فتح‌ا... پاکروان از آدمکشی تا زیرآب زنی!

به گزارش مجله خبری نگار، فتح‌ا... پاکروان، ملقب به «مشیرحضور»، در سال ۱۲۵۸ ش، در تبریز متولد شد. پدرش حاج میرزا کاظم‌خان مشیرلشکر و جدش خان مؤتمن بود. پاکروان پس از انجام تحصیلات مقدماتى، براى ادامه تحصیل به فرانسه رفت و دوره مدرسه نظامى سن‌سیر را به اتمام رساند و به ایران بازگشت. در ۱۲۸۰ شمسی به خدمت وزارت خارجه درآمد. پس از چندى، ژنرال کنسول ایران در ازمیر شد.

او در انتخابات دوره دوم مجلس شوراى ملى، مدتی به جای وثوق‌الدوله نماینده شد و بعد از آن هم تا سال ۱۳۱۳ ش، بیشتر سِمَت‌های دیپلماتیک داشت که آخرین آن‌ها، سفارت در شوروی بود. پاکروان اواسط سال ۱۳۱۳ شمسی به تهران احضار و به سِمَت استاندارى خراسان تعیین شد. در سال ۱۳۱۴ که موضوع تغییر اجباری کلاه پیش آمد، در مشهد بین پاکروان استاندار و اسدى نایب‌التولیه، اختلاف نظر ایجاد شد. اسدى اعتقاد داشت که در مشهد، موضوع اجباری شدن کلاه شاپو، موقتاً اجرا نشود، اما پاکروان معتقد بود باید دستور جدید شاه را به هر قیمتی اجرا کرد.

اسدى به علت نزدیکى به رضاشاه، بر اجرای نظر خودش اصرار داشت، غافل از این‌که پاکروان هم، مورد توجه شاه و فردی مجری دستور‌های او بود. سرانجام ماجرای اجباری شدن کلاه شاپو و در پی آن اعتراضات علما، به قیام خونین مسجد گوهرشاد انجامید. بعد از این واقعه، پاکروان با مقصر جلوه دادن اسدی در این ماجرا، رضاشاه را به او بدبین کرد و درنهایت باعث اعدام اسدی شد. پاکروان تا سال ۱۳۲۰ و اشغال ایران توسط متفقین، استاندار و نایب‌التولیه آستان‌قدس رضوی بود. در این سال به دلیل دخالت در اعدام اسدی و همکاری در به شهادت رساندن شهید مدرس، مدتی زندانی شد، اما با دخالت دربار آزاد و بلافاصله سفیر ایران در ایتالیا شد! فتح‌ا... پاکروان در سال ۱۳۳۰ ش درگذشت.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری