خستگی مزمن، عارضه‌ای پیچیده و شایع

به گزارش مجله خبری نگار/همشهری :به نقل از اوری‌دی‌هلث داده‌های جدید منتشر شده توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC) نشان می‌دهد که این عارضه که به آن «انسفالومیلیت میالژیک» هم می‌گویند، به طور تخمینی بیش از ۳/۳ میلیون آمریکایی را دچار خود می‌کند، در حالیکه تخمین‌های قبلی این رقم را حداکثر ۲/۵ میلیون نفر برآورده کرده بود.

«انسفالومیلیت میالژیک/نشانگان خستگی مزمن» (ME/CFS) یک بیماری پیچیده درگیرکننده چند دستگاه بدن است که مشخصهٔ آن خستگی محدودکننده فعالیت فرد، بدتر شدن علائم پس از فعالیت جسمی و سایر علائم است. این عارضه تمام گروه‌های سنی، جنسی، نژادی و قومی را دچار خود می‌کند.

تحقیقات جدید بر این نکته تأکید دارند که احتمال ابتلا به این نشانگان با افزایش سن افزایش می‌یابد و بیشترین درصد مبتلایان بین ۵۰ تا ۶۹ سالگی قرار دارند و پس از آن حد خطر دچار شدن به آن کاهش می‌یابد.

خطر دچار شدن به این نشانگان در میان زنان تقریباً دو برابر مردان بود.

میزان دچار شدن به بیماری با افزایش درآمد خانواده و شهری‌تر شدن محل سکونت کاهش می‌یافت.

یافته‌های این پژوهش جدید نشان می‌دهند که این بیماری می‌تواند دامنه وسیعی از افراد را تحت تأثیر قرار دهد، و محدود به زنان طبقه متوسط و بالای سفیدپوست، همان‌طور که بر اساس برخی از گزارش‌های قبلی به نظر می‌رسید، نیست.

نشانگان خستگی مزمن و کووید درازمدت

ممکن است افزایش موارد ابتلا به نشانگان خستگی مزمن به این دلیل باشد که علائم فلج‌کننده مشابهی با کووید درازمدت دارد، ازجمله خستگی مداوم، مشکلات شناختی، سردرد و اختلال در خواب.

تحقیقات اوایل امسال که دو بیماری را با هم مقایسه کرد، بیشتر علائم آن دو را تقریباً یکسان نشان می‌داد، اگرچه کاهش بویایی و چشایی، دانه‌های پوستی و ریزش مو با احتمال بیشتری نسبت به کووید درازمدت نسبت به نشانگان خستگی مزمن بروز می‌کند.

مشکل بودن تشخیص و درمان

نشانگان خستگی مزمن همچنان به دلایل گوناگون یک رازآمیز باقی مانده است. اغلب اوقات این بیماری به درستی شناخته نمی‌شود و ممکن است برخی از پزشکان آن را جدی نگیرند و علائم آن را صرفاً روانی بدانند.

چه آزمایش خون یا یک روش تصویربرداری اختصاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد، اما معیار‌های تشخیصی بر اساس نشانه‌های بیماران تعیین شده است.

علائم نشانگان خستگی مزمن می‌تواند از شخصی به شخص دیگر متفاوت باشد، و شامل موارد زیر است:

-خستگی بیش از شش ماه

-خواب‌آلودگی

-درد عضلانی یا مفصلی

-سرگیجه

-اختلال توانایی شناختی

-بدتر شدن علائم پس از فعالیت‌های جسمی یا ذهنی

علت این عارضه همچنان ناشناخته است و ممکن است ترکیبی از این عوامل در ایجاد آن نقش داشته باشند:

عفونت‌ها (از بیماری‌هایی مانند بیماری لایم و مونونوکلئوز عفونی)، آسیب‌های جسمی یا عاطفی، و مشکلات مربوط به نحوه تبدیل مواد غذایی به انرژی در بدن.

چطور علائم خستگی مزمن را برطرف کنیم؟

اگر علائمی شبیه به علائمی که ذکر شد دارید، آن‌ها را با پزشکتان در میان بگذارید تا او سایر بیماری‌هایی را که می‌توانند علائم مشابهی ایجاد کنند، رد کند، ازجمله قطع تنفس انسدادی حین خواب و کم‌کاری تیروئید.

علائم این عارضه را می‌توان با تکنیک‌هایی مانند تنفس عمیق و آرام‌سازی یا ریلکسیشن عضلانی، ماساژ و درمان‌های حرکتی مانند تمرین‌های کششی، یوگا و تای‌چی تسکین داد. این تمرین‌ها می‌توانند استرس و اضطراب را کاهش دهند و احساس آرامش را افزایش دهند و به‌این‌ترتیب علائم را کاهش دهند.

اما هنوز راه علاج یا درمان قطعی برای این عارضه وجود ندارد. درمان با برخی از دارو‌های ضد التهابی و ضد روان‌پریشی را برای این نشانگان امتحان کرده‌اند، اما هنوز درمان انتخابی برای آن وجود ندارد.