معرفی ورزش بولینگ

تاریخچه بولینگ:

مجله خبری-سبک زندگی نگار: بولینگ در واقع از زمان‌های قدیم به عنوان بازی در کشور‌های مختلف وجود داشته و با مروری بر تاریخچه بولینگ متوجه خواهیم شد که بازی بولینگ در چه زمان و مکانی به یک ورزش رسمی تبدیل شده است.

بولینگ ابتدا به عنوان بازی ۵۲۰۰ سال پیش از میلاد مسیح در مصر وجود داشته است. بازی‌های بولینگ اولیه با سنگی گرد به جای توپ بولینگ، که از بین سه قطعه سنگ مرمر به ۹ سنگی که به شکل گنبد و به جای پین چیده شده بود، بصورت چرخشی پرتاب می‌شده است.

بازی بولینگ در دانمارک با پرتاب توپ گرد سنگی از فاصله ۶۰ پائی (حدود ۲۰ متر) به سمت هدف‌های سنگی به جای پین انجام می‌گرفت. این همان ۶۰ پائی است که امروزه بعنوان اصل اول در بولینگ با ۱۰ پین نیز بکار می‌رود.

تاریخچه مسابقات بولینگ:

مسابقات بولینگ از قاره اروپا و کشور‌های اسکاندیناوی شروع و بعد‌ها توسط نویسنده‌ای به نام واشنگتن ایرویک در کتاب مشهور به سوی هدف در سال ۱۸۱۸ با شناختی از پین‌های ساخت آمریکا به شکل کنونی به آمریکا کشیده شده است.

بولینگ در کشور‌های مختلف با قوانین و تجهیزات اولیه متفاوتی انجام می‌شد و در واقع علت و زمان تبدیل ۹ پین برای بازی بولینگ در اروپا به ۱۰ پین در آمریکا، هنوز مشخص نیست. بولینگ در قرن ۱۹ شهرت بسیاری پیدا کرد و برای اولین بار در شهر باوری آمریکا انجمن ملی بولینگ تاسیس شد.

اصطلاحات بازی بولینگ

اسپلیت در بولینگ

دو دسته پین باقیمانده که با توپ بعدی نمی‌ریزد. حتما باید پین ۱ افتاده باشد تا اسپلیت محسوب شود.

اسپر

پین‌های آزاد و تکی که با پرتاب توپ بعدی می‌ریزد را در بولینگ اسپر می‌نامند.

استرایک

زدن کل پین‌ها با پرتاب اولین توپ در بولینگ استرایک نام دارد.

میس در بولینگ

عدم موفقیت در زدن پین‌ها در بازی بولینگ میس نامیده می‌شود.

تپ

تپ در بولینگ اصطلاحا جا ماندن یکی از پین‌های سمت چپ که معمولا پین شماره ۷ یا ۱۰ است، می‌باشد.

واش در بولینگ

در بولینگ اوت شکست در گرفتن پین با توپ دوم و جاگذاری پین شماره ۱، واش نامیده می‌شود.

چاپ

در ورزش بولینگ اگر با توپ دوم از یک فریم پینی را از بین چند پین باقیمانده بزنیم و باز هم پینی بماند یا اگر فقط یک پین باقی مانده بود و پس از توپ دوم هنوز همان یک پین بماند اصطلاحا چاپ نامیده می‌شود.

بولینگ و آشنایی با ابزار مورد نیاز آن

•توپ بولینگ

ورزش بولینگ ‎

توپ: وزن توپ‌های بولینگ به پوند محاسبه می‌شود. به ظاهر رنگی توپ‌های بولینگ نگاه نکنید، حسابی سنگین هستند. از ۶ پوند تا ۱۶ پوند. هر پوند هم ۴۵۰ گرم است. با این حساب سبک‌ترین توپ بولینگ هم ۲کیلو و ۷۰۰ گرم وزن دارد. پس حواستان باشد که با دست ضعیف یا آسیب دیده نمی‌شود سراغ ورزش بولینگ رفت.

