مردم آمریکا هنوز طرفدار «قاتل» هستند/ خوب کاری کردیم ژاپنی‌ها را کشتیم!

۲۶ دسامبر سال ۱۹۷۲ میلادی «هری اس ترومن» مُرد و این اتفاق مهمی بود؛ نهیبی دوباره بود به بشر. وقتی ترومن مُرد خیلی‌ها به مرگ اندیشیدند؛ البته نه به مرگ ترومن بلکه به مرگ صدها هزار بیگناهی که ترومن کشت!

جنگ و کشتار در تاریخ بشر، اتفاقی همیشگی است و معمولا کسی برایش دنبال دلیل نمی‌گردد. این‌که روی سر مردم شهرها هم بمب انداخته شود، زیاد اتفاق افتاده و دلیل چندانی نمی‌خواهد. ولی این‌که کسی روی سر «همه» مردم یک شهر بمب بیندازد و همه را بکشد اتفاق دیگری است. آن قدر «اتفاق دیگری» است که واقعا دلیل می‌خواهد. این اتفاق فقط ۲ بار در تاریخ بشر رخ داده و هر ۲ بار به دستور ترومن. و اتفاقا ترومن دلیلش را هم اختراع کرد؛ «پایان دادن به جنگ». دلیلی که آن موقع خیلی‌ها پسندیدند و این‌گونه توجیه شد که مردم ۲ شهر قربانی شدند تا ژاپن تسلیم شود و از کشتار بیشتر آمریکایی‌ها و ژاپنی‌ها جلوگیری شود، همین!

ترومن همه‌ عمر از کارش دفاع کرد و پا هم فراتر گذاشت و گفت: «هیچ‌گاه حتی یک دقیقه را هم صرف پشیمانی نکنید؛ این کار اتلاف وقت است.» توجیه زیباتری هم برای این تصمیم ارائه شده است؛ این‌که تخمین زده می‌شد مقاومت سرسختانه ژاپن و رسیدنش به نقطه تسلیم به کشته‌شدن نیم‌ میلیون آمریکایی و یک‌ و ‌نیم میلیون ژاپنی منجر می‌شد و ترومن میان ۲۲۰ هزار قربانی و ۲ میلیون کشته؛ تعداد کمتر را انتخاب کرده است. زیبایی این توجیه آن است که نشان می‌دهد تصمیم ترومن از‌ نظر اخلاقی درست بوده و بمب‌های اتمی آمریکا در واقع حیات‌بخش بوده و جان‌های بسیاری را نجات داده است!

آمریکایی‌ها خوشحال بودند

ماجرا از این قرار بود که در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم وقتی آلمان و ایتالیا تسلیم شده بودند، ژاپن هنوز مقاومت می‌کرد. همان‌ موقع بمب‌های اتمی آمریکا آماده شد و اختیارش افتاد دست ترومن. او هم تصمیم مهم را گرفت و مجوزش را صادر کرد. ۶ اوت سال ۱۹۴۵ میلادی یک بمب اتمی در هیروشیما و ۳ روز بعد یکی دیگر در ناکازاکی منفجر شد. ۲۲۰ هزار نفر بر اثر انفجار و تشعشع رادیواکتیو مُردند و هزاران نفر بعدها و حتی در نسل‌های بعدی به عوارض ناشی از رادیواکتیویته این بمب‌ها مبتلا شدند و جان باختند یا زندگی مصیبت‌باری را تجربه کردند. آن‌موقع با همین بمب‌ها جنگ تمام شد و آمریکایی‌ها هم خوشحال بودند و گمان می‌کردند چه نمایش قدرت شگفت‌انگیزی داشته‌اند در کشتار و پیروزی جنگی.

