عامل اصلی ابتلا به سرطان آلت تناسلی شناسایی شد

به گزارش مجله خبری نگار، بیشتر مردان جوان و میانسال اغلب با یک مشکل رایج - بالانوپوستیت و فیموز - مواجه هستند. طبق آمار، سالانه تا ۴۰ درصد موارد این بیماری‌ها در روسیه تشخیص داده می‌شود. آنتون اودگنال، متخصص انکورولوژی در کلینیک SM، به Gazeta.Ru گفت: خطر آسیب‌شناسی با خطرات بالای ابتلا به سرطان آلت تناسلی مرتبط است.

ایجاد بالانوپوستیت با یک روند التهابی برجسته در سر آلت تناسلی همراه است. در برخی از بیمارانی که به موقع درمان نمی‌شوند، التهاب مکرر پوست ختنه‌گاه باعث ایجاد بافت اسکار شده و باعث ایجاد فیموز می‌شود که اغلب نیاز به مداخله جراحی دارد.

اودهنال گفت: «بالانوپوستیت مزمن، به ویژه در زمینه دیابت شیرین، فقط یک التهاب کند نیست. اگر بیمار سال‌ها این بیماری را نادیده بگیرد یا آن را به صورت علامتی درمان کند، می‌تواند نه تنها با سوزش مداوم و آسیب بافتی، تنگ شدن پوست ختنه‌گاه (فیموز) بلکه با بیماری انکولوژیک - ایجاد سرطان آلت تناسلی - پایان یابد.»

این متخصص انکولوژی در تأیید این موضوع، به مطالعات بالینی اشاره کرد: تا ۳۰ ٪ موارد سرطان آلت تناسلی در مردان با بالانوپوستیت و فیموز طولانی مدت و درمان نشده مرتبط است؛ و در بیماران مبتلا به دیابت، خطر ابتلا به این بیماری‌ها و سرطان اندام‌های تناسلی مردان به دلیل کاهش کلی سیستم ایمنی و اختلالات متابولیک در بدن به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد.

پزشک توجه را به علائم بارز سرطان آلت تناسلی جلب کرد. با پیشرفت فرآیند انکولوژیکی، علائم مشخصه در مرد ظاهر می‌شود: بثورات کوچک یا زخم روی دستگاه تناسلی، ضخیم شدن پوست، تجمع مخاط با بوی نامطبوع در زیر پوست ختنه‌گاه، ترشحات خونی از مجرای ادرار.

علاوه بر این، مردان ۵۰ ساله باید فوراً از ظاهر شدن "برجستگی‌های" محدب روی خود اندام یا در کشاله ران (بزرگ شدن غدد لنفاوی) آگاه شوند. این در حال حاضر نشانه روشنی از گسترش متاستاز به اندام‌های همسایه است. اگر علائم ذکر شده برای مدت طولانی در بیمار مشاهده شود، علاوه بر این، آنها شروع به آشکار شدن قوی‌تر خود می‌کنند، این دلیل خوبی برای مشورت با پزشک و انجام معاینه جامع و سپس درمان است.

اودنال بر اهمیت یک رویکرد سیستماتیک برای پیشگیری از عوارض ادراری-تناسلی تأکید کرد. بهداشت منظم، معاینات توسط متخصص اورولوژی و تشخیص (آزمایش PCR، اسمیر برای بیماری‌های مقاربتی، کشت ترشحات پروستات و مجرای ادرار برای میکروفلور، بیوپسی) می‌تواند خطر التهاب و عوارض را کاهش دهد. ختنه یا ختنه پوست ختنه‌گاه یکی از روش‌های درمان رادیکال بالانوپوستیت مزمن و فیموز است.

پس از چنین درمانی، التهاب برای همیشه از بین می‌رود، که نیاز به دوره‌های مکرر درمانی را از بین می‌برد.

این متخصص در پایان گفت: "در مورد بالانوپوستیت و فیموز، تمرکز اصلی باید روی پیشگیری و درمان به موقع باشد. اگر در زمینه دیابت به بالانوپوستیت مبتلا شده‌اید، دریغ نکنید و از یک متخصص کمک بگیرید. این به جلوگیری از تهدید خطرناک در آینده - سرطان آلت تناسلی - کمک می‌کند. "

پیش از این، متخصص انکولوژی گفته بود که کدام ژن خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهد.