مجله خبری-سبک زندگی نگار: پادکستها گفتگوهای رادیواینترنتی هستند که میتوانید فایلشان را دانلود و سرفرصت گوش کنید. کلمهی پادکست (Podcast) از ترکیب دو واژهی پاد (Pod) و برودکست (broadcast) تشکیل شده است. منظور از پاد همان دستگاههای آیپاد است. به این معنی که پادکست محتوایی قابلحمل است و میتوانید در هرجایی به آن گوش کنید.
چند پادکست را در اینجا معرفی کردهایم.
این پادکست در مورد مباحث فلسفی صحبت میکند و با مطرح کردن سناریوهای مختلف باعث میشود شما به فکر فرو بروید و دنیا را از دیدگاه یک فیلسوف نگاه کنید. مثلا یکی از مباحثی که شاید همهی مردم دنیا آن را تجربه کرده باشند این است که چه میشود اگر جهانی که ما میبینیم واقعی نباشد. البته اپیزودهای یک تا یازده ممکن است یک مقدار خسته کننده باشند، چون در مورد مباحث تئوریک فلسفه بحث میشود و فقط به درد کسانی میخورد که به فلسفه به دید یک ابزار نگاه میکنند. اما از قسمت یازدهم به بعد در مورد مباحث و سوالات مهم فلسفی بحث میشود.
رادیو نیست روایت از مکانهای خاموش است. برای مثال مکانهایی مثل پلاسکو که قبلا بوده و الان نیست. یک پادکست جدید که از همان ابتدا در همه وجه حرفهای کار میکرد و همچنان حرفهای ادامه میدهد. موسیقی، ادیت و روایتها همه ارزش شنیدن دارد. پیشنهاد میشود اپیزود کوچینی را حتما گوش دهید.
چنلبی یک پادکست رادیویی مستقل است که توسط علی بندری تولید میشود و در هر قسمت گزارش بلند یک ماجرای واقعی را روایت میکند. اولین اپیزود از پادکست چنلبی با روایت ماجراهای واقعی تابستان ۱۳۹۵ شروع شد.
علی بندری در پادکست چنلبی، قصهگویی را با نوعی از روزنامهنگاری تحقیقاتی و گزارشنویسی بلند تلفیق میکند و از لحنی ساده از عناصر داستانی در روایتش استفاده میکند. چنلبی تا به حال سه اجرای زنده در تهران داشته است.
مترونوم، خودش را چنین معرفی میکند: پادکستی است درباره تاریخ موسیقی ایران و داستان ساختهشدن ترانهها. اما ظاهراً منظور ترانههای فارسی است.
روایتِ تمیز کملغزش، تحقیق وسیع و پرحوصله، و گردآوریِ کلی اطلاعاتِ مفید و گُزیده، آنهم در شرایطی که «آرشیو»ها هزار نقص و مشکل و کاستی دارند و اغلب ثبتوضبطِ چنین جزئیاتی غیرلازم شمرده میشده، کارِ بزرگی است. توصیه میکنیم شنیدن «مترونوم» را از اپیزودِ هفتم و نوروزی (بررسی «ای ایران») شروع کنید تا هم اشک به چشم بیاورید، هم لبخند بزنید و هم بسیاری حسهای دیگر که با وطنِ عجیب و دوستداشتنیمان پیوند خورده است.
رادیو دستنوشتهها یکی از پادکستهای حرفهای در حوزهی موسیقی است که در اپیزودهای خود به روایت تاریخ موسیقی ایران در چهل سال گذشته میپردازد. اگر از جمله افرادی هستید که به موسیقی و تاریخ علاقه دارید، رادیو دستنوشتهها را از دست ندهید.
حتما اسم رادیو چهرازی را شنیدید، جملههای معروفی که خیلی جاها دیدید: چرا همه رفته بودناشونو میذارن برا پاییز؟ دلبر که جان فرسود از او و.. یا معمولا در اینستاگرام و تلگرام کلیپ هایشان دست به دست میشود، اما رادیو چهرازی چیست؟
رادیو چهرازی پادکستی است که در زمستان ۹۱ شروع و منتشر شد و در بیست و یکمین قسمت تمام شد (از اپیزود صفر شروع میشود پس قسمت آخر، اپیزود ۲۰ حساب میشود) و در سال ۱۳۹۲ ضبط آن تمام شد.
ایدهی آن این است که گویی عدهای از بیماران آسایشگاه چهرازی (ابراهیم چهرازی) رادیویی ضبط میکنند. داستان زندگی چند نفر به نامهای علی، حبیب، جمشید و دلبر (دختری که همهی بیماران آسایشگاه عاشق او هستند) با کاراکترهایی به یاد ماندنی و دوست داشتنی با موضوعات احساسی و اجتماعی در یک آسایشگاه روانی واقع در تهران است. جالب اینجاست که این پادکست معروف در همان سال ضبط شده و بعد از آن برای مدت طولانی کار جدیدی از این گروه منتشر نشد. اما به تازگی چند پادکست جدید توسط رادیو چهرازی منتشر شده است.
در قسمت معرفی وبسایت رادیو خیابان نوشته است: رادیو خیابان؛ پادکست موزه خیابان، ولی عصر، روایتهای شنیدنی این خیابان است از دل آن، به زبان راویان، شهروندان، و حاضران دور و نزدیکش.
در هر قسمت از این پادکست، بر درگاهی رو به این بلندای ِقصه پرداز، گوش میخوابانیم و با نواهای شهر به تماشای خیابان میرویم.