هدیه‌ای که استخوان در گلو شد

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: بی‌پولی فدراسیون‌ها، رشته‌هایی که در مسیر بازی‌های آسیایی و انتخابی المپیک پاریس قرار دارند را وارد بحران تازه‌ای کرده است؛ آن هم در شرایطی که بیشترشان هنوز تفاهمنامه مالی با وزارت ورزش ندارند و دقیقاً نمی‌دانند قرار است چه مبلغی را دریافت کنند.

صدای رؤسای فدراسیون‌ها به نوبت در می‌آید و بعد از علیرضا دبیر که چند ماه قبل اعتراض کرد، حالا هادی ساعی و تعدادی دیگر از رؤسای فدراسیون‌ها چه به‌صورت رسمی و چه غیر رسمی و محرمانه، از اوضاع بد مالی گلایه می‌کنند.

مشکلات مالی همواره وجود داشته و حداقل برای ورزشی‌ها عجیب نیست، اما این روز‌ها و با توجه به نوسانات قیمت ارز و ضرورت حضور در رقابت‌های برون مرزی، بخصوص با توجه به در پیش بودن بازی‌های آسیایی و انتخابی‌های المپیک، این موضوع پررنگ‌تر دیده می‌شود و به همین خاطر باید گلایه‌های این روز‌های مدیران ورزش بخصوص رؤسای فدراسیون‌ها را جدی گرفت.

در لابه‌لای حرف‌هایی که رؤسای فدراسیون‌ها به زبان می‌آورند، یک نکته وجود دارد که قابل تأمل است و البته بسیار عجیب. صحبت با برخی رؤسای فدراسیون‌ها حکایت از این دارد که هنوز تفاهمنامه مالی وزارت ورزش با فدراسیون‌ها برای سال‌جاری امضا نشده است که از عجیب بودن این شرایط، هر چه بگوییم کم گفته‌ایم!

در ابتدا یکی، دو فدراسیونی که وزیر ورزش خیلی رابطه خوبی با رؤسای‌شان ندارند، این موضوع را مطرح کردند. با توجه به رابطه‌ای که بین این مدیران و وزارت ورزش وجود دارد، این‌طور برداشت شد که عمدی در کار است، اما بعد که این موضوع از زبان چند رئیس فدراسیون دیگر مطرح شد، مشخص شد که روابط نامناسب، بخشی از علت به وجود آمدن چنین شرایطی است و باید به‌دنبال عوامل دیگر گشت.

امضای تفاهمنامه مالی وزارت ورزش با فدراسیون‌ها باید در ماه‌های پایانی سال قبل یا در یکی، دو ماه ابتدایی سال‌جاری منعقد شود تا فدراسیون‌ها تکلیف‌شان را بدانند و بتوانند برنامه‌ریزی کنند، اما در این دوره و در اولین سالی که مسئولیت امضای تفاهمنامه با حمید سجادی و زیرمجموعه‌اش بوده و با وجود گذشت ۹ ماه از سال، هنوز این اتفاق نیفتاده است. جالب است که هنوز خیلی از فدراسیون‌ها دقیقاً نمی‌دانند برای امسال باید چه میزان بودجه دریافت کنند. جز فدراسیون‌هایی که دردانه وزارت ورزش هستند، بیشتر فدراسیون‌ها، عددی حدود ۳۰ درصد از اعتبارات‌شان را دریافت کرده‌اند و جالب است که امیدی ندارند تا پایان سال بخش قابل توجهی از بودجه‌شان را بگیرند.

نکته دیگری که در این رابطه قابل تأمل است و از ابتدا مشخص بود علیه فدراسیون‌ها از آن استفاده می‌شود، بودجه‌ای است که مجلس متعهد شد به فدراسیون‌ها بدهد. ابتدای امسال بود که گفته شد بالغ بر ۳۰۰ میلیارد تومان به‌عنوان کمک از سوی مجلس به برخی فدراسیون‌ها تعلق می‌گیرد که حالا این هدیه – که البته هنوز پرداخت نشده- حکم استخوان در گلوی فدراسیون‌ها را پیدا کرده است.

همان زمان برخی رؤسای فدراسیون‌ها گفتند که وزارت ورزش از این اتفاق خوشحال نیست و حتماً در اختصاص بودجه سالانه، این مسأله را تلافی می‌کند؛ پیش‌بینی که هادی ساعی می‌گوید، درست از آب در‌آمده است و وزارت ورزش همان کمک مجلس را به‌عنوان بودجه‌ای که قرار است از وزارت دریافت کنند، حساب کرده است.
همین چند مورد در ارتباط با مسأله مالی، نشان می‌دهد که فدراسیون‌های ورزشی تا چه حد با بحران مالی مواجه شده‌اند و اگر برای این موضوع فکری نشود، باید منتظر لغو بسیاری از برنامه‌های فدراسیون‌ها در سال بازی‌های آسیایی باشیم.