسران رسیده است وقایعی که در ابتدا بسیار عادی بوده است بعدا” بصورت حوادث غیرعادی جلوه نموده اند.
حال آغاز حقیقی افسانه پریان هر چه باشد، در این شک نیست که مردم روزی آنها را باور داشته اند. برخی از موجودات خیالی که مورد باور آنها بود، مانند افسانهها بودند منتها برای آنها قدرت جادویی زیاد قائل بودند. آنان میتوانستند خود را غیرمرئی ساخته یا شکل خود را عوض نمایند، اغلب بصورت حیوانات یا پرندگان ظاهر میگشتند و همچنین آنها قادر بودند از درون دیوارها یا سایر اجسام جامد عبور کنند و از حوادث آینده خبر دهند. برخی از این موجودات فناناپذیر بوده، و بعضی دیگر صدها سال عمر مینمودند.
امروزه، تقریبا” همه مردم پریان را موجودات ظریفی میدانند که بالهای توری دارند و شعرا درباره آنها شعر گفته اند. در سابق مردم عقیده داشتند که انواع مختلف پریان وجود دارد. بعضیها به اندازهی سرانگشت هستند، بعضیها به بلندی پای انسان و بعضیها به اندازهی خود انسان هستند. ولی همه آنها دارای بال نمیباشند، در واقع احتیاجی هم به بال نداشتند، چون میتوانستند بر ساقه گیاهان مانند اسب سوار شوند. یا آنکه دارای اسبهایی از نور بودند که میتوانستند سوار آنها شوند.
حاجت به ذکر نیست که در کشورهای مختلف انواع پریان گوناگون وجود داشته و اسامی محلی مخصوص به خود داشتند.
منبع:اینفو