هاب یکی از تجهیزاتی است که باعث اتصال تعدادی از کامپیوترها به هم میشود و برای ایجاد یک شبکهی کامپیوتری به آن نیاز است. از این قابلیت در ادارات و شرکتها برای صرفه جویی در منابع و تبادل اطلاعات استفاده میشود.
هاب شبکه دارای پورتهای متفاوتی است
هاب شبکه یکی از تجهیزاتی است که برای اتصال و ارتباط دو یا چند دستگاه رایانه استفاده میشود. هاب بستههای داده را روی هر کدام از پورتها تکرار میکند و به درون بستهها نگاهی نمیکند.
هاب شبکه اطلاعاتی که از کامپیوترها ارسال میشود را دریافت میکند و سپس آن را روی همه دستگاهها ارسال میکند. یعنی بستههای ارسالی بر روی پورتهای هاب شبکه تکرار میشود.
کامپیوترهای گیرنده این بسته، مک آدرس مقصد دریافت شده را با مک آدرس خود تطبیق داده و اگر این آدرسها یکی نبود آن را نادیده میگیرد.
هاب شبکه به عبارتی مانند یک نقطه مرکزی برای اتصال کامپیوترها به یکدیگر عمل میکند.
امروزه به دلیل ترافیک ایجاد شده در شبکه در نتیجه به کار گیری هاب، استفاده از آن منسوخ شده است. همچنین به علت اینکه همه پورتهای یک هاب به همدیگر متصل هستند و با هم در ارتباط هستند، ترافیک هر پرت به پرتهای دیگر ارسال میشود و همین امر باعث ترافیک در شبکه میشود.
هابهای شبکه دارای تعداد پورتهای متفاوتی هستند و انتخاب آن بستگی به این دارد که شما در چه شبکهای میخواهید از هاب استفاده کنید.
هاب شبکه اطلاعاتی که از کامپیوترها ارسال میشود را دریافت میکند
هاب شبکه دارای انواع مختلفی است که در این قسمت به معرفی انواع مختلف آن میپردازیم.
هابهای کنترل پذیری به هابهای هوشمند نیز شناخته میشوند. این نوع هابها قابل برنامه ریزی شدن هستند و به طور هوشمند قابل کنترل هستند.
پورتهای این نوع هابها از طریق نرم افزار توسط مدیر شبکه میتواند فعال یا غیر فعال شود. اگر بخواهید از دستکاری هاب توسط افراد دیگر جلوگیری کنید میتوانید از این نوع هاب استفاده کنید، در واقع مدیر شبکه به اشخاص دیگر اجازه اضافه کردن کامپیوتر دیگری را نمیدهد.
این نوع هابها به صورت کاملا مجزا و مستقل از شبکه کار میکنند. استفاده از این نوع هاب زمانی کاربرد دارد که شما بخواهید تعدادی از سیستمها را به طور جداگانه و مستقل با هم شبکه کنید.
هابهای پیمانهای به صورت پیمانهای در کنار هم قرار میگیرند. با افزایش تعداد هابها در کنار هم، تعداد نودهای شبکه نیز افزایش مییابد.
هابهای پشتهای عملکردی شبیه هابهای مستقل دارند. این نوع هابها را میتوان به صورت پشته در کنار هم قرار داد و شبکه را گسترش داد.
برای اتصال چند دستگاه کامپیوتر، استفاده از هاب شبکه بهترین روش است
برای اتصال هاب به کامپیوتر از کابل UTP استفاده میکنیم. هابهایی که دارای ۱۰ پورت هستند میتوانند به ۱۰ دستگاه کامپیوتر وصل شوند و ترتیب خاصی نیست.
اگر بخواهید بیشتر از ۱۰ سیستم به هاب وصل کنید باید از تعداد بیشتری هاب استفاده کنید. برای این کار میتوان از طریق پورت uplink روی هاب، دو هاب را توسط کابل به هم وصل کرد. این روش بهترین و ارزانترین روش برای گسترش شبکه است. اما با افزایش تعداد نودها در شبکه، اطلاعات غیر ضروری در طول شبکه ارسال میشود که میتواند در شبکه ایجاد ترافیک کند.
