مجله خبری-سبک زندگی نگار: کودکان در سنین مختلف عادات مختلفی را تجربه میکنند. رفتارهایی مانند جیغ زدن، نیشگون گرفتن اطرافیان، گاز گرفتن و پرتاب اشیا از جمله عادتهایی هستند که والدین میتوانند با واکنشهای مناسب آنها را از کودک دور کنند و چیزهای زیادی را به کودکان یاد دهند.
کودکان در دورهی ۱۸ ماهگی تا ۳ سالگی پرتاب کردن اشیا را یاد میگیرند و این عمل برای آنها لذت بخش است. در واقع این عمل آنها یک مهارت است، مهارتی که در آن فرزند چیزی را از زمین بلند میکند، موفق به باز کردن انگشتانش میشود و با هماهنگی چشم و دستش آن را به گوشهای پرتاب میکند. کودک با پرت کردن اشیا چیزهایی از قبیل جاذبه را کشف میکند، اما آن را به صورت کلمهی جاذبه نمیشناسد، بلکه میداند با پرتاب چیزی آن شئ بعد از مدت کوتاهی روی زمین میافتد و بالا نمیرود.
یکی دیگر از دریافتهای این اتفاق آشنایی کودک با ماهیت اشیائی است که پرتاب میکند، به طور مثال متوجه میشود که وسایلی مانند اسباب بازی هایش زمانی که روی زمین میافتند صدایی تولید میکنند یا زمانی که توپ با زمین برخورد میکند دوباره به سمت بالا حرکت میکند و این اتفاق چندین بار ادامه مییابد.
بی اعتنایی بهترین برخورد در هنگام پرتاب کردن اشیاء با کودک میباشد
آنچه که مشخص میباشد این است که منصرف کردن کودک در سنین پایین از پرت کردن اجسام بیفایده است، به جای این کار شما باید به او نشان دهید که چه چیزهایی را در چه مکانهایی میتواند پرتاب کند. این بازی برای کودکان بسیار مفید و آموزنده است، شما تنها زمانی اجازه دارید وارد عمل شوید که کودک در صدد پرتاب شئی خطرناک است که ممکن است به خود یا دیگران آسیبی وارد کند. برای جلوگیری از این کار باید از ظروف و وسایل پلاستیکی استفاده کنید و وسایل خطرناک و سنگین را از دسترس کودک خارج کنید.
باید دقت داشته باشید که در هنگام پرتاب اشیا توسط کودکتان عصبانی نشوید و واکنش سریعی از خود نشان ندهید، زیرا کودکتان به نوعی نقطه ضعف شما را میآموزد و از آن در هنگام خشمش استفاده میکند تا شما را نیز خشمگین کند. بهترین روش برای برخود با این قضیه بی اعتنا بودن به حرکات کودک است. زیرا کودک چه تنبیه شود و چه تشویق همه را با یک چشم میبیند و در هر دو حالت گمان میکند که شما در حال تشویق او هستید و آن کار را بیشتر انجام میدهد.
همانطور که گفته شد بهترین برخود با این قضیه بی اعتنایی و در صورتی که با کارش برای دیگران خطری آفرید او را تنبیه کنید، منظور از تنبیه روشهای خشنونت بار نیست و فقط به منظور دادن یک وقفهٔ تربیتی به کودک است. اما به طور کل شما نمیتوانید کودک را از پرتاب اشیا منصرف کنید، زیرا این بخشی از مرحله بزرگ شدن و استعداد یابی کودکتان است.
شما فقط میتوانید که به فرزندتان یاد دهید که چه چیزهایی را در چه مکانهایی میتواند پرت کند. هرچه انواع و تعداد اشیائی که به کودک معرفی میکنید بیشتر باشد او زودتر میتواند خود را با این مسئله وفق دهد و زودتر از دیگر کودکان از مرحلهی پرتاب اشیا عبور خواهد کرد.
توپی نرم برای کودک تهیه کنید تا از وسایل خطرناک استفاده نکند
آموزش به کودکان نو پا بسیار راحتتر و سریعتر از دیگر مراحل سنی صورت میگیرد، برای همین این کودک سریعتر یاد میگیرد چه چیزهایی را نباید پرتاب کند، البته برای این کار کودک باید چیزهای زیادی داشته باشد تا بتواند آنها را پرتاب کند و حتی برای این عملش نیز تشویق شود.
شما میتوانید تعدادی توپ نرم و فومی برای کودک خود تهیه کنید تا در صورت برخورد با وسایل خانه هم اتفاقی رخ ندهد، و همچنین در ادامه میتوانید اسباب بی خطرتر و سبکتر دیگری نیز در دسترس او قرار دهید. اینگونه بازیها برای کودکان بسیار دوست داشتنی و سرگرم کننده است به شرطی که شما هم در کنار کودکتان به بازی مشغول شوید و او را به پرتاب کردن تشویق کنید.
پیامی که کودک باید از والدین دریافت کند این است که پرتاب کردن اشیاء مناسب در مکان و زمان مناسب اشکالی ندارد و اگر وسیلهای مانند گوشی را برای پرت کردن انتخاب کرد، به آرامی گوشی را از او بگیرید و به او یادآور شوید که گوشی برای پرت کردن مناسب نیست و به جای آن میتواند از توپ و یا دیگر وسایلی که در اختیار او گذاشته اید استفاده کند.
زمانی که کودک وسایل خطرناک را به دست میگیرد و به دیگران پرتاب میکند، بهترین روش بی تفاوت بودن به اوست، زیرا میفهمد نمیتواند توجه شما را با این کار به خود جلب کند، اما باید در نظر داشته باشید که اگر کار او به دیگران آسیبی رساند باید با او برخورد داشته باشید به این صورت که اگر برای بار دوم این کار را تکرار کرد به او بگویید که دیگران با کار او اذیت میشوند و سپس او را از آن جا دور کنید تا وقفهای در بازی او پیش بیاید و در جایی خلوت به گفته شما فکر کند.
به یاد داشته باشید که برای کودک بهترین مدت زمان، زمانی کوتاه و حدودا یک دقیقهای است. قاعدهٔ خوب یک دقیقه به ازای هر سال از سن کودک است، تا فرزندتان فراموش نکند که به چه دلیل او را از انجام کارش متوقف ساخته اید.
بجای پرتاب کردن وسایل در حین عصبانیت کلمات مناسب به او یاد دهید
به او آموزش دهید تا به جای استفاده از وسایل از کلمات برای بیان احساساتش استفاده کند
زمانی که متوجه شدید کودکتان در زمان عصبانیت از پرتاب کردن وسایل برای ابراز احساساتش استفاده میکند، شما باید دست به کار شوید و او را تشویق کنید تا به جای انجام دادن این کار با فردی که از او عصبانی شده است صحبت کند. به این منظور به او بگویید: اگر از فلانی عصبانی هستی باید با او صحبت کنی تا اونم متوجه اشتباهش بشود و یا بگویید: هرموقع از دست کسی عصبانی شدی بیا به من بگو. ایرادی ندارد اگر گاهی اوقات با تن صدایتان او را از بعضی رفتار هایش منع کنید و احساس نارضایتی تان را به او منتقل کنید. اما فراموش نکنید که نباید هیچ گاه او را برای منع کردن از کارش کتک بزنید حتی اگر فقط زدن روی دستش باشد.
اما اگر حتی با تلاشهای مداوم خود و رفتار خونسردی که از خود نشان دادید کودکتان دوباره برای ابراز خشم از پرتاب شیء به سمت دایگران استفاده کرد، شما مجبورید که مانند یک سایه تمام وقت حواستان به او باشد.