به گزارش مجله خبری نگار/یک مطالعه جدید نشان میدهد که افزایش زمان بیتحرکی از دوران کودکی با افزایش قابل توجه سطح انسولین خون مرتبط است. با این حال، فعالیت بدنی سبک ممکن است خطر انسولین اضافی و مقاومت به انسولین را کاهش دهد. این مطالعه با همکاری دانشگاههای بریستول و اکستر و دانشگاه فنلاند شرقی انجام شد و نتایج آن در مجله غدد درونریز و متابولیسم بالینی منتشر شد.
با استفاده از دادههای مطالعهی «کودکان دههی ۹۰» دانشگاه بریستول، این مطالعه شامل ۷۹۲ نفر در سنین ۱۱ تا ۲۴ سال بود. در ابتدا، آنها به طور متوسط ۶ ساعت در روز بیتحرک بودند که در طول دورهی پیگیری به ۹ ساعت در روز افزایش یافت. این افزایش در زمان بیتحرکی با افزایش مداوم سطح انسولین خون ناشتا، به ویژه در میان جوانان دارای اضافه وزن و چاق، که ۲۰٪ خطر انسولین اضافی را افزایش میدادند، مرتبط بود. در مقابل، فعالیت بدنی سبک (LPA) به طور متوسط ۳ تا ۴ ساعت در روز در طول دورهی پیگیری، خطر انسولین اضافی را ۲۰٪ کاهش داد. سطح بالاتر LPA همچنین با مقاومت به انسولین کمتر همراه بود.
شرکت در فعالیتهای بدنی متوسط تا شدید، نشانههایی از کاهش انسولین را نشان داد، اما به میزان بسیار کمتر.
یافتههای قبلی از همان گروه، رفتار بیتحرک را با چربی بدن، دیسلیپیدمی، التهاب و آسیب عروقی زودرس مرتبط میدانست. محققان همچنین یک چرخه معیوب از چاقی و بدتر شدن مقاومت به انسولین را مشاهده کردند.
فعالیت بدنی سبک اکنون به عنوان یک رویکرد مؤثر برای معکوس کردن اثرات مضر سبک زندگی کمتحرک در دوران کودکی در حال ظهور است. با این حال، اینکه آیا قرار گرفتن طولانی مدت در معرض LPA از دوران کودکی باعث کاهش گلوکز اضافی، انسولین و مقاومت به انسولین میشود یا خیر، قبلاً بررسی نشده است. دلیل این امر این است که تنها تعداد کمی از مطالعات این عوامل را به طور مکرر در جمعیتهای بزرگی از جوانان سالم اندازهگیری کردهاند.
مطالعهی حاضر، بزرگترین و طولانیترین مطالعهی رفتار حرکتی اندازهگیریشده با شتابسنج در جهان و همچنین گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین است. شرکتکنندگان در سنین ۱۱، ۱۵ و ۲۴ سالگی به مدت ۴ تا ۷ روز شتابسنجهای کمربندی را پوشیدند و سطح گلوکز و انسولین ناشتا در سنین ۱۵، ۱۷ و ۲۴ سالگی اندازهگیری شد. نمونههای خون ناشتای آنها نیز به طور مکرر برای کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم، تریگلیسیرید و پروتئین واکنشی C با حساسیت بالا اندازهگیری شد. فشار خون، ضربان قلب، وضعیت سیگار کشیدن، وضعیت اجتماعی-اقتصادی و سابقهی خانوادگی بیماریهای قلبی عروقی در طول تجزیه و تحلیل کنترل شدند.
اندرو آگبائه، نویسندهی این مطالعه از دانشگاه فنلاند شرقی، گفت: «بهطور خلاصه، تحقیقات اخیر ما نشان داده است که رفتار کمتحرک دوران کودکی، هیولایی است که جمعیت جوان سراسر جهان را تهدید میکند و نه به دلیل استفادهی بیش از حد از صفحه نمایش. رفتار کمتحرک باید بهعنوان یکی از علل مستقل انسولین اضافی، چاقی، سطح بالای چربی خون، التهاب و سفتی شریانها در قرن بیست و یکم شناخته شود. سه تا چهار ساعت LPA در روز برای مقابله با رفتار کمتحرک دوران کودکی بسیار مهم است.»