کد مطلب: ۸۲۹۵۴۹

|

|

نگارمگ اخبار اخبار علمی آموزشی

۳۰ ارديبهشت ۱۴۰۴ - ۲۱:۵۸

بقایای ابرنواختر با تقارن منحصر‌به‌فرد کشف شد!

بقایای ابرنواختر با تقارن منحصر‌به‌فرد کشف شد!

یک تیم بین‌المللی از ستاره‌شناسان بقایای یک ابرنواختر با تقارن غیرمعمول را کشف کرده‌اند. این کشف در پورتال الکترونیکی "ArXiv" منتشر شده است.

به گزارش مجله خبری نگار به نقل از Phys، این کشف می‌تواند درک ما از دینامیک انفجار‌های ابرنواختری و برهمکنش‌های آنها با محیط میان‌ستاره‌ای را عمیق‌تر کند.

بقایای ابرنواختر (محصول انفجار ستارگان) معمولاً ساختار‌های پراکنده و در حال انبساطی هستند که حاوی موادی هستند که در اثر انفجار به بیرون پرتاب شده‌اند، و همچنین مواد بین ستاره‌ای که توسط موج ضربه‌ای به دام افتاده‌اند.

دانشمندان دانشگاه وسترن سیدنی توانستند با استفاده از تداخل‌سنج رادیویی ASKAP استرالیا، یکی از این اجرام به نام G۳۰۵.۴–۲.۲ را شناسایی کنند. این جرم در میان بقایای ابرنواختر، تقارن دایره‌ای منحصر به فردی دارد که باعث شد دانشمندان آن را «تلئوس» بنامند، واژه‌ای یونانی به معنای «کامل» یا «کامل».

تلیوس در فاصله ۷۱۷۰ یا ۲۵۱۰۰ سال نوری قرار دارد، به این معنی که قطر آن می‌تواند به ترتیب بین ۴۵.۶ و ۱۵۶.۵ سال نوری باشد. بخش جنوب شرقی این پوشش همچنین نشانه‌هایی از برهمکنش با ساختار‌های محلی محیط میان‌ستاره‌ای را نشان می‌دهد.

این مطالعه نشان می‌دهد که این جرم توسط یک ابرنواختر نوع Ia ایجاد شده است که احتمالاً در زیر صفحه دیسک کهکشانی رخ داده است.

شایان ذکر است که بقایای ابرنواختر‌ها نقش بسیار مهمی در تکامل کهکشان‌ها دارند. امواج شوک آن ساختار ماده را در فضای بین ستاره‌ای تغییر شکل می‌دهند، در حالی که همزمان آن را با عناصر سنگین غنی می‌کنند. در نتیجه، نسل‌های بعدی منظومه‌های ستاره‌ای ترکیب شیمیایی غنی‌تری به دست می‌آورند.

متأسفانه، دانش ما از جمعیت بقایای ابرنواختر هنوز بسیار محدود است. تا به امروز، ستاره شناسان حدود ۳۰۰ مورد از این اجرام را در کهکشان راه شیری کشف کرده‌اند.

در حالی که محاسبات نشان می‌دهد که کهکشان ما باید بیش از دو هزار بقایای ابرنواختر اضافی داشته باشد. تشخیص همه آنها غیرممکن است، زیرا بخش بزرگی از آنها احتمالاً در مناطقی از کهکشان قرار دارند که تشخیص آنها از سایر ساختار‌های کیهانی دشوار است. علاوه بر این، بسیاری از بقایای ابرنواختر‌ها برای ابزار‌های رصدی ما بسیار کم‌نور هستند، در حالی که بقایای درخشان و "جوان" برای تشخیص بسیار کوچک هستند.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری

۰ پسندیدم

گزارش خطا

برچسب ها: علوم و نجوم

ارسال نظرات

انتشار یافته: ۰ |

در انتظار بررسی: ۰ |

غیر قابل انتشار: ۰

قوانین ارسال نظر