ترومن دموکرات بود

معلوم نیست ترومن وقتی آن تصمیم را می‌گرفت، چه حالی داشت و اصلا این موضوع برایش چالش بود یا نه؟ ولی تصمیمش برای بشر یک چالش شد. ترومن آدم عجیبی بود و قیافه‌اش بیشتر شبیه دانشمندها بود تا آدم‌کش‌ها. عضو حزب دموکرات هم بود که خیلی‌ها فکر می‌کنند حزب آدم‌های صلح‌طلب و متفکر و اهل ‌منطق و گفت‌و‌گو است. حالا بماند که بسیاری معتقدند که ژاپن بدون بمباران اتمی هم تسلیم می‌شد و بماند که اسناد تاریخی نشان داد ترومن بیشتر برای قدرت‌نمایی و منفعت‌طلبی در برابر شوروی تصمیم به بمباران اتمی ژاپن گرفت و بماند که همان یک بمب اول در هیروشیما کافی بود و انداختن بمب اتمی در ناکازاکی واقعا دلیلی نداشت و بماند که تخمین ۲ میلیون کشته واقعا خیلی تخیلی است، اما ترومن بعدها و همیشه از تصمیمش دفاع کرد و در همان «حال» هم مُرد.

چالشی که باقی ماند

قاتل بزرگ مُرد و «چالش ترومن» باقی ماند و البته پاسخ آمریکایی‌ها به این چالش همان‌موقع معلوم بود. موسسه «گالوپ» در همان سال ۱۹۴۵ میلادی یک نظرسنجی انجام داد و معلوم شد ۸۵ درصد آمریکایی‌ها با تصمیم ترومن موافق هستند. خلبان‌هایی هم که بمب‌ها را انداختند و بسیاری از نظامی‌های آمریکایی موافق بودند، اما «لئو زیلارد» فیزیکدان مجاری ـ آمریکایی که جزو نخستین فیزیکدان‌های آشنا به دانش تسلیحات هسته‌ای بود، موافق نبود و گفت: «اگر آلمانی‌ها به‌جای ما روی شهرها بمب اتم می‌ریختند، بدون‌شک استفاده از این بمب‌ها در شهرها را جنایات جنگی تلقی می‌کردیم و بدون‌شک آلمانی‌ها را در نورنبرگ به این جنایت متهم کرده و آنان را دار می‌زدیم.»

«جی‌. اف. ‌سی فولر» مورخ نظامی انگلیسی نیز موافق نبود و گفت: «هرچند که نجات زندگی بسیار مطلوب است، اما این موضوع استفاده از ابزارهایی که تمام وجوه انسانیت و آداب جنگ را نادیده می‌گیرد، توجیه نمی‌کند. بنابراین اگر از این ابزارها به بهانه کوتاه‌کردن زمان جنگ و حفظ زندگی انسان‌ها استفاده شود، پس تمام جنایات غیرقابل‌تصور را می‌توان توجیه کرد.»

دریادار «ویلیام دی. ‌لی» فرمانده پیشین ستاد مشترک ارتش آمریکا نیز موافق نبود و گفت: «استفاده از این سلاح ویران‌گر در هیروشیما و ناکازاکی هیچ کمک مادی به جنگ ما علیه ژاپن نکرد. احساس خود من از این‌که ما اولین کاربران آن هستیم آن بود که ما استاندارد اخلاقی را برای خود خریداری کردیم که برای وحشی‌های سا‌‌ل‌های قرون وسطی تعیین شده بود. به من آموزش داده نشده بود که چنین جنگ‌هایی را آغاز کنم و جنگ‌ها را نمی‌توان با نابود‌کردن زنان و کودکان به پیروزی رساند.»

از آن موقع تا به‌ حال خیلی‌ها مخالفت کردند و هنوز بعضی‌ها موافقند! در این میان نظر «وجدان بشر» و «آدم‌های باوجدان» معلوم است، اما نظر آمریکایی‌ها باز هم جالب است. موسسه «پیو» در سال ۲۰۱۵ میلادی دوباره درباره حمله اتمی به ژاپن نظرسنجی کرد و معلوم شد هنوز ۵۶ درصد آمریکایی‌ها با تصمیم ترومن موافق هستند و می‌گویند آمریکا حق داشته به ژاپن حمله اتمی انجام دهد! معلوم می‌شود چالشی که ترومن پیش روی بشر گذاشت، لااقل برای آمریکایی‌ها همچنان ادامه دارد.

منبع: فارس