به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه نشان داد که این تکنیک غیرجراحی میتواند راههای جدیدی را برای درمان درد، اسپاسم و فلج، به ویژه در بیماران مبتلا به آسیبهای نخاعی و سکته مغزی، باز کند.
دکتر یاسین داهر، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد طب فیزیکی و توانبخشی، با همکاری دانشجوی کارشناسی ارشد، هیونگتائک "تونی" کیم، توضیح داد که توانایی تعدیل مدارهای نخاع به صورت غیرجراحی، جایگزین امیدوارکنندهای برای بیمارانی است که تمایلی یا توانایی انجام روشهای تحریک جراحی سنتی را ندارند.
در طول دهه گذشته، دستگاههای تحریک نخاع کاشته شده در بازیابی توانایی ایستادن و راه رفتن در افراد مبتلا به آسیبهای نخاعی مؤثر بودهاند. با این حال، این عمل شامل خطرات جراحی و عوارضی است که نیاز به دوره نقاهت طولانی دارد.
بنابراین، تیم تحقیقاتی به دنبال جایگزینهای غیرجراحی بود که به الکترودهای قرار داده شده روی پوست متکی باشند، اما تلاشهای قبلی با استفاده از پدهای بزرگ بیاثر بودند، زیرا جریان در ناحیه وسیعی از پشت پخش میشد.
برای غلبه بر این مانع، تیم تحقیقاتی یک آرایه الکترودی متشکل از هشت جفت الکترود مثبت و منفی، که بر روی یک بستر چسبی کوچک و زیست سازگار چیده شدهاند، ایجاد کردند که اجازه میدهد جریان الکتریکی به طور دقیق، به صورت عرضی یا مورب، از طریق نخاع در ناحیه توراکولومبار هدایت شود.
محققان این دستگاه را روی ۱۷ شرکتکننده سالم با میانگین سنی ۲۹ سال آزمایش کردند و توری را روی مهرههای دهم و یازدهم قفسه سینه قرار دادند. تحریک بر روی عضله تیبیالیس قدامی متمرکز بود که خم شدن مچ پا را کنترل میکند.
تحریک الکتریکی با جریان کم (۴۰ میلیآمپر) اثر مهاری بر تحریکپذیری نورونی نشان داد (یعنی فعالیت این سلولها را کاهش داد و باعث شد که آنها کمتر بتوانند سیگنال ارسال کنند یا به محرکها پاسخ دهند، که این امر فعالیت عصبی مرتبط با درد یا اسپاسم را کاهش میدهد و به تسکین این علائم کمک میکند) که تا ۳۰ دقیقه پس از خاموش شدن دستگاه ادامه داشت، و هنگامی که جریان به صورت مورب در سراسر نخاع هدایت میشد، اثربخشی بیشتری داشت.
محققان تأیید کردند که این دستگاه ایمن و استفاده از آن آسان است و میتوان موقعیت آن را برای تنظیم اثرات درمانی تنظیم کرد.
اگرچه این مطالعه بر اثرات مهاری که برای درمان درد و اسپاسم مفید هستند، متمرکز بود، اما سایر تحریکات الکتریکی ممکن است تحریکپذیری نورونها را افزایش دهند، که میتواند به بیماران کمک کند تا توانایی حرکت عضلات خود را بازیابی کنند، مانند عضله تیبیالیس قدامی، که میتواند شرایطی مانند افتادگی پا پس از سکته مغزی را درمان کند.
این تیم قصد دارد این دستگاه را بیشتر توسعه دهد و برای ثبت اختراع اقدام کرده است.
این مطالعه در مجله مهندسی عصبی منتشر شده است.
منبع: مدیکال اکسپرس