هر کسی برای انتخاب توپ بولینگ باید به دو نکته توجه کند، وزن توپ و اندازه جای انگشتان. باید توپ بولینگی را انتخاب کنید که از پس پرتاب کردنش بر بیایید. اندازه انگشتتان هم باید به این سه سوراخ روی توپ بولینگ بخورد تا با کنترل آن را بغلتانید. لایه رویی توپ بولینگ پلی اتیلن است. در مرکز توپ‌های بولینگ یک فرم استوانه شکل با جنسی شبیه گچ وجود دارد با تعدادی زا ئده که به چرخیدن توپ بولینگ کمک می‌کنند و جهت آن را هم تعیین می‌کنند.

به توپ‌های بولینگ معمولی و آماتور که بیش‌تر برای تفریح هستند، هاوس بال می‌گویند؛ که وقتی به یک سالن بولینگ می‌روید در اختیارتان می‌گذارند. قیمت این توپ‌های بولینگ حوالی ۱۵تا ۲۰ هزار تومان است. ماجرای توپ‌های حرفه‌ای بولینگ کمی فرق می‌کند. هر بازیکن بولینگ توپ شخصی خودش را دارد؛ و برای یک توپ حرفه‌ای بولینگ بین ۳۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان هزینه می‌کنند.

● کفش بولینگ

بازی بولینگ‎

بولینگ کفش مخصوص خودش را دارد. یکی به خاطر اینکه کفش‌های معمولی روی لاین سر نمی‌خورند. بعد هم، چون کفش‌های معمولی کف سالن بولینگ را کثیف می‌کنند و کیفیتش از بین می‌رود. بسته به اینکه چپ دست یا راست دست هستید کف یک لنگه از کفش‌های بولینگ یک کفی دارد تا روی لاین سر بخورید و پرتاب خوبی داشته باشید.

کفش‌های معمولی که در سالن‌های بولینگ هم بهتان می‌دهند ۱۵هزار تومان قیمت دارند. وقتی هم که برای بازی بولینگ می‌روید ۵۰۰ تومان هزینه اجاره کفش برای یک ساعت است.

کفش‌های حرفه‌ای بولینگ، ۸۰ تا ۳۰۰ هزار تومان قیمت دارند. یک حسن این کفش‌های بولینگ این است که می‌شود کفی مخصوص آن را وقتی کهنه می‌شود عوض کرد و یک کفی چسبی جدید چسباند.

● پین بولینگ

پین بولینگ

پین در بولینگ همان ۱۰ هدف چوبی است که در انتهای لاین می‌بینیم. جنس این پین‌ها ابتدا تمام چوب بود، ولی بعد‌ها به خاطر جلوگیری از شکستگی آن‌ها روی شان لایه‌ای از فایبرگلاس تعبیه کردند. طول پین‌های بولینگ ۲۵ سانتی متر است و ۱ کیلو و ۳۸۰ گرم وزن دارند. پین‌های بولینگ به صورت مثلثی و با فاصله ۲۰ سانتی متر از هم چیده می‌شوند؛ و همه امتیازات بسته به تعداد پینی دارد که شما در هر بار پرتاب در بولینگ می‌توانید بریزید.

● سالن بولینگ

سالن بولینگ

سالن‌های بولینگ به طور میانگین ۱۰ لاین برای بازی دارند و روی هر لاین حداکثر ۴ نفر می‌توانند بولینگ بازی کنند. کف سالن بولینگ کاملا پارکت است. قسمت میانی لاین تا یک سوم انتهایی را، روغن می‌زنند تا توپ بولینگ سر بخورد. دو قسمت کناری لاین را هم کاتر یا اصطلاحا جوب می‌گویند که اگر توپ بولینگ وارد آن شود از قسمت اصلی خارج شده و دیگر به پین‌های بولینگ برخورد نمی‌کند.

این فلش‌هایی هم که کف لاین می‌بینید برای هدف گیری بهتر است. برای هر ساعت بازی بولینگ روی یک لاین ۲۰ تا ۲۶ هزار تومان باید هزینه کنید که بین تعداد نفرات تقسیم می‌شود.

