قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا با افزایش خطر سکته مغزی در عرض ۵ روز مرتبط است

به گزارش مجله خبری نگار، بر اساس یک متاآنالیز منتشر شده در شماره آنلاین مجله پزشکی آکادمی مغز و اعصاب آمریکا، قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض آلودگی هوا ممکن است با افزایش خطر سکته مغزی مرتبط باشد. قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض آلودگی هوا به عنوان اتفاقی که در عرض پنج روز پس از سکته مغزی رخ می‌دهد، تعریف شده است.

دکتر احمد طوباسی، نویسنده‌ی این مطالعه از دانشگاه اردن در عمان، گفت: «مطالعات قبلی ارتباطی بین قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض آلودگی هوا و افزایش خطر سکته مغزی پیدا کرده‌اند. با این حال، همبستگی بین قرار گرفتن کوتاه‌مدت در معرض آلودگی هوا و سکته مغزی کمتر مشخص بوده است. در مطالعه‌ی ما، به جای هفته‌ها یا ماه‌ها قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا، فقط پنج روز را بررسی کردیم و ارتباطی بین قرار گرفتن کوتاه‌مدت در معرض آلودگی هوا و افزایش خطر سکته مغزی یافتیم.»

این متاآنالیز شامل بررسی ۱۱۰ مطالعه بود که بیش از ۱۸ میلیون مورد سکته مغزی را پوشش می‌داد. محققان آلاینده‌هایی مانند دی‌اکسید نیتروژن، ازن، مونوکسید کربن و دی‌اکسید گوگرد را بررسی کردند.

آنها همچنین اندازه‌های مختلف ذرات معلق، از جمله PM۱ (آلودگی هوا با قطر کمتر از ۱ میکرون (μm))، PM۲.۵ و PM۱۰ را بررسی کردند. PM۲.۵ یا کوچکتر شامل ذرات قابل استنشاق از اگزوز وسایل نقلیه، احتراق سوخت در نیروگاه‌ها و سایر صنایع و آتش‌سوزی جنگل‌ها و چمن‌ها می‌شود. PM۱۰ شامل گرد و غبار ناشی از جاده‌ها و محل‌های ساخت و ساز است.

افرادی که در معرض غلظت‌های بالاتر انواع مختلف آلودگی هوا قرار داشتند، خطر سکته مغزی در آنها افزایش یافته بود. غلظت‌های بالاتر دی‌اکسید نیتروژن با ۲۸٪ افزایش خطر سکته مغزی مرتبط بود؛ سطح بالاتر ازن با ۵٪ افزایش؛ مونوکسید کربن ۲۶٪ افزایش؛ و دی‌اکسید گوگرد ۱۵٪ افزایش یافته بود. غلظت‌های بالاتر PM۱ با ۹٪ افزایش خطر سکته مغزی مرتبط بودند، در حالی که PM۲.۵ با ۱۵٪ و PM۱۰ با ۱۴٪ افزایش خطر سکته مغزی همراه بودند.

همچنین سطوح بالاتر آلودگی هوا با افزایش خطر مرگ ناشی از سکته مغزی مرتبط بود. غلظت بالاتر دی اکسید نیتروژن با ۳۳ درصد افزایش خطر مرگ ناشی از سکته مغزی، دی اکسید گوگرد با ۶۰ درصد افزایش، PM۲.۵ با ۹ درصد افزایش و PM۱۰ با ۲ درصد افزایش همراه بود.

توباسی گفت: «ارتباط قوی و معناداری بین آلودگی هوا و بروز سکته مغزی و همچنین مرگ ناشی از سکته مغزی در عرض پنج روز پس از قرار گرفتن در معرض آن وجود دارد.» «این موضوع اهمیت تلاش‌های جهانی برای تدوین سیاست‌هایی با هدف کاهش آلودگی هوا را برجسته می‌کند. این امر می‌تواند بروز سکته مغزی و عواقب آن را کاهش دهد.»

یکی از محدودیت‌های متاآنالیز این بود که بیشتر مطالعات در کشور‌های با درآمد بالا انجام شده بودند، در حالی که داده‌های مربوط به کشور‌های با درآمد کم و متوسط ​​محدود بود.