هاب اکتیو یا فعال هابی است که مانند یک عنصر فعال در شبکه عمل میکند. به طور کلی منظور از هاب، هاب فعال است. هاب فعال با فعال کردن سیگنالها در یک شبکه مانند یک تکرار کننده عمل میکند. این هاب در لایهی فیزیکی شبکه عمل میکند.
هابهای فعال معمولا دارای ۸، ۱۶ و یا ۲۴ پورت هستند. این هابها برای کار کردن به برق نیاز دارند. از این هاب میتوانید زمانی که به سوئیچ یا تکرار کننده دسترسی ندارید استفاده کنید.
هاب غیر فعال یا هاب passive مانند یک پنل سیم کشی عمل میکند. هاب passive در واقع فعال نیست و برای کار کردن به نیروی برق نیاز ندارد. این نوع هاب قادر به تقویت و یا بازسازی سیگنالها نیست. هاب غیر فعال مانند یک نقطه در شبکه عمل میکند و بر روی بستههای اطلاعاتی پردازشی انجام نمیدهد و ترافیک شبکه را بالاتر میبرد.
هاب فعال در لایهی فیزیکی شبکه عمل میکند
بسیاری از افراد فکر میکنند که هاب با روتر یکی است و تفاوتی ندارد، اما اینطور نیست. اگر چه هر دوی آنها برای ارسال و دریافت بستههای اطلاعاتی در شبکه مورد استفاده قرار میگیرند، اما تفاوتهای زیادی باهم دارند.
روتر بستههای دریافتی را از گیرنده تحویل گرفته و تنها به فرستنده تحویل میدهد. در حالی که هاب هر بسته را به تمامی پورتها ارسال میکند.
روتر بهترین و کوتاهترین مسیر را با استفاده از جدول مسیریابی، انتخاب کرده و به فرستنده ارسال میکند.
در شبکههای کوچک میتوان از هاب استفاده کرد، اما در شبکههای بزرگتر باید از روتر استفاده کرد.
راه اندازی هاب شبکه
نحوه راه اندازی و پیکربندی هاب در شبکه، کار بسیار سادهای است. اگر میخواهید برای شبکه از یک هاب استفاده کنید باید کامپیوترها را با استفاده از کابل UTP به پورتهای هاب وصل کنید.
در صورتی که میخواهید از چند هاب برای گسترش شبکه و اتصال آنها به یکدیگر استفاده کنید، نخست باید پورت آپ لینک هاب را پیدا کنید. این پورت معمولا جدا از پورتهای دیگر و در قسمت پشت هاب تعبیه شده است. سپس باید یک کابل اینترنت را به این قسمت وصل کنید و سر دیگر کابل را بر روی پورت LAN دستگاه دیگر وصل کنید. این پورت LAN میتواند هاب شبکه، سوئیچ و یا روتر باشد. شما میتوانید این کار را با توجه به نیاز خود و تعداد کامپیوترهای موجود در شبکه انجام دهید.
برای گسترش شبکه با استفاده از هاب شبکه محدودیتی وجود ندارد. اما هر چه تعداد هابها و نودها در شبکه بیشتر شود، ازدحام نیز بیشتر شده و پهنای باند کمتر میشود. در نتیجه امکان دارد بستهها باهم برخورد داشته باشند.
یکی از بزرگترین عیبهای هاب شبکه این است که به جای انتقال مستقیم بستههای داده از مبدأ به مقصد، بسته را تکثیر کرده و به همه پورتهای دیگر ارسال میکند. در نتیجه ترافیک ایجاد میشود.
تکثیر سیگنال باعث بروز پدیده برخورد و یا تصادف سیگنالها میشود. در حالی که سوئیچ دارای این عیب نیست و احتمال ایجاد خطای برخورد در آن تقریبا صفر است.
با توجه به اینکه هاب سیگنال دریافتی را نه فقط از دستگاه مبدأ به مقصد واقعی بلکه به پورتهای دیگر نیز ارسال میکند، زمینه را برای بروز حملات ایمنی network sniffing فراهم میکند.
پورتهای هاب شبکه نیمه دوطرفه هستند به گونهای که دو پورت نمیتوانند به طور همزمان برای یکدیگر سیگنال بفرستند. وقتی یکی از پورتها فرستنده است، پورت دیگر گیرنده است. در حالی که سوئیچ یک دستگاه تمام دو طرفه است و تمام پورتهای آن میتوانند به طور همزمان هم گیرنده باشند هم فرستنده.