اگر هم عضو یکی از مجموعه‌های ورزشی شوید، حق عضویت می‌پردازید و برای ساعت‌های بازی تخفیف می‌گیرید. فقط یادتان باشد که از قبل برای آخر هفته برنامه ریزی کنید و اگر می‌خواهید با انجام بولینگ خوش بگذرانید یک لاین رزرو کنید، چون خیلی از باشگاه ها‌ی بولینگ شلوغ هستند.

● مانیتور سالن بولینگ

این مانیتور‌ها که در سالن بولینگ می‌بینید، همان صفحه امتیاز است؛ و برای هر بار ضربه زدن با توپ بولینگ تعداد پین‌های ریخته شده، امتیازتان و سرعت توپی که پرتاب کردید را برایتان نشان می‌دهد. برای هر چهار نفری که در یک ردیف بازی می‌کنند، دو دوربین بالای لاین نصب شده است که این‌ها را محاسبه می‌کند.

● تیبل

تیبل یک ست کامل است، شامل دستگاهی که پین‌های بولینگ را می‌چیند، توپ‌ها را برمی گرداند و دستگاه دست خشک کن. وقتی که توپ بولینگ را پرتاب می‌کنید این دستگاه توپ‌های ریخته شده را جمع می‌کند و بعد از آن هم ۱۰ پین جدید برایتان می‌چیند.

توپ بولینگ را هم از زیر لاین به دستگاهی که کنارتان است برمی گرداند. در انتهای تیبل هم یک دستگاه با باد سرد تعبیه شده است تا وقتی هنگام بازی بولینگ دست تان عرق کرد با باد آن را خشک کنید.

این دستگاه‌هایی هم که می‌بینید پشت ماجراست؛ که توپ‌های بولینگ را جمع می‌کند و دوباره می‌چیند. دو نفر هم همیشه آنجا مراقب هستند که اگر دستگاه‌ها گیر کرد درست شان کنند.

▪ دستگاه سوراخ کردن توپ بولینگ:

بولینگ‎

وقتی بازی بولینگ حرفه‌ای می‌شود هرکسی توپ‌های خودش را دارد. توپ‌های حرفه‌ای بولینگ را که می‌خرند رویشان هیچ سوراخی ندارند. با این دستگاه و مته‌های مخصوصش که می‌بینید سه سوراخ به اندازه انگشت شصت و دو انگشت میانی روی توپ بولینگ ایجاد می‌کنند.

▪ ساک: ساک ورزشی و تجهیزات اضافه در بولینگ سلیقه‌ای است و هر کسی با توجه به بودجه اش هزینه می‌کند. برای ساکی مثل چیزی که در عکس می‌بینید باید بین ۱۰۰ تا ۳۰۰هزار می‌توان هزینه کرد. البته این‌ها جزو هزینه‌های ورزشکاران حرفه‌ای این رشته به حساب می‌آید.

▪ کیسه توپ بولینگ: کیسه توپ هم از آن تجهیزات ورزشکاران حرفه‌ای به حساب می‌آید و وقتی با یک توپتان می‌خواهید به سالن بروید دیگر لازم نیست تا ساک بزرگی را با خودتان حمل کنید.

کلودیوم: چون بولینگ با دست انجام می‌شود بیشترین آسیب را هم روی دست‌ها و انگشتان دارد. اول از همه اینکه ۳ انگشتی که با آن‌ها توپ بولینگ را می‌گیرید بعد از مدتی تغییر فرم می‌دهند و زخمی شدنشان هنگام بازی بولینگ کاملا طبیعی است.

برای اینکه آسیب و خراش‌های کوچک بازی بولینگ را متوقف نکند از مایعی لاک مانند به نام کلودیوم استفاده می‌کنند. باند کوچکی روی ناحیه زخمی می‌گذارند و بعد آن را روی باند می‌مالند تا روی زخم‌ها را بگیرد.

نگاهی اجمالی به بولینگ

توپ بولینگ ‎

توپ بولینگ را از روی ریل برگشت بردارید. توپ را با هر دو دست بردارید، بازو را خم کنید و به سمت مسیر ورودی بروید. بهتر است تا به مسیر ورودی نرسیده اید انگشتان را داخل سوراخ‌های توپ بولینگ فرو نبرید، چون ممکن است مجبور شوید صبر کنید تا بازی بازیکن دیگری تمام شود. اینکار باعث خستگی یا عرق کردن غیر ضروری انگشتان بخصوص انگشت شصت می‌شود.

نشانه گیری در بولینگ

بدیهی است که در ورزش بولینگ نشانه گیری بسیار مهم است. اگر نتوانید با توپ بولینگ هدف را مشخص کنید توپ در جای درست به پین‌های بولینگ اصابت نخواهد کرد.

بولینگ، زمان بندی و حفظ تعادل

در بولینگ مسیر ورودی به دو معنی بکار می‌رود:

قسمتی از مسیر اولیه قبل از فول لاین که می‌ایستید و توپ بولینگ را پرتاب می‌کنید. حرکات مشخصی است که در این مسیر انجام می‌دهید و توپ را می‌چرخانید تا به طرف پین‌ها پرتاب کنید.

تعادل بدن در بولینگ

تعادل بدن در واقع یکی از مهمترین عوامل حساس و سرنوشت ساز در لحظه تحویل توپ بولینگ طی مسیر ورودی است. تنظیم تعادل برای جلوگیری از سقوط شما لازم است، اما باعث عدم کارائی در سه هدف اصلی مسیر ورودی می‌شود:هدف اول تولید انرژی است که ضمن تنظِم مجدد تعادل در بازی انرژی هدر می‌رود و به توپ منتقل نمی‌شود.

هدف دوم هماهنگی حرکات پاندولی با قدم‌ها است. تا زمانیکه توپ را رها می‌کنید باید این حرکات هماهنگ و موزون باشند. اگر دوباره تعادل بر قرار کنید حساسیت زمان بهم ریخته و برای انتقال انرژی به توپ مجبورید آن را زودتر یا دیرتر از موعد رها کنید که به پرتاب شما بستگی دارد.

هدف سوم نشانه گیری دقیق با توپ است. عدم تعادل و در واقع تغییر برای حفظ تعادل ممکن است شما را وادار کند متمایل شوید یا کلا باعث شود از مسیر منحرف شوید که در هر دو حالت شما را از نشانه گیری دقیق دور می‌کند و باعث می‌شود توپ بولینگ را از سمت راست یا چپ نقطه مورد نظرتان رها کنید.

بنابراین رمز موفقیت در حرکات مسیر ورودی و تحول صحیح توپ و از بین بردن عدم تعادل در حرکاتی است که نیاز به اصلاح آگاهانه دارد. اما قبل از اینکه بتوانید عدم تعادل را از بین ببرید باید آن‌ها را تشخیص دهید. مسئله این است که مغز ما بخودی خود برای برقراری تعادل طراحی شده است.

بنابراین مجبور نیستیم به هر قدمی که بر می‌داریم فکر کنیم. بیشتر بازیکنان بولینگ با علائمی که موجب عدم تعادل و اصلاح حرکات می‌شوند آگاهی دارند و توپ در مسیری که انتظار داشتند نرفته است.

پس آن‌ها بجای اصلاح علل اصلی مشکلات با افزودن حرکاتی اضافی و غیر معمول در حرکات مسیر ورودی آن‌ها را بهبود می‌بخشند. متاسفانه این تنظیم معمولا عدم تعادل بیشتری را بوجود می‌آورد و در نتیجه اصلاح آگاهانه بیشتر می‌شود.

این حرکات غیر معمول و نشان دهنده گرفتاریهائی است که بعضی بازیکنان دارند. راه حل این است که بجای مبارزه آگاهانه با سیستم تعادل بدن با آن کنار آمد. آگاهی به تغییرات اصلاحی ضمیر آگاه را متوجه می‌کند و به عدم تعادلی که لازم است از بین برود اشاره می‌کند.

دستورالعمل‌های استیل شروع، قدم‌ها و پرتاب توپ

دستورالعمل‌های استیل شروع، قدم‌ها و پرتاب توپ‎

اولین قدم در پیشرفت استیل شروع، تعیین محل ایستادن با توپ روی خط بازی در مسیر ورودی است. محل دقیق استیل شروع بستگی به وضعیت بدنی شما دارد. وقتی محل استیل شروع مشخص شد، توپ را بلند کرده و آن را تا امتداد آرنج بالا ببرید.

مطمئن شوید توپ و مچ دست تان در امتداد شانه راست قرار دارد. در حالیکه وزن تان را بطور مساوی روی هر دو پا تقسیم کرده اید در استیل شروع بایستید بدن را جلو ببرید تا جائیکه فشار روی پهلوی پای چپ باشد. پای راست را جلو ببرید. سپس برای انتقال وزن بدن به پای راست، پاشنه پای راست باید با زمین تماس داشته باشد.

در محل مناسب استیل شروع قرار بگیرید و با پای راست قدم اول را بر دارید. سپس با پای چپ قدم دوم را ادامه دهید.

قدم سوم مجددا با پای راست برداشته می‌شود. همانطور که در خیابان راه می‌روید. با پاشنه و پنجه قدم بلندتری بر دارید وقتی قدم می‌زنید احساس می‌کنید وزن شما جلو و روی پائی است که ساکن و بی حرکت است.

تنها تفاوت راه رفتن معمولی با این قدم‌ها این است که در بولینگ هر قدم بلندتر از قدم قبل است. یعنی اولین قدم معمولی دومین قدم بلندتر و قدم سوم بلندتر و تقریبا پرش است. جائیکه قدم آخر را می‌گذارید به اندازه قدم اول مهم است. دقت کنید که از روی کدام برد شروع کرده اید و در پایان قدم سوم پای شما باید روی همان برد قدم اول باشد.

مسیر قدمهایتان را دقیقا کنترل کنید. اگر متوجه شدید به طرفین کشیده می‌شوید. قبل از تمرکز حواس بایستید، تمرکز گرفته و بدون خم شدن زانو قدمی بر دارید. هنگام قدم برداشتن حرکات صحیح دست‌ها را کنترل کنید. آن‌ها باید کنار بدن کاملا راحت آویزان شوند. هیچ فشاری در این چند قدم به دست و پایتان نیاورید.

حرکات باید کاملا طبیعی باشند و تقریبا با همان سرعت معمولی قدم بردارید. لیز خوردن در واقع آخرین قدم مسیر ورودی است و مهمترین نکته‌ای که باید در این مرحله بخاطر داشت این است که حرکات و استیل بدن باید آنقدر نرم باشند که انرژی تولید شده توسط حرکت آنی به توپ منتقل شود.

لیز خوردن این مسیر را طولانی‌تر نمی‌کند و بدن را هم عقب‌تر نمی‌برد. به محض اینکه پای چپ از کنار پای راست عبور کرد و وزن را از پای راست به پای چپ انتقال دادید شروع به لیز خوردن کنید. وزن شما ابتدا به پنجه‌ها بعد به توپ و توسط توپ به پا و دوباره به توپ و پاشنه پای چپ منتقل می‌شود.

اگر توانستید در این نقطه تعادل را حفظ کنید، تمام وزن بدن روی پای چپ خواهد بود و با پای راست که آزاد است می‌توانید به هر سمتی حرکت کنید. گرچه نیازی نیست تا برای حفظ تعادل و جلوگیری از سقوط پای راست را حرکت دهید. وقتی به جلو حرکت کردید پای راست را جلو ببرید و دوباره به حالت ایستاده برگردید. در اینجا دوباره وزن شما روی هر دو پا متمرکز خواهد بود.